آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سندرم نفروتیک عبارتند از:

 

آزمایشات ادرار. آزمایش ادرار می‌تواند ناهنجاری‌هایی مانند مقادیر زیاد پروتئین را در ادرار نشان دهد. ممکن است از شما خواسته شود که نمونه ادرار را طی 24 ساعت جمع آوری کنید.

 

آزمایشات خون. آزمایش خون می تواند سطوح پایین پروتئین آلبومین و اغلب کاهش سطح پروتئین خون را به طور کلی نشان دهد. از دست دادن آلبومین اغلب با افزایش کلسترول و تری گلیسیرید همراه است. سطح کراتینین و نیتروژن اوره در خون نیز ممکن است برای ارزیابی عملکرد کلی کلیه اندازه گیری شود.

 

بیوپسی کلیه. پزشک ممکن است برداشتن نمونه کوچکی از بافت کلیه را برای آزمایش توصیه کند. در طول بیوپسی کلیه، یک سوزن از طریق پوست وارد کلیه می شود. بافت کلیه جمع آوری شده و برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود.

 

رفتار

درمان سندرم نفروتیک شامل درمان هر گونه بیماری پزشکی است که ممکن است باعث سندرم نفروتیک شود. پزشک همچنین ممکن است داروها و تغییراتی را در رژیم غذایی برای کمک به کنترل علائم یا درمان عوارض سندرم نفروتیک توصیه کند.

 

 

داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

داروهای فشار خون. داروهایی به نام مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) فشار خون و میزان پروتئین آزاد شده در ادرار را کاهش می دهند. داروهای این دسته عبارتند از لیزینوپریل (Prinvil، Qbrelis، Zestril)، بنازپریل (Lotensin)، کاپتوپریل و انالاپریل (Vasotec).

 

گروه دیگری از داروها که به طور مشابه عمل می کنند مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین ( (ARBs نامیده می شوند و شامل لوزارتان (کوزار) و والزارتان (دیووان) می شوند. داروهای دیگری مانند مهارکننده‌های رنین نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرند، اگرچه معمولاً در ابتدا از مهارکننده‌های ACE و ARB استفاده می‌شود.

 

قرص های آب (ادرار آور). اینها با افزایش خروجی مایع کلیه به کنترل تورم کمک می کنند. داروهای دیورتیک معمولاً شامل فوروزماید (لاسیکس) است. سایرین عبارتند از اسپیرونولاکتون (آلداکتون، کاروسپیر) و تیازیدها، مانند هیدروکلروتیازید یا متولازون (Zaroxolyn).

 

داروهای کاهش دهنده کلسترول. استاتین ها می توانند به کاهش سطح کلسترول کمک کنند. با این حال، مشخص نیست که آیا داروهای کاهش دهنده کلسترول می توانند نتایج را برای افراد مبتلا به سندرم نفروتیک، مانند اجتناب از حملات قلبی یا کاهش خطر مرگ زودرس، بهبود بخشند.

 

استاتین ها عبارتند از آتورواستاتین (Lipitor)، فلوواستاتین (Lescol XL)، لوواستاتین (Altoprev)، پراواستاتین (Pravachol)، روزوواستاتین (Crestor، Ezallor) و سیمواستاتین (Zocor).

 

رقیق کننده های خون (ضد انعقادها). اینها ممکن است برای کاهش توانایی لخته شدن خون تجویز شوند. داروهای ضد انعقاد عبارتند از: هپارین، وارفارین (کومادین، جانتوون)، دابیگاتران (پراداکسا)، آپیکسابان (الیکویس) و ریواروکسابان (Xarelto).

 

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی. داروهایی برای کنترل سیستم ایمنی، مانند کورتیکواستروئیدها، می توانند التهاب همراه با برخی از شرایطی که می توانند باعث سندرم نفروتیک شوند را کاهش دهند. داروها شامل ریتوکسیماب (ریتوکسان)، سیکلوسپورین و سیکلوفسفامید هستند.

 

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

تغییر در رژیم غذایی ممکن است به سندرم نفروتیک کمک کند. پزشک ممکن است شما را به یک متخصص تغذیه ارجاع دهد، که ممکن است توصیه کند موارد زیر را انجام دهید:

منابع پروتئین بدون چربی را انتخاب کنید. پروتئین گیاهی در بیماری کلیوی مفید است.

 

برای کمک به کنترل سطح کلسترول خون، مقدار چربی و کلسترول را در رژیم غذایی خود کاهش دهید.

 

برای کمک به کنترل تورم از رژیم غذایی کم نمک استفاده کنید.

 

مقدار مایعات را در رژیم غذایی خود کاهش دهید.

 

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

 

با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه شروع کنید. اگر پزشک مشکوک باشد که شما یا فرزندتان مشکل کلیوی مانند سندرم نفروتیک دارید، ممکن است به پزشک متخصص کلیه (نفرولوژیست) ارجاع دهد.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

وقتی قرار ملاقات گذاشتید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید. در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا  کمک کند اطلاعاتی را که داده می شود به خاطر بسپارید.

 

 

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

علائم شما یا فرزندتان و زمان شروع آنها

 

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی

 

تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها

 

 

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

 

در مورد سندرم نفروتیک، برخی از سوالات مطرح شده عبارتند از:

 

محتمل ترین علت سندرم نفروتیک چیست؟

 

من یا فرزندم به چه آزمایشاتی نیاز داریم؟

 

آیا این وضعیت احتمالا موقتی است؟

 

گزینه های مداوا چه هست؟ و کدام را پیشنهاد می کنید؟

 

آیا می توانم در رژیم غذایی خود یا فرزندم تغییراتی ایجاد کنم؟ آیا مشاوره با متخصص تغذیه می تواند کمک کننده باشد؟

 

چگونه می توانم این وضعیت را با سایر شرایط پزشکی خود یا فرزندم مدیریت کنم؟

 

آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

 

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

آیا علائم می آیند و می روند یا همیشه آنها را دارید؟

 

شدت علائم چقدر است؟

 

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را بهبود می بخشد؟

 

به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