ویروس HPV یک ویروس است که معمولاً باعث رشد پوست یا غشای مخاطی (زگیل) می شود. بیش از 100 نوع ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) وجود دارد. برخی از انواع ویروس HPV باعث ایجاد زگیل می‌شوند و برخی می توانند انواع مختلفی از سرطان را ایجاد کنند.

اکثر بیماری های HPV باعث سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع HPV تناسلی می‌توانند باعث ایجاد سرطان شوند که به واژن (دهانه رحم) مرتبط می‌شوند. سایر انواع سرطان ها، از جمله سرطان های مقعد، آلت تناسلی، واژن، فرج و پشت گلو (اوروفارنکس)، با ویروس HPV مرتبط هستند.

این عفونت ها اغلب از طریق تماس جنسی یا سایر تماس های پوستی منتقل می شوند. واکسن ها می‌توانند به محافظت در برابر سویه های HPV کمک کنند که احتمال ایجاد زگیل تناسلی یا سرطان دهانه رحم وجود دارد.

 

علائم

در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن HPV را قبل از ایجاد زگیل شکست می دهد. زمانی که زگیل ظاهر می شود، بسته به نوع HPV که درگیر است، ظاهر آنها متفاوت است:

 

• زگیل ناحیه تناسلی. اینها به صورت ضایعات مسطح، برجستگی های کوچک شبیه گل کلم یا برآمدگی های ساقه مانند ظاهر می شوند. در زنان، زگیل تناسلی بیشتر در ناحیه فرج ظاهر می‌شود، اما می‌تواند در نزدیکی مقعد، دهانه رحم یا واژن نیز ایجاد شود.

   

  در مردان، زگیل تناسلی در آلت تناسلی و کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شود. زگیل تناسلی به ندرت باعث ناراحتی یا درد می شود، اگرچه ممکن است خارش داشته باشد یا حساس شود.

•  

  زگیل های رایج. زگیل های معمولی به صورت برآمدگی های خشن و برجسته ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان ایجاد می شوند. در بیشتر موارد، زگیل‌های معمولی به سادگی ناخوشایند هستند، اما همچنین می‌توانند دردناک یا مستعد آسیب یا خونریزی باشند.

   

  میخچه کف پا. زگیل های کف پا، زگیل های سخت و دانه دانه ای هستند که معمولا در پاشنه ها یا گوی های پا ظاهر می شوند. این زگیل ها ممکن است باعث ناراحتی شوند.

   

  زگیل های مسطح. زگیل های مسطح ضایعاتی با سطح صاف و کمی برجسته هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند، اما کودکان معمولا آنها را روی صورت می گیرند و مردان تمایل دارند آنها را در ناحیه  ریش بگیرند. زنان تمایل دارند آنها را روی پاها بگیرند.

   

سرطان دهانه رحم

تقریباً همه سرطان‌های دهانه رحم به دلیل عفونت‌های HPV ایجاد می‌شوند، اما سرطان دهانه رحم ممکن است ۲۰ سال یا بیشتر طول بکشد تا بعد از عفونت HPV ایجاد شود. عفونت HPV و سرطان اولیه دهانه رحم معمولاً علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. واکسینه شدن در برابر عفونت HPV بهترین محافظت در برابر سرطان دهانه رحم است.

 

از آنجایی که سرطان اولیه دهانه رحم علائمی ایجاد نمی کند، ضروری است که زنان به طور منظم آزمایش های غربالگری را برای تشخیص هرگونه تغییر پیش سرطانی در دهانه رحم که ممکن است منجر به سرطان شود، انجام دهند. دستورالعمل های فعلی توصیه می کنند که زنان 21 تا 29 ساله هر سه سال یک بار آزمایش پاپ انجام دهند.

 

به زنان 30 تا 65 ساله توصیه می شود که هر سه سال یکبار یا اگر آزمایش DNA HPV را هم انجام می دهند، هر سه سال یک بار آزمایش پاپ را ادامه دهند. زنان بالای 65 سال اگر سه آزمایش پاپ تست طبیعی پشت سر هم انجام داده باشند یا دو آزمایش HPV DNA و پاپ تست بدون نتایج غیرطبیعی انجام دهند، می‌توانند آزمایش را متوقف کنند.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر زگیل هایی از هر نوعی دارید که باعث خجالت، ناراحتی یا درد می شود، با پزشک خود مشورت کنید.

 

علل

عفونت HPV زمانی رخ می دهد که ویروس معمولاً از طریق بریدگی، ساییدگی یا پارگی کوچک در پوست وارد بدن می شود. ویروس عمدتاً از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود.

