پزشک احتمالاً علائم را بررسی می کند و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. تعدادی از تست های تشخیصی ممکن است به پزشک کمک کند تا علت ناراحتی را تعیین کند و سایر اختلالات را که باعث علائم مشابه می شوند، رد کند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

آزمایشات خون. آزمایش‌های خون ممکن است به رد سایر بیماری‌هایی که می‌توانند علائم و نشانه‌هایی مشابه علائم سوء هاضمه عملکردی ایجاد کنند، کمک کند.

 

آزمایش برای وجود یک باکتری. پزشک ممکن است آزمایشی را برای یافتن باکتری به نام هلیکوباکتر پیلوری (H. pylori) که می تواند باعث مشکلات معده شود، توصیه کند. آزمایش هلیکوباکتر پیلوری ممکن است از خون، مدفوع یا تنفس استفاده کند.

 

آندوسکوپی. یک ابزار نازک، منعطف و نورانی (اندوسکوپ) از گلو عبور داده می شود تا پزشک بتواند مری، معده و اولین قسمت روده کوچک (دئودنوم) را مشاهده کند. این همچنین به پزشک اجازه می دهد تا تکه های کوچکی از بافت دوازدهه را جمع آوری کند تا به دنبال التهاب باشد.

 

 

در برخی موارد، آزمایش‌های اضافی برای ارزیابی تخلیه و آرامش (انطباق) معده ممکن است در نظر گرفته شود.

 

رفتار

سوء هاضمه عملکردی که طولانی مدت است و با تغییرات سبک زندگی کنترل نمی شود ممکن است نیاز به درمان داشته باشد. اینکه چه درمانی دریافت می کنید به علائم و نشانه ها بستگی دارد. درمان ممکن است ترکیبی از داروها با رفتار درمانی باشد.

 

 

داروها

 

داروهایی که ممکن است به مدیریت علائم و نشانه های سوء هاضمه عملکردی کمک کنند عبارتند از:

 

داروهای کاهش گاز بدون نسخه. داروهایی که حاوی ماده تشکیل دهنده سیمتیکون هستند ممکن است با کاهش گاز روده مقداری تسکین ایجاد کنند. نمونه هایی از داروهای تسکین دهنده گاز عبارتند از Mylanta و Gas-X.

 

داروهایی برای کاهش تولید اسید. این داروها که مسدودکننده‌های گیرنده H-2 نامیده می‌شوند، بدون نسخه در دسترس هستند و شامل سایمتیدین (Tagamet HB)، فاموتیدین (Pepcid AC) و نیزاتیدین (Axid AR) می‌شوند. نسخه های قوی تر این داروها به صورت نسخه ای در دسترس هستند.

 

داروهایی که "پمپ" اسید را مسدود می کنند. مهارکننده‌های پمپ پروتون، «پمپ‌های» اسیدی را در سلول‌های ترشح کننده اسید معده خاموش می‌کنند.

 

مهارکننده های پمپ پروتون بدون نسخه شامل لانزوپرازول (Prevacid 24HR)، امپرازول (Prilosec OTC) و ازوپرمازول (Nexium 24HR) هستند. مهارکننده های پمپ پروتون نیز با نسخه در دسترس هستند.

 

آنتی بیوتیک ها. اگر آزمایشات نشان دهد که یک باکتری ایجاد کننده زخم معمولی به نام هلیکوباکتر پیلوری در معده وجود دارد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک را همراه با داروهای سرکوب کننده اسید توصیه کند.

 

داروهای ضد افسردگی با دوز پایین. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای و داروهای شناخته شده به عنوان مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین، که در دوزهای پایین مصرف می شوند، ممکن است به مهار فعالیت نورون هایی که درد روده را کنترل می کنند، کمک کنند.

 

پروکینتیک. عوامل پروکینتیک به تخلیه سریع معده کمک می کند و ممکن است به سفت شدن دریچه بین معده و مری کمک کند و احتمال ناراحتی بالای شکم را کاهش دهد.

 

داروهای رفع تهوع (ضد تهوع). اگر بعد از خوردن غذا احساس تهوع می کنید، پزشک ممکن است داروهای ضد تهوع مانند پرومتازین، پروکلروپرازین یا مکلیزین را توصیه کند.

 

 

رفتار درمانی

 

کار با یک مشاور یا درمانگر ممکن است به تسکین علائم و نشانه هایی که با داروها بهبود نمی یابند، کمک کند. یک مشاور یا درمانگر می تواند تکنیک های آرام سازی را به شما آموزش دهد که ممکن است کمک کند با علائم و نشانه های خود کنار بیایید. همچنین ممکن است راه هایی برای کاهش استرس در زندگی خود بیاموزید تا از عود سوء هاضمه عملکردی جلوگیری کنید.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

پزشک ممکن است برای کمک به کنترل سوء هاضمه عملکردی خود، تغییرات سبک زندگی را توصیه کند.

