پس از معاینه فیزیکی برای کمک به رد سایر شرایط پزشکی، پزشک ممکن است شما را برای ارزیابی بیشتر به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.

 

 

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوئید معمولا بر اساس موارد زیر است:

 

بحث کامل در مورد علائم

 

علائم ذکر شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی 

 

سابقه پزشکی و شخصی

 

 

 

رفتار

 

اگر به اختلال شخصیت اسکیزوئید مبتلا هستید، ممکن است ترجیح دهید راه خودتان را بروید و از تعامل با دیگران، از جمله پزشکان، اجتناب کنید. ممکن است آنقدر به زندگی بدون نزدیکی عاطفی عادت کرده باشید که مطمئن نباشید می خواهید- یا می توانید تغییر کنید.

 

ممکن است تنها با اصرار یکی از اعضای خانواده که نگران شما هستند، موافقت کنید که درمان را شروع کنید. اما کمک یک متخصص سلامت روان که در درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید تجربه دارد، می تواند تأثیر مثبت زیادی داشته باشد. گزینه های درمانی عبارتند از:

 

گفتار درمانی (روان درمانی). روان درمانی می تواند مفید باشد. اگر می خواهید روابط نزدیک تری ایجاد کنید، یک شکل اصلاح شده از درمان شناختی رفتاری ممکن است کمک کند باورها و رفتارهایی را که مشکل ساز هستند، تغییر دهید. یک درمانگر نیاز به فضای شخصی را درک می کند و این که چقدر برای شما دشوار است که در مورد زندگی درونی خود صحبت کنید. او می تواند بدون فشار زیاد به شما گوش دهد و کمک کند.

 

گروه درمانی. هدف از درمان ممکن است یک محیط گروهی باشد که در آن می توانید با دیگرانی که مهارت های بین فردی جدید را نیز تمرین می کنند، تعامل داشته باشید. با گذشت زمان، گروه درمانی نیز ممکن است یک ساختار حمایتی ایجاد کند و مهارت های اجتماعی را بهبود بخشد.

 

داروها. اگرچه داروی خاصی برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوئید وجود ندارد، اما داروهای خاصی می‌توانند به مشکلاتی مانند اضطراب یا افسردگی کمک کنند.

 

 

با درمان مناسب و درمانگر ماهر، می توانید پیشرفت چشمگیری داشته باشید و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. با این حال، در برخی موارد وقتی برای تعیین وقت تماس می گیرید، ممکن است مستقیماً به یک متخصص بهداشت روان ارجاع داده شوید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. با اجازه شما، شخصی که شما را برای مدت طولانی می شناسد ممکن است بتواند به سوالاتی پاسخ دهد یا اطلاعاتی را که فکر نمی‌کنید مطرح کنید با پزشک در میان بگذارد.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائمی که شما یا خانواده‌تان متوجه شده‌اید و برای چه مدت. از دوستان یا اقوام بپرسید که آیا نسبت به رفتار شما و آنچه که متوجه شده اند، نگران بوده اند یا خیر.

   

  اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله وقایع آسیب زا در گذشته و هر عامل استرس زا فعلی. در مورد سابقه پزشکی خانواده خود، از جمله هرگونه سابقه بیماری روانی، اطلاعات کسب کنید.

   

  اطلاعات پزشکی، از جمله سایر شرایط سلامت جسمی یا روانی که در آنها تشخیص داده شده اید.

   

  تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله نام و دوز هر دارو، گیاه، ویتامین یا سایر مکمل ها.

   

  سوالاتی که باید از پزشک بپرسید، تا از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید.

   

•  

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چه چیزی احتمالاً باعث علائم یا وضعیت من می شود؟
• علل احتمالی دیگر چیست؟
• آیا وضعیت احتمالا موقتی است یا طولانی مدت؟
• چه درمان هایی بیشتر برای من موثر هستند؟
• اگر داروها را توصیه کنید، چه عوارض جانبی احتمالی وجود دارد؟
• آیا برای داروی عمومی که تجویز می کنید، جایگزین وجود دارد؟
• چقدر می توانم انتظار داشته باشم که علائمم با درمان بهبود یابد؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

در حین قرار ملاقات خود را از پرسیدن سوال دیگری دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد. آماده پاسخگویی به آنها باشید. ممکن است بپرسد:

• مشکلات یا علائمی که شما را نگران می کند چیست؟
• آیا متوجه شدید کهدر شرایط خاص بدتر هستید؟ اگر بله، آن موقعیت ها کدامند و چگونه با آن کنار می آیید؟
• آیا شما دوستان یا خانواده نزدیک هستید؟
• چگونه خود را توصیف می‌کنید؟
• آیا انتخاب می کنید که کارها را به تنهایی انجام دهید؟
• آیا به کسی که در خانواده نزدیک شماست، اعتماد نمی کنید؟
• در اوقات فراغت خود چه کاری انجام می‌دهید؟
• آیا تا به حال به آسیب رساندن به خود یا دیگران فکر کرده اید؟ آیا تا به حال این کار را کرده اید؟
• آیا اعضای خانواده یا دوستانتان نسبت به رفتارتان اظهار نظر نگران کرده اند؟
• آیا هیچ یک از بستگان نزدیک شما مبتلا به بیماری روانی تشخیص داده شده یا تحت درمان قرار گرفته اند؟
• آیا از مواد مخدر مصرف می کنید؟ اگر چنین است، چند وقت یکبار؟
•