 

عفونت های HPV تناسلی از طریق رابطه جنسی و سایر تماس های پوستی در ناحیه تناسلی ایجاد می شود. برخی از عفونت های HPV که منجر به ضایعات دهانی یا تنفسی فوقانی می شوند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می شوند.

 

اگر باردار هستید و عفونت HPV با زگیل تناسلی دارید، ممکن است کودک شما به این عفونت مبتلا شود. به ندرت، عفونت ممکن است باعث رشد غیر سرطانی در جعبه صدای نوزاد (حنجره) شود.

 

زگیل ها مسری هستند. آنها می توانند از طریق تماس مستقیم با زگیل پخش شوند. زگیل همچنین می‌تواند زمانی گسترش یابد که شخصی چیزی را لمس کند که قبلاً زگیل را لمس کرده است.

 

عوامل خطر

ویروس HPV شایع است. عوامل خطر مربوط به HPV عبارتند از:

 

• سن. زگیل های شایع بیشتر در کودکان ایجاد می شود. زگیل تناسلی در نوجوانان و جوانان رخ می‌دهد.
• سیستم ایمنی ضعیف شده. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به HPV هستند. سیستم ایمنی را می توان با اچ آی وی/ایدز یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که پس از پیوند اعضا داده می شود، تضعیف کرد.
• پوست آسیب دیده شده. مناطقی از پوست که سوراخ یا باز شده اند بیشتر مستعد ابتلا به زگیل های معمولی هستند.
• تماس شخصی. دست زدن به زگیل های شخصی یا عدم استفاده از محافظ قبل از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند - مانند دوش های عمومی یا استخرهای شنا - ممکن است خطر افزایش HPV داشته باشد.
•  

عوارض

• ضایعات دهانی و تنفسی فوقانی. برخی از عفونت‌های HPV باعث ایجاد ضایعات روی زبان، لوزه‌ها، کام نرم یا داخل حنجره و بینی می‌شوند.

   

  سرطان. برخی از گونه های HPV می توانند باعث سرطان دهانه رحم شوند. این سویه ها همچنین ممکن است به سرطان های اندام تناسلی، مقعد، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی کمک کنند.

   

جلوگیری 

زگیل های رایج

 

جلوگیری از عفونت های HPV که باعث زگیل های معمولی می شوند، دشوار است. اگر زگیل معمولی دارید، می‌توانید با نچیدن زگیل و جویدن ناخن‌ها از گسترش عفونت و ایجاد زگیل‌های جدید جلوگیری کنید.

 

 

زگیل کف پا

 

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت های HPV که باعث زگیل کف پا می شوند، کفش یا صندل را در استخرهای عمومی و رختکن بپوشید.

 

 

زگیل ناحیه تناسلی

 

با اقدامات زیر می توانید خطر ابتلا به زگیل تناسلی و سایر ضایعات تناسلی مرتبط با HPV را کاهش دهید:

 

 

قرار گرفتن در یک رابطه جنسی متقابل تک همسری

استفاده از کاندوم لاتکس که می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد

 

واکسن های HPV

سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تایید شده است. جدیدترین آنها Gardasil 9 بود که برای استفاده در مردان و زنان 9 تا 45 ساله برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل تناسلی تایید شده است.

 

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) واکسیناسیون روتین HPV را برای دختران و پسران 11 و 12 ساله توصیه می‌کند، اگرچه می‌توان آن را در سن 9 سالگی نیز تزریق کرد. این واکسن برای دختران و پسران ایده‌آل است که قبل از تماس جنسی در معرض HPV قرار دارند. تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن در سنین پایین با شروع زودتر فعالیت جنسی ارتباطی ندارد.

 

هنگامی که فردی به HPV آلوده می شود، واکسن ممکن است آنقدر مؤثر نباشد یا اصلاً کارساز نباشد. همچنین پاسخ به واکسن در سنین پایین تر از سنین بالاتر بهتر است. اما اگر قبل از ابتلا به فردی تزریق شود، این واکسن می تواند از اکثر موارد سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.

 

CDC اکنون توصیه می کند که همه کودکان 11 و 12 ساله دو دوز واکسن HPV را با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند، به جای برنامه سه دوز قبلی توصیه شده بود. نوجوانان جوان 9 و 10 ساله و نوجوانان 13 و 14 ساله نیز می توانند واکسیناسیون را در برنامه به روز شده دو دوز دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوز برای کودکان زیر 15 سال موثر است.

 

نوجوانان و بزرگسالان جوانی که بعداً در سنین 15 تا 26 سالگی واکسن را شروع می کنند، باید به دریافت سه دوز از واکسن ادامه دهند.

 

 CDC  اکنون واکسیناسیون HPV را برای همه افراد تا سن 26 سالگی که به اندازه کافی واکسینه نشده اند توصیه می کند.