 

تغییراتی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید

تغییر در رژیم غذایی و نحوه تغذیه ممکن است به کنترل علائم کمک کند. موارد زیر را در نظر بگیرید:

• وعده های غذایی کوچکتر و مکرر بخورید. گاهی اوقات خالی بودن معده می تواند باعث ایجاد سوء هاضمه عملکردی شود. هیچ چیز به جز اسید موجود در معده ممکن است باعث ایجاد بیماری شود. سعی کنید یک وعده کوچک مانند کراکر یا یک تکه میوه بخورید.

  از حذف وعده های غذایی خودداری کنید. از خوردن غذاهای زیاد و پرخوری خودداری کنید. وعده های غذایی کوچکتر را به دفعات بیشتر بخورید.

• از غذاهای محرک اجتناب کنید. برخی از غذاها ممکن است باعث ایجاد سوء هاضمه شوند، مانند غذاهای چرب و تند، نوشیدنی های گازدار و کافئین 
• غذای خود را به آرامی و به طور کامل بجوید. برای وعده های غذایی آرام وقت بگذارید.

   

استرس را در زندگی روزمره خود کاهش دهید

تکنیک های کاهش استرس یا آرامش درمانی ممکن است در کنترل علائم کمک کند. برای کاهش استرس، زمانی را صرف کارهایی کنید که از آنها لذت می برید، مانند سرگرمی ها یا ورزش.

 

 

طب جایگزین

افراد مبتلا به سوء هاضمه عملکردی اغلب به داروهای مکمل و جایگزین روی می آورند تا به آنها کمک کند تا با این مشکل مقابله کنند. قبل از اینکه بتوان درمان‌های مکمل و جایگزین را توصیه کرد، مطالعات بیشتری مورد نیاز است، اما زمانی که همراه با مراقبت‌های پزشکی استفاده شوند، ممکن است علائم را تسکین دهند.

 

 

اگر به درمان های مکمل و جایگزین علاقه مند هستید، با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید:

 

• مکمل های گیاهی. داروهای گیاهی که ممکن است برای سوء هاضمه عملکردی مفید باشند شامل ترکیبی از روغن نعناع و زیره می‌شوند که علائم درد را در یک آزمایش 4 هفته‌ای تسکین دادند. ایبروگاست (STW5)، درمانی حاوی عصاره نه گیاه است که ممکن است حرکت روده را بهبود بخشد و اسپاسم های گوارشی را تسکین دهد.

   

  Rikkunshito  ، یک داروی گیاهی ژاپنی نیز مفید به نظر می رسد، با بهبود قابل توجهی در درد شکم، سوزش سر دل و نفخ نسبت به دارونما گزارش شده است. عصاره برگ کنگر فرنگی ممکن است سایر علائم سوء هاضمه عملکردی از جمله استفراغ، حالت تهوع و درد شکم را کاهش دهد.

• تکنیک های آرامش بخش. فعالیت هایی که به آرامش کمک می کنند ممکن است در کنترل و مقابله با علائم کمک کنند. مدیتیشن، ورزش یا سایر فعالیت هایی که ممکن است به کاهش سطح استرس کمک کند را در نظر بگیرید.

   

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با پزشک خانواده خود قرار ملاقات بگذارید. اگر مشکوک به سوء هاضمه عملکردی باشد، ممکن است پزشک شما را به یک متخصص بیماری های گوارشی (متخصص گوارش) ارجاع دهد.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

 

این مراحل را برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود انجام دهید:

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه شوید. در زمان تعیین وقت، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.
• هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل قرار ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های اصلی یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها و ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، تهیه کنید.
• به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود فکر کنید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
•  

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سؤالات می تواند کمک کند تا بهترین بهره را از ویزیت خود ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سوالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید.

 

برای سوء هاضمه عملکردی، برخی از سؤالات اساسی که باید بپرسید عبارتند از:

• چه چیزی ممکن است باعث ناراحتی معده شود؟
• بیماری احتمالی دیگر برای ناراحتی معده چیست؟
• به چه نوع آزمایشی نیاز دارم؟
• آیا ناراحتی معده من احتمالا موقتی است یا مزمن؟
• گزینه های درمان چه هستند؟
• جایگزین های مشخصی که پیشنهاد می کنید چیست؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کرد؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
• آیا جایگزین دارویی که برای من تجویز می شود وجود دارد؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگر وجود دارد که آن را با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
• چه چیزی تعیین می کند که باید برای ویزیت بعدی برنامه ریزی کنم؟

 

علاوه بر سؤالاتی که آماده کرده اید، در پرسیدن سؤالات دیگری که در حین ملاقات پیش می آید، درنگ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد. برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. ممکن است بپرسد:

 

• • اولین بار چه زمانی  علائم را تجربه کردید؟
  • آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
  • علائم چقدر شدید است؟
  • به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد؟
  • به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟
  • آیا وزن کم کرده اید؟