بحثی که شما و پزشکتان درباره علائم و سابقه پزشکی خود دارید، روند تشخیص را آغاز می کند. معاینه فیزیکی معمولاً این بحث را دنبال می کند. مراحل بعدی معمولاً شامل برخی از موارد زیر است:

 

دفتر یادداشت غذایی. ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک دفترچه یادداشت غذایی از عادات غذایی، علائم و داروهای خود داشته باشید.

 

رژیم حذفی. اگر مشخص نیست که بادام زمینی باعث علائم می شود، یا اگر پزشک فکر می کند ممکن است به بیش از یک نوع غذا واکنش نشان دهید، ممکن است رژیم غذایی حذفی را توصیه کند. ممکن است از شما خواسته شود که بادام زمینی یا سایر غذاهای مشکوک را به مدت یک یا دو هفته حذف کنید و سپس مواد غذایی را یکی یکی به رژیم غذایی خود اضافه کنید. این فرآیند می تواند به پیوند علائم با غذاهای خاص کمک کند. اگر واکنش شدیدی به غذاها داشته اید، این روش را نمی توان با خیال راحت استفاده کرد.

تست پوست. مقدار کمی غذا روی پوست گذاشته می شود و سپس با سوزن سوراخ می شود. اگر به ماده خاصی آلرژی دارید، دچار برآمدگی یا واکنش می شوید.

 

آزمایش خون. آزمایش خون می‌تواند پاسخ سیستم ایمنی بدن به غذاهای خاص را با بررسی میزان آنتی‌بادی‌های نوع آلرژی در جریان خون، که به نام آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین (E (IgE شناخته می‌شود، اندازه‌گیری کند.

 

اطلاعات از همه این منابع ممکن است به تعیین اینکه آیا آلرژی به بادام زمینی دارید یا اینکه علائم احتمالاً به دلیل چیز دیگری مانند عدم تحمل غذایی است، کمک می کند.

 

 

رفتار

در حالی که رویکرد استاندارد برای مراقبت از آلرژی بادام زمینی اجتناب از قرار گرفتن در معرض آن است، محققان به مطالعه درمان های مختلف از جمله ایمونوتراپی خوراکی ادامه می دهند.

همچنین به عنوان حساسیت زدایی شناخته می شود، ایمونوتراپی خوراکی شامل دادن بادام زمینی به کودکان مبتلا به آلرژی به آن یا کسانی که در معرض خطر آلرژی بادام زمینی هستند و افزایش دوز مواد غذایی حاوی بادام زمینی در طول زمان است. ایمونوتراپی خوراکی درمانی برای آلرژی به بادام زمینی نیست. در عوض، این نوع درمان برای کاهش خطر واکنش های شدید، از جمله آنافیلاکسی، که ممکن است با قرار گرفتن در معرض بادام زمینی رخ دهد، در نظر گرفته شده است.

 

سازمان غذا و دارو اخیرا اولین داروی ایمونوتراپی خوراکی، پودر آلرژن بادام زمینی (Arachis hypogaea) را برای درمان کودکان 4 تا 17 ساله مبتلا به آلرژی به بادام زمینی تایید کرده است. این دارو برای افراد مبتلا به آسم کنترل نشده یا شرایط خاص، از جمله ازوفاژیت ائوزینوفیلیک، توصیه نمی شود.

 

علاوه بر این، مانند هر آلرژی غذایی، درمان شامل انجام اقداماتی برای پرهیز از غذاهایی است که باعث واکنش می‌شوند، دانستن چگونگی تشخیص واکنش در زمان وقوع و آمادگی برای واکنش سریع، از جمله نگه داشتن اپی نفرین در دسترس.

 

 

آماده شدن برای واکنش

 

تنها راه برای جلوگیری از واکنش این است که از مصرف بادام زمینی و محصولات بادام زمینی به طور کامل خودداری کنید. اما بادام زمینی رایج است، و علیرغم تلاش، احتمالاً در برخی مواقع با بادام زمینی در تماس خواهید بود.

 

برای یک واکنش آلرژیک شدید، ممکن است نیاز به تزریق اورژانسی اپی نفرین و مراجعه به اورژانس داشته باشید. بسیاری از افراد مبتلا به آلرژی دارای یک اتوانژکتور اپی نفرین هستند (EpiPen، Auvi-Q، و غیره). این دستگاه یک سرنگ و سوزن مخفی است که با فشار دادن به ران، یک دوز دارو را تزریق می کند.

 

 

نحوه استفاده از اتوانژکتور خود را بدانید

 

اگر پزشک خود تزریق کننده اپی نفرین را تجویز کرده باشد:

 

آن را همیشه همراه خود داشته باشید. ممکن است ایده خوبی باشد که یک اتوانژکتور اضافی در ماشین و روی میز کار خود داشته باشید.

 

همیشه قبل از تاریخ انقضا آن را تعویض کنید. اپی نفرین تاریخ گذشته ممکن است به درستی کار نکند.

 

از پزشک خود بخواهید که یک اتوانژکتور پشتیبان تجویز کند. اگر یکی را اشتباه قرار دهید، یک یدکی خواهید داشت.

