صدا

در حدود هفته 18 بارداری ، کودک شروع به شنیدن صداهای بدن می کند، مانند ضربان قلب و صدای شکم. در هفته 26 ، کودک ممکن است به صداهای داخل و خارج از بدن مادر واکنش نشان دهد و ممکن است با صدای او آرام شود.

صدای بیرونی که کودک در داخل رحم می شنود تقریباً نصف صدایی است که ما می شنویم. 

توسعه زبان

پس از 32 هفته ، کودک ممکن است شروع به تشخیص صداهای مصوت خاصی از زبان شما کند. برخی از تحقیقات نشان می دهد که رشد زبان بسیار زودرس ممکن است قبل از تولد شروع شود.

حافظه

نوزادان علاوه بر به خاطر سپردن صداهای خاص از زبان مادرشان، ممکن است موسیقی خاصی را که در رحم مادر برایشان پخش شده است، به خاطر بسپارند.

منظره

شبکیه چشم نوزادان متولد نشده در 20 هفتگی رشد می کند و چشمان خود را باز می کنند و از هفته 22 می توانند نور را ببینند. با این حال، چشمان نوزادان پس از تولد همچنان رشد می کنند.

احساس

پس از حدود 18 هفته، نوزادان دوست دارند در حالی که مادرشان ساکن است در رحم بخوابند، زیرا حرکت می تواند آنها را به خواب بیاندازد. آنها می توانند در هفته 22 احساس درد کنند و در هفته 26 می توانند در پاسخ به مالیدن دست روی شکم مادر حرکت کنند.

راه های ارتباط با کودک در دوران بارداری

در اینجا مواردی وجود دارد که ممکن است به شما و کودکتان کمک کند تا قبل از تولد شروع به ایجاد دلبستگی کنید.

با کودک خود صحبت کنید و آواز بخوانید و بدانید که او می تواند صدای شما را بشنود.

به آرامی شکم خود را لمس کرده و مالش دهید یا آن را ماساژ دهید.

به لگدهای کودک خود پاسخ دهید. در سه ماه آخر ، می توانید به آرامی به کودک فشار وارد کنید یا شکم خود را در جایی که لگد اتفاق افتاده است بمالید و ببینید آیا پاسخی وجود دارد یا خیر.

برای کودکتان موسیقی پخش کنید. موسیقی هایی که ضربان قلب حدود 60 ضربه در دقیقه را تقلید می‌کند، مانند لالایی، مفید است. 

به خود فرصت دهید تا فکر کنید، پیاده روی کنید یا حمام آب گرم بگیرید و به کودک فکر کنید. ممکن است دوست داشته باشید در مورد آنچه تجربه می کنید یک دفتر خاطرات یا داستان هایی برای کودک بنویسید.

 سونوگرافی انجام دهید. دیدن جنین در حال حرکت در داخل رحم می تواند برای والدین تجربه شیرینی باشد و می تواند به آنها کمک کند تا با کودک ارتباط برقرار کنند زیرا ممکن است ناگهان "واقعی" به نظر برسد.

آرام باشید، مراقب خود باشید و سعی کنید استرس نداشته باشید. شواهد نشان می دهد که اگر مادری در دوران بارداری خود استرس کمتری داشته باشد، نتیجه سلامتی برای نوزاد بهتر است. اگر به کسی نیاز دارید که با او صحبت کنید، شریک یا دوست صمیمی شما ممکن است مفید باشد.

چگونه پدران و مراقبان می توانند با نوزادان ارتباط برقرار کنند

اگر شما پدر کودک یا سایر مراقبان مهم او هستید، در اینجا برخی از کارهایی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا کمک کند به نوزاد متولد نشده وابسته شوید.

-تا جایی که می توانید لگد زدن نوزاد را احساس کنید.

-در قرار ملاقات های سونوگرافی با مادر شرکت کنید.

-اگر قصد دارید در هنگام زایمان یک فرد حمایت کننده باشید، به کلاس های دوران بارداری نیز بروید. -برنامه زایمان را با مادر نوزاد درمیان بگذارید و با تیم زایمان ملاقات کنید. هرچه به روند بارداری و زایمان اطمینان بیشتری داشته باشید، پیوند با نوزاد برای شما آسان تر خواهد بود.

-بخوانید و با کودک صحبت کنید تا به صدای شما عادت کند.

-با والدین دیگر صحبت کنید. افکار و احساسات خود را به اشتراک بگذارید و به آنها اجازه دهید تا نظرات خود را در مورد تجربه بارداری و تولد خود به اشتراک بگذارند.

خواهر و های بزرگتر نیز می توانند پیوند برقرار کنند

با آماده کردن کودک نوپا یا کودک خود برای تولد فرزند بعدی، می توانید به آنها کمک کنید تا با نوزاد پیوند برقرار کنند. این ممکن است شامل صحبت کردن با آنها در مورد کودک یا خواندن داستان هایی در مورد بارداری و نوزادان باشد. به آنها اجازه دهید شکم شما را لمس کنند تا لگد زدن کودک را احساس کنند و با هم هدیه ای برای کودک تهیه کنید.

می‌توانید با خرید لوازم کودک ، کودکت بزرگتر را در آماده‌سازی برای زایمان مشارکت دهید. ممکن است کودک بزرگتر نیز دوست داشته باشد که قطعه ای از هنر خود را بر روی دیوار اتاق نوزاد قرار دهد.

احساسات شما و کودک

ممکن است متوجه شوید که به جای اینکه در مورد تولد فرزندتان هیجان زده باشید، احساس استرس و سردرگمی می‌کنید. احساسات شما در دوران بارداری می تواند بر جنین نیز تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، اگر احساس استرس می کنید، ضربان قلب کودک به این موضوع پاسخ می دهد و به طور بالقوه افزایش می‌یابد.

با یک نفر در مورد احساسات خود صحبت کنید و وقتی تیم زایمان خود را می بینید سؤال بپرسید. سعی کنید شبکه پشتیبانی خود را افزایش دهید و با سایر مادران باردار ملاقات کنید تا تجربیات خود را به اشتراک بگذارید. سعی کنید مراقب سلامت و رفاه خود باشید و مطمئن شوید که به اندازه کافی استراحت و آرامش دارید.

اگر قبلاً مشکل سلامت روانی داشته‌اید، یا احساساتی را تجربه می‌کنید که با احساساتی که معمولاً دارید متفاوت است، باید در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید. طیف وسیعی از درمان‌ها، از جمله درمان روان‌شناختی و داروهای ضد افسردگی خاص که می‌توانند به طور ایمن در دوران بارداری برای افسردگی متوسط ​​تا شدید استفاده شوند، می‌توانند کمک کنند. پزشک به شما می گوید که کدام یک ایمن هستند یا راه دیگری برای کمک پیشنهاد می کند.

اگر قبل از باردار شدن از داروهای ضد افسردگی استفاده می کردید، ممکن است پزشک توصیه کند که از آن‌ها استفاده نکنید. شما و پزشکتان ممکن است تصمیم بگیرید که این موثرترین راه برای کمک به کودکتان برای شروع بهترین زندگی است و ممکن است بهترین شانس را برای پیوند با کودکتان به شما بدهد.

برای کمک به کجا مراجعه کنیم

• با پزشک، پرستار بهداشت کودک یا ماما صحبت کنید.