ارزیابی انکسار مشخص می کند که آیا شما مشکلات بینایی مانند نزدیک بینی یا دوربینی، آستیگماتیسم یا پیرچشمی دارید یا خیر. پزشک شما ممکن است از ابزارهای مختلفی استفاده کند و از شما بخواهد که از چندین عدسی برای آزمایش فاصله و دید نزدیک خود نگاه کنید.

چشم پزشک شما احتمالاً برای معاینه سلامت چشم، قطره هایی را در چشمان شما می ریزد تا مردمک چشم شما گشاد شود. این ممکن است چشمان شما را تا چند ساعت پس از معاینه به نور حساس تر کند. اتساع به پزشک شما این امکان را می دهد که مناظر وسیع تری از داخل چشم شما را ببیند.

رفتار

هدف استاندارد درمان نزدیک بینی، بهبود بینایی با کمک به تمرکز نور روی شبکیه چشم از طریق استفاده از لنزهای اصلاحی یا جراحی انکساری است. مدیریت نزدیک بینی همچنین شامل نظارت منظم برای عوارض این بیماری، از جمله گلوکوم، آب مروارید، پارگی و جداشدگی شبکیه و آسیب به نواحی مرکزی شبکیه است.

لنزهای تجویزی

استفاده از لنزهای اصلاحی با مقابله با افزایش انحنای قرنیه یا افزایش طول چشم، نزدیک بینی را درمان می کند. انواع لنزهای تجویزی عبارتند از:

عینک. این یک راه ساده و ایمن برای تقویت بینایی ناشی از نزدیک بینی است. تنوع لنزهای عینک گسترده است و شامل یک کانونی، دو کانونی، سه کانونی و چند کانونی پیشرونده است.

لنزهای تماسی. این لنزها درست روی چشم زده می شود. آنها در انواع مواد و طرح ها، از جمله نرم و سفت، قابل نفوذ گاز در ترکیب با طرح های کروی، توریک و چند کانونی موجود هستند. از چشم پزشک خود در مورد مزایا و معایب لنزهای تماسی و اینکه چه چیزی ممکن است برای شما بهترین باشد، بپرسید.

جراحی انکساری

جراحی انکساری نیاز به عینک و لنز تماسی را کاهش می دهد. جراح چشم از پرتو لیزر برای تغییر شکل قرنیه استفاده می کند که منجر به کاهش نسخه نزدیک بینی می شود. حتی پس از جراحی، ممکن است نیاز باشد که از عینک استفاده کنید.

کراتومیلوسیس درجا با کمک لیزر (LASIK). با این روش، جراح چشم یک فلپ نازک و لولایی در قرنیه ایجاد می کند. سپس از لیزر برای برداشتن لایه های داخلی قرنیه استفاده می کند تا شکل گنبدی آن را صاف کند. بهبودی پس از جراحی لیزیک معمولاً سریع‌تر است و نسبت به سایر جراحی‌های قرنیه باعث ناراحتی کمتری می‌شود.

کراتکتومی زیر اپیتلیال با کمک لیزر (LASEK). جراح یک فلپ فوق العاده نازک را فقط در پوشش محافظ خارجی قرنیه (اپیتلیوم) ایجاد می کند. سپس از لیزر برای تغییر شکل لایه‌های بیرونی قرنیه استفاده می‌کند و منحنی آن را صاف می‌کند و سپس اپیتلیوم را جایگزین می‌کند.

کراتکتومی فوتورفراکتیو (PRK). این روش شبیه لازک است، با این تفاوت که جراح به طور کامل اپیتلیوم را برمی دارد، سپس از لیزر برای تغییر شکل قرنیه استفاده می کند. اپیتلیوم جایگزین نمی شود، اما به طور طبیعی رشد می کند و مطابق با شکل جدید قرنیه خواهد بود.

با پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی صحبت کنید، زیرا این روش قابل برگشت نیست. تا زمانی که نسخه نزدیک بین ثابت نشده باشد، جراحی انکساری توصیه نمی شود.

درمان هایی برای کند کردن یا توقف پیشرفت نزدیک بینی

محققان و پزشکان بالینی همچنان به دنبال رویکردهای موثرتر برای جلوگیری از بدتر شدن نزدیک بینی در طول زمان هستند. درمان هایی که تا به امروز بیشترین امید را نشان می دهند عبارتند از:

داروی موضعی، آتروپین. قطره های موضعی آتروپین معمولاً برای گشاد کردن مردمک چشم، اغلب به عنوان بخشی از معاینه چشم یا قبل و بعد از جراحی چشم استفاده می شود. قطره چشمی آتروپین در دوزهای مختلف نیز ممکن است به کند کردن پیشرفت نزدیک بینی کمک کند. مکانیسم دقیق این اثر ناشناخته است.

افزایش زمان بیرون. گذراندن وقت در خارج از منزل در دوران نوجوانی و سال‌های اولیه بزرگسالی ممکن است خطر نزدیک‌بینی را در طول زندگی کاهش دهد. محققان فکر می کنند قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید ممکن است ساختار مولکولی صلبیه و قرنیه را تغییر دهد و به حفظ شکل طبیعی کمک کند.

لنزهای تماسی با فوکوس دوگانه. نوع جدیدی از لنزهای تماسی با فوکوس دوگانه نشان داده شده است که پیشرفت نزدیک بینی را در کودکان بین 8 تا 12 سال کاهش می دهد.

ارتوکراتولوژی. در این روش، لنزهای تماسی سفت و محکم و قابل نفوذ به گاز را برای چندین ساعت در روز استفاده می کنید تا انحنای چشم یکنواخت شود. سپس برای حفظ شکل جدید لنزها را کمتر استفاده می‌کنید. اگر این درمان را متوقف کنید، چشم ها به شکل قبلی خود باز می گردند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این عدسی باعث کاهش طول کره چشم نزدیک بین می شود که نزدیک بینی را کاهش می‌دهد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

در این زمان نمی توانید از نزدیک بینی جلوگیری کنید. برخی از مطالعات نشان می دهد که ممکن است بتوانید پیشرفت آن را کاهش دهید. با این حال، می توانید با رعایت این نکات به محافظت از چشم و بینایی خود کمک کنید:

چشم هایتان را چک کنید. این کار را به طور منظم انجام دهید حتی اگر خوب می بینید.

شرایط سلامت مزمن را کنترل کنید. اگر درمان مناسبی دریافت نکنید، شرایط خاصی مانند دیابت و فشار خون بالا می‌توانند بینایی تان را تحت تأثیر قرار دهند.

از چشمان خود در برابر نور خورشید محافظت کنید. از عینک آفتابی استفاده کنید که مانع از اشعه ماوراء بنفش (UV) شود.

جلوگیری از آسیب های چشمی. هنگام انجام برخی کارها، مانند ورزش کردن، چمن زنی، نقاشی یا استفاده از سایر محصولات دارای دود سمی، از عینک محافظ استفاده کنید.

غذاهای سالم بخورید. سعی کنید مقدار زیادی سبزیجات برگدار، سایر سبزیجات و میوه ها مصرف کنید. مطالعات نشان می دهد که اگر ماهی های سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 مانند ماهی تن و سالمون را نیز در رژیم غذایی خود بگنجانید، برای چشم ها مفید است.

سیگار نکشید. همانطور که سیگار کشیدن برای بقیه بدن مفید نیست، می تواند بر سلامت چشم تأثیر منفی بگذارد.

از لنزهای اصلاحی مناسب استفاده کنید. لنزهای مناسب، دید را بهینه می کنند. انجام معاینات منظم از صحت نسخه اطمینان حاصل می کند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از نسخه‌ای که خیلی ضعیف است (تصحیح نادرست) می‌تواند باعث افزایش نزدیک‌بینی شود.

