بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده (IBD) است و باعث التهاب دستگاه گوارش می شود که می تواند منجر به درد شکم، اسهال شدید، خستگی، کاهش وزن و سوء تغذیه شود.

التهاب ناشی از بیماری کرون می تواند نواحی مختلف دستگاه گوارش را در افراد مختلف درگیر کند. این التهاب اغلب به لایه‌های عمیق‌تر روده گسترش می‌یابد.

بیماری کرون می تواند دردناک و ناتوان کننده باشد و گاهی ممکن است منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.

در حالی که هیچ درمان شناخته شده ای برای بیماری کرون وجود ندارد، درمان ها می توانند علائم و نشانه های آن را تا حد زیادی کاهش دهند و حتی باعث بهبود طولانی مدت و بهبود التهاب شوند. با درمان، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری کرون می توانند عملکرد خوبی داشته باشند.

علائم

در بیماری کرون، هر بخشی از روده کوچک یا بزرگ می تواند درگیر باشد و ممکن است مداوم باشد یا ممکن است چندین بخش را درگیر کند. در برخی افراد، این بیماری به روده بزرگ، که بخشی از روده است، محدود می شود.

علائم و نشانه های بیماری کرون می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. آنها معمولاً به تدریج رشد می کنند، اما گاهی اوقات به طور ناگهانی و بدون هشدار ظاهر می شوند. همچنین ممکن است دوره‌هایی داشته باشید که هیچ علامت یا نشانه ای نداشته باشید (بهبودی).

هنگامی که بیماری فعال است، علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسهال
• تب
• خستگی
• درد و گرفتگی شکم
• خون در مدفوع 
• زخم های دهان
• کاهش اشتها و کاهش وزن
• درد یا خوردگی در نزدیکی یا اطراف مقعد به دلیل التهاب از یک تونل به داخل پوست (فیستول)

سایر علائم و نشانه ها

افراد مبتلا به بیماری کرون شدید ممکن است موارد زیر را نیز تجربه کنند:

• التهاب پوست، چشم و مفاصل
• التهاب کبد یا مجاری صفراوی
• سنگ کلیه
• کمبود آهن (کم خونی)
• تاخیر در رشد یا رشد جنسی در کودکان

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر تغییرات مداومی در عادات روده خود دارید یا اگر هر یک از علائم و نشانه های بیماری کرون را دارید، مانند:

• درد شکم
• خون در مدفوع 
• تهوع و استفراغ
• حملات مداوم اسهال که به داروهای بدون نسخه (OTC) پاسخ نمی دهند
• تب بی دلیل که بیش از یک یا دو روز طول بکشد
• کاهش وزن بی دلیل

علل

علت دقیق بیماری کرون ناشناخته است. پیش از این، رژیم غذایی و استرس مشکوک بود، اما اکنون پزشکان می دانند که این عوامل ممکن است باعث تشدید بیماری کرون شوند، اما باعث ایجاد بیماری نمی شوند. عوامل متعددی مانند وراثت و عملکرد نادرست سیستم ایمنی احتمالاً در ایجاد آن نقش دارند.

• سیستم ایمنی. این امکان وجود دارد که یک ویروس یا باکتری باعث بیماری کرون شود. با این حال، دانشمندان هنوز چنین محرکی را شناسایی نکرده اند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن سعی می کند با میکروارگانیسم مهاجم مبارزه کند، یک پاسخ ایمنی غیر طبیعی باعث می شود که سیستم ایمنی به سلول های دستگاه گوارش نیز حمله کند.
• وراثت. کرون در افرادی که اعضای خانواده آنها مبتلا به این بیماری هستند شایع تر است، بنابراین ژن ها ممکن است در مستعدتر کردن افراد نقش داشته باشند. با این حال، اکثر افراد مبتلا به بیماری کرون سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.