 

نحوه کار با آن را بدانید. از پزشک خود بخواهید که به شما نشان دهد. همچنین، مطمئن شوید که نزدیک‌ترین افراد به شما می‌دانند چگونه از آن استفاده کنند - اگر کسی که همراهتان است بتواند کمک کند، می‌تواند جان شما را نجات دهد.

 

بدانید چه زمانی از آن استفاده کنید. با پزشک خود در مورد چگونگی تشخیص اینکه چه زمانی به تزریق نیاز دارید صحبت کنید.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

یکی از کلیدهای پیشگیری از یک واکنش آلرژیک این است که بدانید چگونه از غذایی که باعث علائم می‌شود، اجتناب کنید. این مراحل را دنبال کنید:

• هرگز تصور نکنید که یک غذا حاوی بادام زمینی نیست. بادام زمینی ممکن است در غذاهایی وجود داشته باشد که نمی‌دانستید حاوی آن‌ها هستند. همیشه برچسب روی غذاهای تولید شده را بخوانید تا مطمئن شوید که حاوی بادام زمینی یا محصولات بادام زمینی نیستند. غذاهای تولید شده باید به وضوح بیان کنند که آیا مواد غذایی حاوی بادام زمینی هستند یا خیر و آیا آنها در کارخانه هایی تولید شده اند که بادام زمینی را نیز فرآوری می کنند.

  حتی اگر فکر می کنید می دانید در یک غذا چه چیزی وجود دارد، برچسب آن را بررسی کنید. ممکن است مواد تشکیل دهنده تغییر کند.

• برچسبی را که می گوید یک ماده غذایی در کارخانه ای که بادام زمینی را فرآوری می کند تولید شده است نادیده نگیرید. اکثر افراد مبتلا به آلرژی به بادام زمینی باید از تمام محصولاتی که ممکن است حاوی مقادیر کمی بادام زمینی باشند اجتناب کنند.
• وقتی شک دارید، بگویید «نه متشکرم». در رستوران ها و مجالس اجتماعی، همیشه این خطر وجود دارد که به طور تصادفی بادام زمینی بخورید. خیلی از مردم جدیت یک واکنش غذایی آلرژیک را نمی فهمند و ممکن است متوجه نباشند که مقدار ناچیزی از یک غذا می تواند باعث واکنش شدید شود. اگر واقعاً نگران هستید که یک غذای حاوی چیزی باشد که به آن علاقه دارید، آن را امتحان نکنید.
• برای واکنش آماده باشید. در صورت بروز واکنش شدید در مورد حمل داروهای اورژانسی با پزشک خود صحبت کنید.
•  

پرهیز از غذاهای حاوی بادام زمینی

بادام زمینی رایج است و اجتناب از غذاهای حاوی آن می تواند یک چالش باشد. غذاهای زیر اغلب حاوی بادام زمینی هستند:

 

آجیل آسیاب شده یا مخلوط

 

محصولات پخته شده، مانند کلوچه و شیرینی

 

بستنی و دسرهای یخ زده

 

شکلات انرژی زا

 

غلات و گرانولا

 

نان های غلات

 

مارزیپان، آب نباتی از آجیل، سفیده تخم مرغ و شکر

 

 

برخی از غذاهایی که ممکن است حاوی بادام زمینی یا پروتئین بادام زمینی باشند - به این دلیل که با آنها ساخته شده اند یا به این دلیل که در طول فرآیند تولید با آنها تماس پیدا کرده اند - کمتر مشخص هستند. برخی از نمونه ها عبارتند از:

 

نوقا

 

سس سالاد

 

آب نبات های شکلاتی، کره های آجیل (مانند کره بادام) و تخمه آفتابگردان

 

غذاهای قومی از جمله غذاهای آفریقایی، چینی، اندونزیایی، مکزیکی، تایلندی و ویتنامی

روغن آراشیس، نام دیگر روغن بادام زمینی است

 

مواد غذایی حیوان خانگی

 

مقابله و حمایت

اگر کودک حساسیت به بادام زمینی دارد، این اقدامات را برای کمک به ایمن نگه داشتن او انجام دهید:

 

مراقبین را درگیر کنید. از بستگان، پرستاران کودک، معلمان و سایر مراقبان کمک بخواهید. به بزرگسالانی که با فرزندتان وقت می گذرانند آموزش دهید که چگونه علائم و نشانه های واکنش آلرژیک به بادام زمینی را تشخیص دهند. تاکید کنید که یک واکنش آلرژیک می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به اقدام فوری دارد.

مطمئن شوید که کودک نیز می داند که در صورت بروز واکنش آلرژیک فوراً از او کمک بخواهد.

 

از یک طرح مکتوب استفاده کنید. مراحلی را که باید در صورت بروز واکنش آلرژیک انجام دهید، شامل دستور و دوزهای تمام داروهایی که باید داده شوند و همچنین اطلاعات تماس اعضای خانواده و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی را فهرست کنید. یک کپی از طرح را در اختیار اعضای خانواده، معلمان و سایر افرادی که از فرزندتان مراقبت می کنند، ارائه دهید.