از نور خوب استفاده کنید. برای دید بهتر نور را روشن یا اضافه کنید.

کاهش خستگی چشم. هر 20 دقیقه - به مدت 20 ثانیه - به چیزی در 20 فوت دورتر از رایانه یا کارهای نزدیک به کار، از جمله مطالعه، دور نگاه کنید.

در صورت مشاهده هر یک از این علائم فوراً به پزشک مراجعه کنید:

 از دست دادن ناگهانی بینایی در یک چشم با یا بدون درد. دید ناگهانی مه آلود یا تاری، دوبینی یا فلاش های نور، نقاط سیاه یا هاله های اطراف چراغ ها را می بینید. این ممکن است نشان دهنده یک بیماری جدی پزشکی یا چشمی باشد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

هنگام کمک گرفتن برای بیماری های مختلف چشم ممکن است با سه نوع متخصص روبرو شوید:

چشم پزشک. چشم پزشک متخصص چشم با مدرک دکترای پزشکی (M.D.) یا دکترای استئوپاتی (D.O.) و پس از آن یک دوره رزیدنتی است. چشم پزشکان برای ارزیابی کامل چشم، تجویز لنزهای اصلاحی، تشخیص و درمان اختلالات شایع و پیچیده چشم و انجام جراحی چشم آموزش دیده اند.

اپتومتریست. یک اپتومتریست دارای مدرک دکترای بینایی سنجی (O.D.) است. اپتومتریست ها برای انجام ارزیابی های کامل چشم، تجویز لنزهای اصلاحی و تشخیص و درمان اختلالات رایج چشم آموزش دیده اند.

عینک فروشی. بینایی‌شناس متخصصی است که با پیروی از تجویز چشم‌پزشکان و اپتومتریست‌ها به افراد متناسب با عینک یا لنزهای تماسی کمک می‌کند. بینایی‌شناسان برای تشخیص یا درمان بیماری‌های چشمی آموزش ندیده‌اند.

مهم نیست که کدام نوع متخصص چشم را انتخاب می کنید، در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می‌کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

اگر از قبل عینک می‌زنید، آن را در قرار ملاقات خود همراه داشته باشید. پزشک دستگاهی دارد که نسخه فعلی عینک را اندازه گیری می کند. اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، از هر چشم یک جعبه لنز خالی برای قرار ملاقاتتان بیاورید.

علائمی را که تجربه می کنید، مانند مشکل در خواندن از نزدیک یا مشکل در رانندگی در شب، فهرست کنید.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

فهرستی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید تهیه کنید.

تهیه لیستی از سوالات می تواند کمک کند تا از بازدید خود نهایت استفاده را ببرید. برای نزدیک بینی، چند سوال اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

چه زمانی باید از لنزهای اصلاحی استفاده کنم؟

مزایا و معایب عینک چیست؟

مزایا و معایب لنز چیست؟

آیا درمان های دائمی تر، مانند جراحی چشم، گزینه مناسبی برای من است؟

اگر بله، کدام را توصیه می کنید؟

چه نوع عوارض جانبی از این درمان ها امکان پذیر است؟

آیا بیمه من هزینه عمل های جراحی یا نصب لنز تماسی را پرداخت می کند؟

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری دارید که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است بپرسد:

اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟

آیا اگر اجسام را نزدیکتر (یا دورتر) کنید، بینایی بهبود می یابد؟

آیا دیگران در خانواده شما از عینک استفاده می کنند؟ آیا می دانید زمانی که برای اولین بار با بینایی خود دچار مشکل شدند چند ساله بودند؟

اولین بار از کی شروع به استفاده از عینک یا لنز کردید؟

آیا مشکلات پزشکی مانند دیابت دارید؟

آیا شروع به مصرف داروهای جدید، مکمل ها یا داروهای گیاهی کرده اید؟