قبل از تشخیص ولوودینیا، پزشک سوالاتی در مورد سابقه پزشکی، جنسی و جراحی می پرسد و محل، ماهیت و میزان علائم را درک می کند.

 

پزشک همچنین ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد:

• معاینه لگن. پزشک به صورت بصری اندام تناسلی خارجی و واژن را از نظر علائم عفونت یا سایر علل معاینه می کند. حتی اگر هیچ شواهد بصری از عفونت وجود نداشته باشد، پزشک ممکن است نمونه ای از سلول های واژن را برای آزمایش عفونت، مانند عفونت قارچی یا واژینوز باکتریایی، بگیرد.
• تست سواب پنبه ای. پزشک از یک سواب پنبه ای مرطوب استفاده می کند تا به آرامی مناطق خاص و موضعی درد در ناحیه فرج را بررسی کند.

رفتار

درمان ولوودینیا بر تسکین علائم تمرکز دارد. هیچ درمانی در همه موارد جواب نمی دهد. برای بسیاری، ترکیبی از درمان ها بهترین نتیجه را دارد. یافتن درمان‌های مناسب ممکن است زمان ببرد، و ممکن است بعد از شروع درمان، قبل از اینکه متوجه تسکین شوید، زمان لازم باشد.

 

گزینه های درمانی عبارتند از:

• داروها، استروئیدها، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای یا ضد تشنج می توانند به کاهش درد مزمن کمک کنند. آنتی هیستامین ها ممکن است خارش را کاهش دهند.
• بیوفیدبک درمانی. این درمان می تواند با آموزش نحوه شل کردن عضلات لگن و کنترل واکنش بدن به علائم، به کاهش درد کمک کند.
• بی حس کننده های موضعی داروهایی مانند پماد لیدوکائین می توانند علائم را به طور موقت تسکین دهند. پزشک ممکن است استفاده از لیدوکائین را 30 دقیقه قبل از مقاربت جنسی برای کاهش ناراحتی توصیه کند. استفاده از پماد لیدوکائین می تواند باعث بی حسی موقت پس از تماس جنسی شود.
• بلوک های عصبی. زنانی که درد طولانی مدت دارند که به درمان های دیگر پاسخ نمی دهد، ممکن است از تزریق بلوک عصبی موضعی بهره مند شوند.
• درمان کف لگن. بسیاری از زنان مبتلا به ولوودینیا در عضلات کف لگن که از رحم، مثانه و روده حمایت می کند، تنش دارند. ورزش‌هایی برای شل کردن آن عضلات می‌توانند به تسکین درد ولوودینیا کمک کنند.
• عمل جراحی. در موارد ولوودینیا یا وستیبولودینیا موضعی، جراحی برای برداشتن پوست و بافت آسیب دیده، درد را در برخی از زنان تسکین می دهد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

نکات زیر ممکن است در مدیریت علائم ولوودینیا کمک کند:

• کمپرس سرد یا بسته های ژل را امتحان کنید. آنها را مستقیماً روی ناحیه تناسلی خارجی خود قرار دهید تا درد و خارش کاهش یابد.
• در حمام سیتز غوطه ور شوید. دو تا سه بار در روز، به مدت پنج تا 10 دقیقه در آب ولرم (نه داغ) یا خنک با نمک اپسوم یا بلغور جو دوسر کلوئیدی بنشینید.
• از پوشیدن جوراب شلواری و لباس زیر نایلونی خودداری کنید. لباس های تنگ جریان هوا را در ناحیه تناسلی محدود می کند و اغلب منجر به افزایش دما و رطوبت می شود که می تواند باعث تحریک شود. برای افزایش تهویه و خشکی، لباس زیر سفید و نخی بپوشید. سعی کنید شب ها بدون لباس زیر بخوابید.
• از وان آب گرم و غوطه ور شدن در حمام آب گرم خودداری کنید. گذراندن زمان در آب داغ می تواند باعث ناراحتی و خارش شود.
• از تامپون یا پدهای دئودورانت استفاده نکنید. دئودورانت می تواند تحریک کننده باشد. اگر پدها تحریک کننده هستند، به سراغ پدهای 100 درصد پنبه ای بروید.
• از فعالیت هایی که بر فرج فشار می آورد، مانند دوچرخه سواری یا اسب سواری اجتناب کنید.
• به آرامی بشویید. شستن شدید ناحیه آسیب دیده یا شستن بیش از حد مکرر می تواند باعث افزایش تحریک شود. در عوض، از آب معمولی استفاده کنید تا فرج خود را به آرامی با دست خود تمیز کنید و ناحیه را خشک کنید. پس از حمام کردن، از یک نرم کننده بدون مواد نگهدارنده مانند وازلین ساده استفاده کنید تا یک مانع محافظ ایجاد کنید.
• از روان کننده ها استفاده کنید. اگر از نظر جنسی فعال هستید، قبل از رابطه جنسی از یک روان کننده استفاده کنید. از محصولاتی که حاوی الکل، طعم، یا عوامل گرم کننده یا خنک کننده هستند استفاده نکنید.
•  

پزشکی جایگزین

استرس باعث بدتر شدن ولوودینیا می شود و داشتن ولوودینیا استرس را افزایش می دهد. اگرچه شواهد کمی مبنی بر کارآمدی تکنیک‌های جایگزین وجود دارد، برخی از زنان از یوگا، مدیتیشن، ماساژ و سایر کاهش‌دهنده‌های استرس تسکین می‌یابند.

 

 

مقابله و حمایت

ممکن است صحبت با زنان دیگری که مبتلا به ولوودینیا هستند مفید باشد زیرا می تواند اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهد و باعث شود کمتر احساس تنهایی کنید. اگر نمی‌خواهید به یک گروه حمایتی بپیوندید، ممکن است پزشک بتواند مشاوری که تجربه کمک به زنان برای مقابله با ولوودینیا را دارد، توصیه کند.

سکس درمانی یا زوج درمانی ممکن است به شما و همسرتان کمک کند تا با تأثیر ولوودینیا بر رابطه خود کنار بیایید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. در برخی موارد، به یک پزشک متخصص زنان ارجاع داده می شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

• علائم ، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات و زمان شروع آنها نامرتبط به نظر برسد.
• سابقه پزشکی، از جمله سایر شرایطی که برای آنها تحت درمان هستید.
• تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.
•  

برای ولوودینیا، سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• چه چیزی می تواند باعث علائم شود؟
• چه آزمایشاتی را پیشنهاد می کنید؟
• چه درمان هایی به احتمال زیاد علائم را بهبود می بخشد؟
• آیا این حالت دائمی است یا موقت؟
• چه زمانی ممکن است انتظار داشته باشم که  ناراحتی ام تسکین پیدا کند؟
• من شرایط پزشکی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا بروشور یا مطالب چاپی دیگری دارید که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

• شدت درد شما چقدر است و چقدر طول می کشد؟
• درد خود را چگونه توصیف می کنید - تیز یا مبهم، مداوم یا متناوب؟
• آیا درد معمولاً توسط یک رویداد خاص مانند رابطه جنسی یا ورزش ایجاد می شود؟
• آیا در هنگام ادرار یا اجابت مزاج احساس درد می کنید؟
• آیا چرخه قاعدگی بر درد شما تأثیر می گذارد؟
• آیا چیزی درد را بهتر یا بدتر می کند؟
• آیا جراحی لگن انجام داده اید؟
• باردار بودید یا الان ممکن است باردار باشید؟
• آیا برای عفونت های مجاری ادرار یا واژن تحت درمان قرار گرفته اید؟