فوبیا چیست؟

فوبیا یک ترس مداوم و غیرمنطقی از یک موقعیت یا چیز خاص است. احساس وحشت و ترسی که کودک احساس می کند با تهدید یا خطر تناسبی ندارد.

فوبیا ترس شدید از چیزها یا موقعیت هاست. در کودکان، فوبیا اغلب در مورد سگ، عنکبوت، تاریکی، طوفان، دلقک، ارتفاع، خون یا تزریق است.

با بزرگتر شدن کودکان، ممکن است به دلیل فوبیا، علائم جسمی ایجاد شود. اینها شامل حملات پانیک با ضربان قلب، تنگی نفس، سینه سفت، تعریق و سبکی سر است.

تحمل یک فوبیا هم برای کودکان مبتلا و هم برای اطرافیانشان می تواند بسیار دشوار باشد، به خصوص اگر اجتناب از علت فوبیا سخت باشد، مانند موقعیت های اجتماعی، رعد و برق یا عنکبوت.

فوبیا می تواند برای کودکان بسیار ناراحت کننده باشد. اگر نگران هستید، مهم است که از یک پزشک یا روانشناس کودک کمک حرفه ای بگیرید.

چه زمانی باید از کمک حرفه ای استفاده کرد

فوبیا یکی از دلایل رایج درخواست والدین از متخصصان سلامت روان است. در صورت اضطراب یا فوبیای فرزندتان از متخصص کمک بگیرید، اگر:

در زندگی روزمره آنها اختلال ایجاد می کند.

بیش از 6 ماه طول می کشد.

چیزی است که فکر می کنید آنها باید از آن عبور می کردند.

فوبیا چگونه درمان می شود؟

اگر نگران این هستید که فرزندتان فوبیایی دارد که زندگی روزمره او را تحت تأثیر قرار می دهد، اولین قدم این است که با پزشک کودکتان صحبت کنید. آنها ممکن است به فرزند شما پیشنهاد کنند که به یک روانشناس یا مشاور یا گاهی اوقات یک متخصص اطفال مراجعه کند.

اکثر کودکان مبتلا به اضطراب را می توان با موفقیت درمان شناختی رفتاری (گفتار درمانی) درمان کرد. گاهی اوقات ممکن است برای کودکان مبتلا به اضطراب شدید دارو تجویز شود.

پاسخ به سوالات زیر می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا باید در مورد ترس های شدید یا فوبیای کودک خود با یک متخصص مشورت کنید یا خیر.

کمک به فرزندتان برای غلبه بر ترس

والدین می توانند به کودکان کمک کنند تا مهارت ها و اعتماد به نفس خود را برای غلبه بر ترس ها توسعه دهند تا به فوبیا تبدیل نشوند. در اینجا چند راه ساده وجود دارد که می توانید به کودک خود کمک کنید تا تا با ترس ها و اضطراب های معمولی مقابله کند.

بپذیرید که ترس برای فرزندتان واقعی است.

هر چقدر هم که یک ترس پیش پا افتاده به نظر برسد، برای کودک شما واقعی است. صحبت کردن درباره ترس ها با فرزندتان می تواند کمک کند. کلمات اغلب مقداری از قدرت احساس منفی را می گیرند.

به جای کوچک شمردن ترس ها به کودکان حقایق را بگویید.

گفتن «مسخره نباش! هیچ هیولایی در کمد وجود ندارد!» ممکن است کودک را وادار به رفتن به رختخواب کند، اما این ترس را از بین نمی برد. حقایق را به آنها بگویید، مانند "من در کمد را چک کردم و هیچ هیولایی در آن وجود ندارد".

به کودکان کمک کنید چیزهایی که آنها را می ترساند یاد بگیرند

اگر کودک از سگ می ترسد، عمدا از خیابانی عبور نکنید تا با سگ مواجه نشوند. این فقط باور آنها را تقویت می کند که باید از سگ ها ترسید و از آنها اجتناب کرد. هنگام نزدیک شدن به موضوع یا موقعیت ترسناک با فرزندتان، حمایت و مراقبت ملایم را ارائه دهید.

به کودکان بیاموزید که چگونه ترس را ارزیابی کنند

این تکنیک های آسان برای پیاده سازی را امتحان کنید. با استفاده از شما به عنوان «پایه خانه»، کودک می‌تواند به سمت شیء ترسناک بیرون برود، و سپس قبل از خروج مجدد، برای ایمنی به شما بازگردد. کودک همچنین می تواند برخی از خود اظهارات مثبت را بیاموزد، مانند "من می توانم این کار را انجام دهم" و "من می توانم شجاع باشم" که هنگام احساس اضطراب به خود بگوید.

تکنیک‌های تمدد اعصاب مفید هستند، از جمله تجسم (مثلاً از کودک بخواهید تصور کند که روی ابر شناور است یا در ساحل دراز کشیده است) و تنفس عمیق (تصور کنید که ریه‌ها بادکنکی هستند و اجازه دهید به آرامی باد شوند).