حدود نیمی از بزرگسالان نسبت به عفونت پاروویروس ایمن هستند که به احتمال زیاد به دلیل عفونت قبلی و ناشناخته دوران کودکی است. افرادی که در معرض خطر عوارض شدید پاروویروس هستند ممکن است از آزمایش های خونی که می تواند به تشخیص مصونیت آنها در برابر پاروویروس کمک کند یا اخیراً آلوده شده اند، بهره مند شوند.

 

 

رفتار

برای عفونت پاروویروس بدون عارضه، درمان خودمراقبتی در خانه به طور کلی کافی است. افراد مبتلا به کم خونی شدید ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان و دریافت خون داشته باشند. کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است آنتی بادی ها را از طریق تزریق گلوبولین ایمنی برای درمان عفونت دریافت کنند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

درمان خودمراقبتی در درجه اول با هدف تسکین علائم و نشانه ها و کاهش هر گونه ناراحتی انجام می‌شود. مطمئن شوید که استراحت کافی داشته باشید و مایعات زیادی بنوشید. استامینوفن (تیلنول) ممکن است به کاهش دمای بیش از 102 فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) یا دردهای جزئی کمک کند.

 

هنگام دادن آسپرین به کودکان یا نوجوانان احتیاط کنید. اگرچه آسپرین برای استفاده در کودکان بزرگتر از 3 سال تایید شده است، کودکان و نوجوانانی که از آبله مرغان یا علائم مشابه آنفولانزا بهبود می یابند هرگز نباید آسپرین مصرف کنند. این به این دلیل است که آسپرین با سندرم ری، یک بیماری نادر اما بالقوه تهدید کننده زندگی، در چنین کودکانی مرتبط است.

 

منزوی کردن کودک بیمار غیرعملی و غیر ضروری است. تا زمانی که بثورات ظاهر نشود، متوجه نخواهید شد که فرزندتان عفونت پاروویروس دارد و تا آن زمان، کودک دیگر مسری نیست.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

اکثر افراد مبتلا به عفونت پاروویروس به دنبال مراقبت پزشکی نیستند. اگر شما یا فرزندتان در معرض پاروویروس قرار گرفته اید و بیماری زمینه ای دارید که خطر عوارض را افزایش می دهد، ممکن است بخواهید با پزشک خانواده خود صحبت کنید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید فهرستی بنویسید که شامل موارد زیر باشد:

چه زمانی و چگونه شما یا فرزندتان در معرض پاروویروس قرار گرفتید

شرح دقیق علائم

مشکلات پزشکی که در خانواده تان وجود دارد

مشکلات پزشکی که در گذشته داشته اید

تمام داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

در طول معاینه فیزیکی، پزشک توجه ویژه ای به هرگونه بثورات پوستی خواهد داشت. اگر شما یک زن هستید، پزشک ممکن است بپرسد که آیا احتمال بارداری وجود دارد یا خیر.