اگر به نیش زنبور واکنش نشان داده اید که نشان می دهد ممکن است به زهر زنبور عسل آلرژی داشته باشید، پزشک ممکن است یک یا هر دو آزمایش زیر را پیشنهاد کند:

تست پوست. در طول تست پوست، مقدار کمی از عصاره آلرژن (در این مورد، زهر زنبور عسل) به پوست بازو یا قسمت بالای کمر تزریق می شود. این آزمایش بی خطر است و هیچ واکنش جدی ایجاد نمی کند. اگر به نیش زنبور آلرژی دارید، در محل آزمایش بر روی پوست خود برآمدگی ایجاد خواهید کرد.

آزمایش خون آلرژی. آزمایش خون می تواند پاسخ سیستم ایمنی بدن به زهر زنبور عسل را با اندازه گیری مقدار آنتی بادی های ایجاد کننده آلرژی در جریان خون اندازه گیری کند. یک نمونه خون به یک آزمایشگاه پزشکی فرستاده می شود، جایی که می توان آن را برای شواهدی از حساسیت به آلرژن های احتمالی آزمایش کرد.

آزمایش‌های پوستی آلرژی و آزمایش خون آلرژی اغلب با هم برای تشخیص حساسیت به حشرات استفاده می شوند. پزشک ممکن است بخواهد شما را از نظر آلرژی به هورنت و زنبورها آزمایش کند - که می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک مشابه با نیش زنبور شود. 


اطلاعات بیشتر

رفتار

برای نیش زنبور معمولی که واکنش آلرژیک ایجاد نمی کند، درمان خانگی کافی است. از سوی دیگر، نیش های متعدد یا یک واکنش آلرژیک می تواند یک اورژانس پزشکی باشد که نیاز به درمان فوری دارد.



درمان اورژانسی برای واکنش های آلرژیک

در طول حمله آنافیلاکسی، اگر تنفس متوقف شود یا ضربان قلب متوقف شود، یک تیم پزشکی اورژانس ممکن است احیای قلبی ریوی (CPR) را انجام دهد. ممکن است داروهایی از جمله موارد زیر تجویز شسود:

اپی نفرین (آدرنالین) برای کاهش پاسخ آلرژیک بدن

اکسیژن، برای کمک به تنفس

آنتی هیستامین ها و کورتیزون داخل وریدی (IV) برای کاهش التهاب مجاری هوا و بهبود تنفس

آگونیست بتا (مانند آلبوترول) برای تسکین علائم تنفسی

خود تزریق کننده اپی نفرین


اگر به نیش زنبور آلرژی دارید، پزشک احتمالاً یک اتوانژکتور اورژانسی اپی نفرین (EpiPen، Auvi-Q، و غیره) را تجویز می کند. باید آن را همیشه همراه خود داشته باشید. اتوانژکتور یک سرنگ ترکیبی و سوزن مخفی است که با فشار دادن به ران، یک دوز دارو را تزریق می کند. همیشه مطمئن شوید که اپی نفرین را تا قبل از تمام شدن تاریخ انقضا جایگزین کنید.

 

مطمئن شوید که نحوه استفاده از اتوانژکتور را می دانید. همچنین، مطمئن شوید که نزدیک‌ترین افراد به شما می‌دانند که چگونه دارو را تزریق کنند - اگر در شرایط اضطراری آنافیلاکسی با شما باشند، می‌توانند جانتان را نجات دهند. پرسنل پزشکی که برای پاسخ به یک واکنش شدید آنافیلاکتیک فراخوانده می‌شوند، ممکن است تزریق اپی نفرین یا داروی دیگری بدهند.

 

پوشیدن دستبند هشدار دهنده ای را در نظر بگیرید که حساسیت را به نیش زنبور یا سایر حشرات مشخص می کند.


 

واکسن های آلرژی

نیش زنبور و سایر حشرات یکی از علل شایع آنافیلاکسی است. اگر واکنش جدی به نیش زنبور یا چندین نیش داشته باشید، پزشک احتمالا شما را برای آزمایش آلرژی و بررسی واکسن های آلرژی (ایمونوتراپی) به متخصص آلرژی ارجاع می دهد. این واکسن‌ها که معمولاً به‌طور منظم برای چند سال تجویز می‌شوند، می‌توانند واکنش آلرژیک به زهر زنبور را کاهش داده یا از بین ببرند.



شیوه زندگی و درمان های خانگی


اگر زنبوری شما یا فرزندتان را نیش زد، توصیه های زیر را دنبال کنید.



درمان برای واکنش های جزئی

مراحل زیر ممکن است به کاهش تورم و خارش که اغلب با واکنش‌های موضعی بزرگ مرتبط است، کمک کند:

اگر می توانید، نیش را در اسرع وقت بردارید، مثلاً آن را با ناخن بکشید. سعی نکنید نیش زیر سطح پوست را بردارید. ممکن است نیش وجود نداشته باشد، زیرا فقط زنبورها نیش خود را ترک می کنند. سایر حشرات گزنده این کار را نمی کنند.

ناحیه آسیب دیده را با آب و صابون بشویید.

از کمپرس سرد استفاده کنید.

در صورت نیاز یک مسکن بدون نسخه مصرف کنید. ممکن است ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) را برای کمک به کاهش ناراحتی امتحان کنید.

اگر نیش روی دست یا پا است، آن را بالا بیاورید.

از کرم هیدروکورتیزون یا لوسیون کالامین برای کاهش قرمزی، خارش یا تورم استفاده کنید.

اگر خارش یا تورم آزاردهنده است، یک آنتی هیستامین خوراکی حاوی دیفن هیدرامین (بنادریل) یا کلرفنیرامین مصرف کنید.

از خاراندن ناحیه نیش خودداری کنید. این باعث تشدید خارش و تورم می شود و خطر عفونت را افزایش می دهد.


 

آماده شدن برای قرار ملاقات

نیش زنبور و سایر حشرات یکی از علل شایع آنافیلاکسی است. اگر واکنش جدی به نیش زنبور داشتید اما به دنبال درمان اضطراری نبودید، با پزشک خود مشورت کنید. او ممکن است شما را به یک متخصص آلرژی ارجاع دهد که می تواند تشخیص دهد آیا به زهر زنبور عسل یا سایر حشرات حساسیت دارید یا نه و می تواند در یافتن راه هایی برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک بعدی کمک کند.

 

پزشک یا متخصص آلرژی یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد و می خواهد بداند:

کی و کجا گزیده شدید.

بعد از گزش چه علائمی داشتید.

این که آیا در گذشته واکنش آلرژیک به نیش حشره داشته اید، حتی اگر جزئی بوده باشد.

این که آیا آلرژی های دیگری مانند تب یونجه دارید.

چه داروهایی از جمله داروهای گیاهی مصرف می کنید.

هر گونه مشکل سلامتی که دارید.

 

برخی از سوالاتی که ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

اگر دوباره گزیده شدم چه کنم؟

اگر واکنش آلرژیک داشته باشم، آیا نیاز به استفاده از داروهای اورژانسی مانند خود تزریق کننده اپی نفرین (EpiPen، Auvi-Q، و غیره) دارم؟

چگونه می توانم از تکرار این واکنش جلوگیری کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.