شقاق مقعدی یک پارگی کوچک در بافت نازک و مرطوب است (مخاط) که مقعد را می پوشاند. زمانی که مدفوع سفت یا بزرگ در حین اجابت مزاج دفع می کنید، ممکن است شقاق مقعدی ایجاد شود. شقاق مقعدی معمولاً با اجابت مزاج باعث درد و رنج می شود. همچنین ممکن است دچار اسپاسم در حلقه عضله در انتهای مقعد (اسفنکتر مقعد) شوید.

تبلیغات

 

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. درآمد تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

شقاق مقعدی در بزرگسالان جوان بسیار شایع است اما می تواند هر سنی را درگیر کند. بیشتر شقاق های مقعدی با درمان های ساده مانند مصرف فیبر یا حمام نشستن بهتر می شوند. برخی از افراد مبتلا به شقاق مقعدی ممکن است با دارو درمان شوند یا در برخی موارد نیاز به جراحی داشته باشند.

 

 

علائم و نشانه های شقاق مقعدی عبارتند از:

 

  • درد گاهی اوقات شدید، در هنگام اجابت مزاج
  • درد بعد از اجابت مزاج که می تواند تا چند ساعت طول بکشد
  • خون قرمز روشن روی مدفوع یا دستمال توالت پس از اجابت مزاج
  • یک ترک قابل مشاهده در پوست اطراف مقعد
  • یک توده کوچک یا برچسب پوستی روی پوست نزدیک مقعد
  •  

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر در حین اجابت مزاج درد داشتید یا بعد از اجابت مزاج متوجه خون روی مدفوع یا دستمال توالت شدید به پزشک مراجعه کنید.

 

علل

علل شایع شقاق مقعدی عبارتند از:

 

  • دفع مدفوع بزرگ یا سفت
  • یبوست و زور زدن در هنگام اجابت مزاج
  • اسهال مزمن
  • زایمان
  •  

علل کمتر شایع شقاق مقعدی عبارتند از:

  • بیماری کرون یا یکی دیگر از بیماری های التهابی روده
  • سرطان مقعد
  • اچ‌آی‌وی
  • بیماری سل
  • سیفلیس
  •  

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ایجاد شقاق مقعدی را افزایش دهند عبارتند از:

  • یبوست. زور زدن در هنگام اجابت مزاج و دفع مدفوع سفت خطر پارگی را افزایش می دهد.
  • زایمان. شقاق مقعدی در زنان بعد از زایمان بیشتر است.
  • بیماری کرون. این بیماری التهابی روده باعث التهاب مزمن مجرای روده می شود که ممکن است پوشش کانال مقعد را در برابر پارگی آسیب پذیرتر کند.
  • سن. شقاق مقعدی می تواند در هر سنی رخ دهد، اما در نوزادان و بزرگسالان میانسال شایع تر است.
  •  

عوارض

عوارض شقاق مقعدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • عدم بهبودی. شقاق مقعدی که در عرض هشت هفته بهبود نمی‌یابد، مزمن در نظر گرفته می‌شود و ممکن است نیاز به درمان بیشتری داشته باشد.
  • عود. هنگامی که شقاق مقعدی را تجربه کردید، مستعد ابتلا به یک شقاق دیگر هستید.
  • پارگی که به عضلات اطراف کشیده می شود. یک شقاق مقعدی ممکن است به حلقه عضله ای که مقعد را بسته نگه می دارد (اسفنکتر داخلی مقعد) گسترش یابد و بهبود شقاق مقعدی را دشوارتر کند. شقاق التیام نیافته می تواند چرخه ای از ناراحتی را ایجاد کند که ممکن است به دارو یا جراحی برای کاهش درد و ترمیم یا برداشتن شقاق نیاز داشته باشد.
  •  

جلوگیری

ممکن است بتوانید با انجام اقداماتی برای جلوگیری از یبوست یا اسهال از شقاق مقعدی جلوگیری کنید. غذاهای پر فیبر بخورید، مایعات بنوشید و به طور منظم ورزش کنید تا در حین اجابت مزاج دچار فشار نشوید.