عوامل خطر

عوامل خطر برای بیماری کرون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سن. بیماری کرون در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما احتمال دارد در جوانی به این بیماری مبتلا شوید. اکثر افرادی که به بیماری کرون مبتلا می شوند، قبل از سن 30 سالگی تشخیص داده می شوند.
• قومیت. اگرچه بیماری کرون می تواند هر گروه قومی را تحت تأثیر قرار دهد، سفیدپوستان بیشترین خطر را دارند. با این حال، بروز بیماری کرون در میان سیاهپوستان ساکن آمریکای شمالی و بریتانیا در حال افزایش است.
• سابقه خانوادگی. اگر یکی از بستگان درجه یک مانند والدین، خواهر و برادر یا فرزندتان به این بیماری مبتلا باشد، در معرض خطر بیشتری قرار دارید. از هر 5 نفر مبتلا به بیماری کرون 1 نفر دارای یکی از اعضای خانواده مبتلا به این بیماری است.
• سیگار کشیدن. سیگار کشیدن مهم ترین عامل خطر قابل کنترل برای ابتلا به بیماری کرون است. سیگار کشیدن همچنین منجر به بیماری شدیدتر و خطر بیشتر جراحی می شود. اگر سیگار می کشید، مهم است که آن را ترک کنید.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی. اینها عبارتند از ایبوپروفن (Advil، Motrin IB)، ناپروکسن سدیم (Aleve)، دیکلوفناک سدیم و... اگرچه آنها باعث بیماری کرون نمی شوند، اما می توانند منجر به التهاب روده شوند که بیماری کرون را بدتر می کند.

عوارض

بیماری کرون ممکن است منجر به یک یا چند مورد از عوارض زیر شود:

• انسداد روده. بیماری کرون می تواند کل ضخامت دیواره روده را تحت تاثیر قرار دهد. با گذشت زمان، قسمت‌هایی از روده می‌تواند زخم و باریک شود، که ممکن است جریان محتویات گوارشی را مسدود کند. ممکن است برای برداشتن قسمت بیمار روده خود به جراحی نیاز داشته باشید.
• زخم ها. التهاب مزمن می تواند منجر به زخم های باز در هر نقطه از دستگاه گوارش، از جمله دهان و مقعد، و در ناحیه تناسلی (پرینه) شود.

• فیستول. گاهی اوقات زخم ها می توانند به طور کامل از طریق دیواره روده گسترش یافته و فیستول ایجاد کنند - یک اتصال غیر طبیعی بین قسمت های مختلف بدن. فیستول می تواند بین روده و پوست یا بین روده و اندام دیگر ایجاد شود. فیستول های نزدیک یا اطراف ناحیه مقعدی (پری آنال) شایع ترین نوع هستند.

  هنگامی که فیستول در شکم ایجاد می شود، غذا ممکن است مناطقی از روده را که برای جذب لازم است دور بزند. فیستول ها ممکن است بین حلقه های روده، در مثانه یا واژن، یا از طریق پوست ایجاد شوند که باعث تخلیه مداوم محتویات روده به پوست می شود.

  در برخی موارد، فیستول ممکن است عفونی شود و آبسه ایجاد کند که در صورت عدم درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

• شقاق مقعد. این یک پارگی کوچک در بافتی است که مقعد را می پوشاند یا در پوست اطراف مقعد که در آن عفونت می تواند رخ دهد. اغلب با حرکات دردناک روده همراه است و ممکن است منجر به فیستول پری آنال شود.
• سوء تغذیه. اسهال، درد شکم و گرفتگی ممکن است غذا خوردن را دشوار کند یا روده را در جذب مواد مغذی کافی برای حفظ تغذیه دچار مشکل کند. همچنین ایجاد کم خونی به دلیل کمبود آهن یا ویتامین B-12 ناشی از این بیماری شایع است.
• سرطان روده بزرگ. ابتلا به بیماری کرون که روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد. دستورالعمل های عمومی غربالگری سرطان روده بزرگ برای افراد بدون بیماری کرون نیاز به کولونوسکوپی هر 10 سال از سن 50 سالگی دارد. از پزشک خود بپرسید که آیا باید این آزمایش را زودتر و مکرر انجام دهید.
• سایر مشکلات سلامتی بیماری کرون می تواند مشکلاتی را در سایر قسمت های بدن ایجاد کند. از جمله این مشکلات می توان به کم خونی، اختلالات پوستی، پوکی استخوان، آرتریت و بیماری های کیسه صفرا یا کبد اشاره کرد.

• خطرات دارویی. برخی از داروهای بیماری کرون که با مسدود کردن عملکرد سیستم ایمنی عمل می کنند، با خطر کمی برای ابتلا به سرطان هایی مانند سرطان لنفوم و پوست مرتبط هستند. آنها همچنین خطر عفونت را افزایش می دهند.

  کورتیکواستروئیدها می توانند با خطر پوکی استخوان، شکستگی استخوان، آب مروارید، گلوکوم، دیابت، فشار خون بالا و سایر شرایط مرتبط باشند. برای تعیین خطرات و فواید داروها با پزشک خود کار کنید.

• لخته شدن خون. بیماری کرون خطر لخته شدن خون در سیاهرگ ها و شریان ها را افزایش می‌دهد.