آلرژی به لاتکس واکنشی به پروتئین های خاصی است که در لاتکس لاستیک طبیعی یافت می شود، محصولی که از درخت لاستیک ساخته می شود. اگر به لاتکس حساسیت دارید، بدن شما لاتکس را با یک ماده مضر اشتباه می گیرد.

آلرژی به لاتکس ممکن است باعث خارش پوست و کهیر یا حتی آنافیلاکسی شود، یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی که می تواند باعث تورم گلو و دشواری شدید تنفس شود. پزشک می تواند تشخیص دهد که آیا حساسیت به لاتکس دارید یا در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس هستید.

درک حساسیت به لاتکس و دانستن منابع رایج لاتکس می تواند در جلوگیری از واکنش های آلرژیک کمک کند.

علائم

اگر به لاتکس حساسیت دارید، احتمالاً پس از دست زدن به محصولات لاستیکی لاتکس، مانند دستکش یا بادکنک، علائمی خواهید داشت. همچنین در صورت تنفس ذرات لاتکس که هنگام برداشتن دستکش‌های لاتکس در هوا آزاد می‌شوند، می‌توانید علائم داشته باشید.

علائم حساسیت به لاتکس از خفیف تا شدید متغیر است. واکنش بستگی به حساسیت به لاتکس و میزان لاتکسی که لمس یا استنشاق می کنید دارد. واکنش می تواند با هر قرار گرفتن در معرض لاتکس اضافی بدتر شود.

علائم خفیف

علائم آلرژی خفیف به لاتکس عبارتند از:

خارش

قرمزی پوست

کهیر یا بثورات

علائم شدیدتر

شامل:

عطسه کردن

آبریزش بینی

چشم های خارش دار و آبریزش

خراش گلو

دشواری در تنفس

خس خس سینه

سرفه

علائم تهدید کننده زندگی: آنافیلاکسی

جدی ترین واکنش آلرژیک به لاتکس آنافیلاکسی است که می تواند کشنده باشد. واکنش آنافیلاکسی (an-uh-fuh-LAK-tik) بلافاصله پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس در افراد بسیار حساس ایجاد می شود، اما به ندرت در اولین باری که در معرض قرار می گیرید اتفاق می افتد.

علائم و نشانه های آنافیلاکسی عبارتند از:

دشواری در تنفس

کهیر یا تورم

تهوع و استفراغ

خس خس سینه

افت فشار خون

سرگیجه

از دست دادن هوشیاری

گیجی

نبض تند یا ضعیف

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر واکنش آنافیلاکسی دارید یا فکر می کنید در حال بروز آن هستید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

اگر پس از قرار گرفتن در معرض لاتکس واکنش های شدید کمتری داشتید، با پزشک خود صحبت کنید. در صورت امکان، هنگام واکنش به پزشک خود مراجعه کنید، که به تشخیص کمک می کند.

در آلرژی به لاتکس، سیستم ایمنی بدن لاتکس را به عنوان یک ماده مضر شناسایی می کند و آنتی بادی های خاصی را برای مبارزه با آن تحریک می کند. دفعه بعد که در معرض لاتکس قرار می گیرید، این آنتی بادی ها به سیستم ایمنی بدن می گویند که هیستامین و سایر مواد شیمیایی را در جریان خون آزاد کند و مجموعه ای از علائم و نشانه های آلرژی را ایجاد کند. هر چه تعداد دفعات بیشتری در معرض لاتکس قرار بگیرید، احتمالاً سیستم ایمنی بدن قوی‌تر پاسخ می‌دهد. به این می گویند حساسیت.

آلرژی به لاتکس می تواند به روش های زیر ایجاد شود:

تماس مستقیم. شایع ترین علت حساسیت به لاتکس، دست زدن به محصولات حاوی لاتکس، از جمله دستکش لاتکس، کاندوم و بادکنک است.

استنشاق. محصولات لاتکس، به ویژه دستکش ها، ذرات لاتکس را آزاد می کنند که وقتی در هوا وارد می شوند، می توانید آنها را تنفس کنید. مقدار لاتکس موجود در هوا از دستکش ها بسته به مارک دستکش استفاده شده بسیار متفاوت است.

