افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است به دلیل علائم دیگری مانند اضطراب، افسردگی یا مشکلات مقابله با ناامیدی یا برای درمان سوء مصرف مواد از پزشک  خود کمک بگیرند.

پس از معاینه فیزیکی برای کمک به رد سایر شرایط پزشکی، پزشک ممکن است شما را برای ارزیابی بیشتر به یک متخصص سلامت روان ارجاع دهد.

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوتایپی معمولاً بر اساس موارد زیر است:

مصاحبه کامل در مورد علائم

سابقه شخصی و پزشکی

علائم ذکر شده در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، منتشر شده توسط انجمن روانپزشکی

رفتار

درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپی اغلب شامل ترکیبی از روان درمانی و دارو است. بسیاری از افراد می‌توانند با کار و فعالیت های اجتماعی که متناسب با سبک های شخصیتی آنها است، کمک کنند.

روان درمانی

روان درمانی ممکن است به افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی کمک کند تا با ایجاد یک رابطه قابل اعتماد با یک درمانگر، به دیگران اعتماد کنند و مهارت های مقابله ای را بیاموزند.

روان درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درمان شناختی-رفتاری - شناسایی و به چالش کشیدن الگوهای فکری منفی، یادگیری مهارت های اجتماعی خاص، و اصلاح رفتارهای مشکل ساز

درمان حمایتی - ارائه تشویق و تقویت مهارت های سازگاری

خانواده درمانی - شامل اعضای خانواده است که ممکن است به بهبود ارتباطات، اعتماد و توانایی همکاری با یکدیگر در خانه کمک کند

داروها

هیچ دارویی برای درمان اختلال شخصیت اسکیزوتایپی توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده است. با این حال، پزشکان ممکن است یک داروی ضد افسردگی را برای کمک به تسکین یا کاهش علائم خاص مانند افسردگی یا اضطراب تجویز کنند. برخی از داروها ممکن است به بهبود انعطاف پذیری در تفکر کمک کنند.

اگرچه اختلال شخصیت اسکیزوتایپی مادام العمر است، برخی از علائم ممکن است در طول زمان از طریق تجربیاتی که به تقویت اعتماد به نفس، باور به توانایی فرد برای غلبه بر مشکلات و احساس حمایت اجتماعی کمک می کند، بهبود یابد.

عواملی که به احتمال زیاد به کاهش برخی از علائم این اختلال کمک می کنند عبارتند از:

روابط مثبت با دوستان و خانواده

ریتم های روزانه سالم، از جمله داشتن برنامه، برنامه خواب خوب، ورزش و مداومت در مصرف داروهای تجویز شده

احساس موفقیت در مدرسه، محل کار و فعالیت های فوق برنامه

آماده شدن برای قرار ملاقات

احتمالاً با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه خود شروع کنید. با این حال، هنگامی که برای تعیین قرار ملاقات تماس می گیرید، ممکن است به یک متخصص سلامت روان مانند روانپزشک یا روانشناس ارجاع داده شوید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. با اجازه شما، شخصی که شما را برای مدت طولانی می شناسد ممکن است بتواند به سوالاتی پاسخ دهد یا اطلاعاتی را با متخصص سلامت روان بدهد.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائمی که شما یا خانواده‌تان متوجه شده‌اید و برای چه مدت. از دوستان یا اعضای خانواده بپرسید که آیا نسبت به رفتار شما و آنچه که متوجه شده اند، نگران بوده اند یا خیر.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله وقایع آسیب زا در گذشته و هر عامل استرس زا فعلی. در مورد سابقه پزشکی خانواده خود، از جمله هرگونه سابقه بیماری روانی، اطلاعات کسب کنید.

اطلاعات پزشکی، از جمله سایر شرایط سلامت جسمی یا روانی که در آنها تشخیص داده شده اید.

تمام داروهایی که مصرف می کنید، از جمله نام و دوز هر دارو، گیاه، ویتامین یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید.

سوالاتی که می خواهید از پزشک خود بپرسید تا از قرار ملاقات خود نهایت استفاده را ببرید.

برخی از سوالات اساسی برای پرسیدن عبارتند از:

چه چیزی احتمالاً باعث علائم می شود؟

دلایل احتمالی دیگر برای علائم چیست؟

چه درمان هایی بیشتر موثر هستند؟

چقدر می توانم انتظار داشته باشم که علائمم با درمان بهبود یابد؟

هر چند وقت یک بار و برای چه مدت به روان درمانی نیاز خواهم داشت؟

آیا داروهایی وجود دارد که می تواند کمک کند؟

آیا جایگزین عمومی برای دارویی که تجویز می کنید وجود دارد؟

برای داروهایی که تجویز می کنید، چه عوارض جانبی احتمالی وجود دارد؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

آیا بروشور یا مواد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم از آن استفاده کنم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سؤالات دیگر در طول قرار خود دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، مانند:

علائم چیست؟

اولین بار چه زمانی متوجه این علائم شدید؟

علائم چگونه بر زندگی شما تأثیر می گذارد؟

آیا اعضای خانواده یا دوستانتان نسبت به رفتار شما ابراز نگرانی کرده اند؟

آیا در موقعیت های اجتماعی احساس راحتی می کنید؟ 

آیا روابط نزدیکی دارید؟

اگر از کار، مدرسه یا روابط راضی نیستید، فکر می کنید چه چیزی باعث مشکلات شما می شود؟

آیا تا به حال به آسیب رساندن به خود یا دیگران فکر کرده اید؟ آیا واقعا تا به حال این کار را کرده اید؟

آیا تا به حال احساس کرده اید که دیگران می توانند افکار شما را کنترل کنند یا اینکه می توانید از طریق افکار خود بر افراد و رویدادهای دیگر تأثیر بگذارید؟

آیا هیچ یک از بستگان نزدیک شما مبتلا به بیماری روانی تشخیص داده شده یا تحت درمان قرار گرفته‌اند؟

پزشک یا متخصص سلامت روان بر اساس پاسخ ها، علائم و نیازهای شما سؤالات بیشتری می پرسد. آماده سازی و پیش بینی سوالات کمک می کند تا از زمان قرار خود نهایت استفاده را ببرید.