پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و تعدادی سوال می پرسد تا بفهمد چه چیزی ممکن است باعث علائم و نشانه ها شود. او همچنین ممکن است از شما بخواهد که برای پیگیری موارد زیر یک دفتر خاطرات داشته باشید:

فعالیت های شما

 

هر گونه دارو، داروهای گیاهی یا مکمل هایی که مصرف می کنید

 

آنچه می خورید و می نوشید

 

محل ظاهر شدن کهیرها و چه مدت طول می کشد تا از بین برود

 

اگر معاینه فیزیکی و سابقه پزشکی نشان می دهد که کهیر به دلیل یک مشکل زمینه ای ایجاد شده است، ممکن است پزشک شما را تحت آزمایش هایی مانند آزمایش خون یا آزمایش پوست قرار دهد.

 

رفتار

پزشک احتمالاً توصیه می کند علائم خود را با داروهای خانگی مانند آنتی هیستامین های بدون نسخه درمان کنید. اگر مراحل خودمراقبتی کمکی نکرد، با پزشک خود در مورد یافتن داروی تجویزی یا ترکیبی از داروهایی که بهترین کارایی را دارد، صحبت کنید. معمولاً می توان یک درمان مؤثر پیدا کرد.

 

 

آنتی هیستامین ها

 

مصرف روزانه قرص های آنتی هیستامین غیر خواب آور به جلوگیری از انتشار علائم هیستامین کمک می‌کند. عوارض جانبی کمی دارند. مثالها عبارتند از:

 

لوراتادین

 

فکسوفنادین

 

ستیریزین 

 

دسلوراتادین 

 

 

اگر آنتی هیستامین های غیر خواب آور کمکی نکردند، پزشک ممکن است دوز را افزایش دهد یا از شما بخواهد نوعی را امتحان کنید که باعث خواب آلودگی افراد می شود و قبل از خواب مصرف می شود. به عنوان مثال می توان به هیدروکسی زین پاموات (Vistaril) و دوکسپین (Zonalon) اشاره کرد.

 

اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، بیماری مزمن پزشکی دارید یا داروهای دیگری مصرف می‌کنید، قبل از مصرف هر یک از این داروها با پزشک خود مشورت کنید.

 

 

سایر داروها

 

اگر آنتی هیستامین ها به تنهایی علائم را تسکین ندهند، سایر داروها ممکن است کمک کنند. مثلا:

 

مسدود کننده های هیستامین (H-2). این داروها که آنتاگونیست های گیرنده H-2 نیز نامیده می شوند، به صورت خوراکی تزریق یا مصرف می شوند. به عنوان مثال می توان به سایمتیدین (Tagamet HB) و فاموتیدین (Pepcid) اشاره کرد.

 

داروهای ضد التهاب. کورتیکواستروئیدهای خوراکی، مانند پردنیزون، می توانند به کاهش تورم، قرمزی و خارش کمک کنند. اینها عموماً برای کنترل کوتاه مدت کهیر شدید یا آنژیوادم هستند زیرا در صورت مصرف طولانی مدت می توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.

 

داروهای ضد افسردگی. داروی ضد افسردگی سه حلقه ای دوکسپین (Zonalon) که به شکل کرم استفاده می شود، می تواند به تسکین خارش کمک کند. این دارو ممکن است باعث سرگیجه و خواب آلودگی شود.

 

داروهای آسم با آنتی هیستامین ها. داروهایی که با عملکرد اصلاح‌کننده‌های لکوترین تداخل می‌کنند ممکن است هنگام استفاده با آنتی‌هیستامین‌ها مفید باشند.

 

آنتی بادی های مصنوعی (مونوکلونال). داروی اومالیزوماب (Xolair) در برابر نوعی از کهیرهای مزمن دشوار درمان بسیار موثر است. این یک داروی تزریقی است که معمولا یک بار در ماه تجویز می شود.

 

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی. گزینه ها عبارتند از سیکلوسپورین (Gengraf، Neoral) و تاکرولیموس (Astagraft XL، Prograf، Protopic).

 

 

• شیوه زندگی و درمان های خانگی

کهیر مزمن می تواند ماه ها و سال ها ادامه داشته باشد. آنها می توانند در خواب، کار و سایر فعالیت ها اختلال ایجاد کنند. اقدامات احتیاطی زیر ممکن است به جلوگیری یا تسکین واکنش های پوستی مکرر کهیر مزمن کمک کند:

 

• لباس های گشاد و سبک بپوشید.
• از خاراندن یا استفاده از صابون های تند خودداری کنید.
• ناحیه آسیب دیده را با حمام، پنکه، پارچه خنک، لوسیون یا کرم ضد خارش تسکین دهید.
• یادداشتی از زمان و مکان بروز کهیر، آنچه انجام می‌دادید، آنچه می‌خوردید و غیره را یادداشت کنید. این ممکن است به شما و پزشکتان در شناسایی محرک ها کمک کند.
• از محرک های شناخته شده اجتناب کنید.
• قبل از بیرون رفتن از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً ابتدا به پزشک خانواده خود مراجعه خواهید کرد. او ممکن است شما را به یک پزشک متخصص  پوست یا یک متخصص آلرژی ارجاع دهد.

 

 

برای کهیر مزمن، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چه چیزی احتمالاً باعث علائم من می شود؟
• این کهیرها چقدر دوام خواهند داشت؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارد؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
• آیا این درمان ها عوارض جانبی دارند؟
• آیا به داروهای تجویزی نیاز دارم یا می توانم از داروهای بدون نسخه برای درمان این بیماری استفاده کنم؟
• آیا دارویی که تجویز می کنید نسخه ژنریک دارد؟
• من مشکلات سلامتی دیگری دارم. آیا درمانی که توصیه می کنید با آن شرایط سازگار است؟
•  

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی میپرسد، مانند:

• چه علائمی دارید و اولین بار از چه زمانی شروع به تجربه آنها کردید؟
• آیا گرفتگی در قفسه سینه یا گلو، حالت تهوع یا مشکل در تنفس دارید؟
• آیا اخیراً عفونت های ویروسی یا باکتریایی داشته اید؟
• چه داروها، داروهای گیاهی و مکمل هایی مصرف می کنید؟
• آیا اخیراً غذاهای جدیدی امتحان کرده اید؟
• آیا به مکان جدیدی سفر کرده اید؟
• به نظر می رسد چه چیزی باعث بهبود یا بدتر شدن علائم شما می شود؟
•