هنگام استفاده از لاتکس ممکن است واکنش های پوستی دیگری نیز داشته باشید. آنها عبارتند از:

درماتیت تماسی آلرژیک. این واکنش ناشی از افزودنی های شیمیایی مورد استفاده در هنگام ساخت است. علامت اصلی بثورات پوستی است که 24 تا 48 ساعت پس از مواجهه با تاول هایی شبیه پیچک سمی ایجاد می شود.

درماتیت تماسی تحریک کننده آلرژی نیست، این تحریک پوست به دلیل پوشیدن دستکش های لاستیکی یا قرار گرفتن در معرض پودر داخل آنها ایجاد می شود. علائم و نشانه ها شامل نواحی خشک، خارش دار و تحریک شده، معمولا روی دست ها است.

همه محصولات لاتکس از منابع طبیعی ساخته نمی شوند. محصولاتی که حاوی لاتکس مصنوعی (مصنوعی) هستند، مانند رنگ لاتکس، بعید است که واکنشی ایجاد کنند.

عوامل خطر

برخی افراد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آلرژی به لاتکس هستند:

افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا. خطر آلرژی به لاتکس در افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا - یک نقص مادرزادی که بر رشد ستون فقرات تأثیر می گذارد - بالاتر است. افراد مبتلا به این اختلال اغلب از طریق مراقبت های بهداشتی زودهنگام و مکرر در معرض محصولات لاتکس قرار می گیرند. افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا باید همیشه از محصولات لاتکس اجتناب کنند.

افرادی که تحت چندین عمل جراحی یا اقدامات پزشکی قرار می گیرند. قرار گرفتن مکرر در معرض دستکش های لاتکس و محصولات پزشکی خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس را افزایش می دهد.

کارمندان خدمات درمانی. اگر در بخش مراقبت های بهداشتی کار می کنید، در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس هستید.

کارگران صنعت لاستیک. قرار گرفتن مکرر در معرض لاتکس ممکن است حساسیت را افزایش دهد.

افرادی که سابقه شخصی یا خانوادگی آلرژی دارند. اگر آلرژی های دیگری مانند تب یونجه یا آلرژی غذایی دارید یا در خانواده شما شایع است، در معرض خطر ابتلا به آلرژی به لاتکس هستید.

ارتباط بین آلرژی غذایی و حساسیت به لاتکس

برخی از میوه ها حاوی همان آلرژن های موجود در لاتکس هستند. آنها عبارتند از:

آووکادو

موز

فندق

کیوی

اگر به لاتکس حساسیت دارید، شانس بیشتری برای داشتن حساسیت به این غذاها دارید.

جلوگیری

بسیاری از محصولات رایج حاوی لاتکس هستند، اما معمولاً می توانید گزینه مناسبی را پیدا کنید. با اجتناب از این محصولات از واکنش آلرژیک به لاتکس جلوگیری کنید:

دستکش ظرفشویی

برخی از انواع فرش

بالن

اسباب بازی های لاستیکی

بطری های آب گرم

نوک بطری بچه

نوارهای لاستیکی

پاک کن ها

کاندوم

دیافراگم ها

عینک شنا

دسته های راکت

دسته موتور سیکلت و دوچرخه

کاف فشار خون

گوشی های پزشکی

لوله داخل وریدی

سرنگ ها

دستگاه تنفس

لنت های الکترود

ماسک های جراحی

بسیاری از مراکز درمانی از دستکش های غیر لاتکس استفاده می کنند. با این حال، از آنجایی که سایر محصولات پزشکی ممکن است حاوی لاتکس یا لاستیک باشند، حتماً قبل از انجام تمام معاینات یا اقدامات، آلرژی خود را به پزشکان، پرستاران، دندانپزشکان و سایر کارکنان مراقبت های بهداشتی اطلاع دهید. پوشیدن دستبند هشدار پزشکی می تواند دیگران را از حساسیت شما به لاتکس آگاه کند.