 

فرزندتان را از به اشتراک گذاشتن غذاها منع کنید. برای کودکان معمول است که میان وعده ها و خوراکی‌ها را به اشتراک بگذارند. با این حال، در حین بازی، کودک ممکن است آلرژی یا حساسیت های غذایی را فراموش کند. اگر کودک به بادام زمینی حساسیت دارد، او را تشویق کنید که از خوردن غذاهای دیگران خودداری کند.

 

اطمینان حاصل کنید که اتوانژکتور اپی نفرین کودک همیشه در دسترس است. تزریق اپی نفرین (آدرنالین) می تواند بلافاصله شدت یک واکنش آنافیلاکتیک بالقوه تهدید کننده زندگی را کاهش دهد، اما باید فورا تزریق شود. اگر کودک یک تزریق اورژانسی اپی نفرین دارد، مطمئن شوید که اعضای خانواده و سایر مراقبین در مورد داروهای اورژانسی کودک  می دانند که دارو کجا قرار دارد، چه زمانی ممکن است مورد نیاز باشد و چگونه از آن استفاده کند.

 

مطمئن شوید که مدرسه فرزندتان یک برنامه مدیریت آلرژی غذایی دارد. دستورالعمل ها برای ایجاد خط مشی ها و روش ها در دسترس هستند. کارکنان باید به تزریق کننده اپی نفرین دسترسی داشته باشند و آموزش ببینند.

 

از فرزندتان بخواهید یک دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی بپوشد. این کمک می کند تا مطمئن شوید که اگر در طول یک واکنش شدید قادر به برقراری ارتباط نباشد، درمان مناسب را دریافت می کند. این هشدار شامل نام فرزند شما و نوع حساسیت غذایی او می شود و همچنین ممکن است دستورالعمل های اضطراری مختصری را فهرست کند.

 

 

اگر به بادام زمینی حساسیت دارید، موارد زیر را انجام دهید:

همیشه اتوانژکتور اپی نفرین خود را همراه داشته باشید.

از یک دستبند یا گردنبند هشدار پزشکی استفاده کنید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

برای اینکه بیشترین استفاده را از قرار ملاقات خود ببرید، ایده خوبی است که به خوبی آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.

 

 

شرح علائم. آماده باشید تا به پزشک خود بگویید که بعد از خوردن بادام زمینی چه اتفاقی افتاده است، از جمله اینکه چه مدت طول کشید تا واکنش رخ دهد. سعی کنید به یاد بیاورید که چند بادام زمینی خورده‌اید. اگر نمی دانید چند بادام زمینی خورده اید، به پزشک خود بگویید کدام غذای حاوی بادام زمینی علائم را تحریک کرده است و چه مقدار از آن غذا خورده اید.

 

فهرستی از تمام داروهایی که مصرف می کنید تهیه کنید. ویتامین ها یا مکمل ها را بگنجانید.

 

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. گاهی اوقات یادآوری تمام اطلاعاتی که در طی یک قرار ملاقات ارائه می شود، دشوار است. کسی که با شما می آید ممکن است چیزی را به خاطر بیاورد که از دست داده اید یا فراموش کرده اید.

 

هر سوالی دارید بنویسید

 

 

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

آیا علائم من احتمالاً ناشی از حساسیت به بادام زمینی است؟

 

چه چیز دیگری ممکن است باعث علائم من شود؟

 

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

 

بهترین درمان چیست؟

 

آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

 

آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟

 

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

 

آیا لازم است اتوانژکتور اپی نفرین همراه داشته باشم؟

 

 

اگر کودکتان به دلیل حساسیت به بادام زمینی به پزشک مراجعه می کند، ممکن است بخواهید بپرسید:

 

آیا جایگزینی برای غذا یا غذاهایی وجود دارد که باعث ایجاد علائم آلرژی در کودک من می شود؟

 

چگونه می توانم به ایمن نگه داشتن فرزندم که مبتلا به آلرژی به بادام زمینی است، در مدرسه کمک کنم؟

 

آیا احتمال دارد آلرژی کودکم بیشتر شود؟

 

از پرسیدن هر سوال دیگری دریغ نکنید.

 

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

 

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، از جمله:

 

چه زمانی متوجه علائم شدید؟

 

بعد از خوردن بادام زمینی، چه مدت طول کشید تا علائم ظاهر شوند؟

 

چه مقدار بادام زمینی خوردید؟

 

آیا داروهای ضد آلرژی بدون نسخه مانند آنتی هیستامین ها مصرف می کنید و اگر چنین است، آیا آنها کمک کننده هستند؟

 

آیا به نظر می رسد واکنش فقط توسط بادام زمینی یا سایر غذاها ایجاد می شود؟

 

علائم چقدر شدید است؟

 

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

 

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟

 

 

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

 

اگر مشکوک هستید که به بادام زمینی حساسیت دارید، تا زمان ملاقات با پزشک از قرار گرفتن در معرض بادام زمینی خودداری کنید. اگر واکنش شدیدی دارید، به دنبال کمک اضطراری باشید.