بررسی اجمالی

آلرژی به حیوانات خانگی یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در سلول های پوست، بزاق یا ادرار حیوانات است. علائم آلرژی به حیوانات خانگی شامل علائم رایج تب یونجه مانند عطسه و آبریزش بینی است. برخی از افراد ممکن است علائم آسم مانند خس خس سینه و مشکل در تنفس را نیز تجربه کنند.

بیشتر اوقات، آلرژی به حیوانات خانگی با قرار گرفتن در معرض پوسته های مرده پوست (پوس) حیوان خانگی ایجاد می شود. هر حیوانی که خز دارد می تواند منبع آلرژی به حیوانات خانگی باشد، اما آلرژی به حیوانات خانگی بیشتر در گربه ها و سگ ها مرتبط است.

اگر به حیوان خانگی آلرژی دارید، بهترین راهبرد این است که تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض حیوان اجتناب کنید یا آن را کاهش دهید. داروها یا درمان های دیگر ممکن است برای تسکین علائم و مدیریت آسم ضروری باشد. 

علائم

علائم و نشانه های آلرژی به حیوانات خانگی ناشی از التهاب مجاری بینی عبارتند از:

• - عطسه کردن
• - آبریزش بینی
• - خارش، قرمزی یا آبریزش چشم
• - گرفتگی بینی
• - خارش بینی، سقف دهان یا گلو
• - چکه از بینی
• - سرفه کردن
• - فشار و درد صورت
• - بیداری مکرر
• - پوست متورم و آبی رنگ زیر چشم 
• - در کودک، مالش مکرر بینی به سمت بالا

اگر آلرژی به حیوان خانگی شما منجر به آسم شود، ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنید:

• - دشواری در تنفس
• - سفتی یا درد قفسه سینه
• - صدای سوت یا خس خس شنیدنی هنگام بازدم
• - مشکلات خواب ناشی از تنگی نفس، سرفه یا خس خس سینه

علائم پوستی

برخی از افراد مبتلا به آلرژی به حیوانات خانگی ممکن است علائم پوستی را نیز تجربه کنند، الگویی که به عنوان درماتیت آلرژیک شناخته می شود. این نوع درماتیت یک واکنش سیستم ایمنی است که باعث التهاب پوست می شود.

تماس مستقیم با حیوان خانگی آلرژیک ممکن است باعث درماتیت آلرژیک شود و علائم و نشانه هایی مانند:

• - لکه های برجسته و قرمز پوست (کهیر)
• - اگزما
• - خارش پوست

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

برخی از علائم و نشانه های آلرژی به حیوانات خانگی، مانند آبریزش بینی یا عطسه، شبیه علائم سرماخوردگی هستند. گاهی اوقات تشخیص اینکه آیا سرماخوردگی دارید یا آلرژی دشوار است. اگر علائم بیش از دو هفته ادامه داشته باشد، ممکن است آلرژی داشته باشید.

اگر علائم و نشانه های شما شدید است - با احساس انسداد کامل مجاری بینی و مشکل در خواب یا خس خس - با پزشک خود تماس بگیرید. اگر خس خس یا تنگی نفس به سرعت تشدید می شود یا اگر با حداقل فعالیت دچار تنگی نفس هستید، به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.

علل

آلرژی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما به یک ماده خارجی مانند گرده، کپک یا شوره حیوانات خانگی واکنش نشان دهد. 

سیستم ایمنی بدن شما پروتئین هایی به نام آنتی بادی تولید می کند. این آنتی بادی ها از شما در برابر مهاجمان ناخواسته ای که می توانند شما را بیمار کنند یا باعث عفونت شوند، محافظت می کنند. هنگامی که شما آلرژی دارید، سیستم ایمنی بدن شما آنتی بادی هایی می سازد که آلرژن خاص شما را به عنوان چیزی مضر تشخیص می دهند، حتی اگر اینطور نباشد.

هنگامی که آلرژن را استنشاق می کنید یا با آن تماس می گیرید، سیستم ایمنی بدن شما پاسخ می دهد و یک پاسخ التهابی در مجرای بینی یا ریه ها ایجاد می کند. قرار گرفتن طولانی مدت یا منظم در معرض آلرژن می تواند باعث التهاب مداوم (مزمن) راه هوایی مرتبط با آسم شود.

گربه و سگ

آلرژن‌های گربه‌ها و سگ‌ها در سلول‌های پوستی که حیوانات می‌ریزند و همچنین در بزاق، ادرار و عرق و روی خز آن‌ها یافت می‌شوند. شوره یک مشکل خاص است زیرا بسیار کوچک است و با کوچکترین گردش هوا می تواند برای مدت طولانی در هوا باقی بماند. همچنین به راحتی در مبلمان روکش شده جمع می شود و به لباس شما می چسبد.

بزاق حیوانات خانگی می تواند به فرش، ملافه، مبلمان و لباس بچسبد. بزاق خشک شده می تواند در هوا تبدیل شود.

گربه‌ها و سگ‌های به اصطلاح هیپوآلرژنیک ممکن است خز کمتری نسبت به انواع ریزش کنند، اما هیچ نژادی واقعاً ضد حساسیت نیست.

جوندگان و خرگوش ها

حیوانات خانگی جوندگان شامل موش، جربیل، همستر و خوکچه هندی هستند. آلرژن های جوندگان معمولا در مو، شوره، بزاق و ادرار وجود دارند. گرد و غبار ناشی از بستر یا خاک اره در ته قفس ممکن است به آلرژن های موجود در هوا از جوندگان کمک کند.

آلرژن های خرگوش در شوره، مو و بزاق وجود دارد.

سایر حیوانات خانگی

آلرژی به حیوانات خانگی به ندرت توسط حیواناتی که خز ندارند، مانند ماهی و خزندگان ایجاد می شود.

عوامل خطر

آلرژی به حیوانات خانگی رایج است. با این حال، اگر آلرژی یا آسم در خانواده شما وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به آلرژی به حیوانات خانگی بیشتر است.

قرار گرفتن در معرض حیوانات خانگی در سنین پایین ممکن است به شما کمک کند از آلرژی به حیوانات خانگی جلوگیری کنید. برخی از مطالعات نشان داده اند که کودکانی که در سال اول زندگی با یک سگ زندگی می کنند ممکن است در دوران کودکی نسبت به کودکانی که در آن سن سگ ندارند نسبت به عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی مقاومت بهتری داشته باشند.

عوارض

عفونت های سینوسی

التهاب مداوم (مزمن) بافت‌های مجاری بینی ناشی از حساسیت به حیوانات خانگی می‌تواند حفره‌های توخالی متصل به مجرای بینی (سینوس‌ها) را مسدود کند. این انسدادها ممکن است احتمال ابتلا به عفونت های باکتریایی سینوس ها مانند سینوزیت را افزایش دهد.

آسم

افراد مبتلا به آسم و آلرژی به حیوانات خانگی اغلب در مدیریت علائم آسم مشکل دارند. آنها ممکن است در معرض خطر حملات آسم باشند که نیاز به درمان فوری پزشکی یا مراقبت های اورژانسی دارند.

جلوگیری

اگر حیوان خانگی ندارید، اما در حال فکر کردن به سرپرستی آن هستید، قبل از انجام تعهد مطمئن شوید که آلرژی به حیوان خانگی ندارید.