پزشک ممکن است با معاینه پوست آسیب دیده و تعیین اینکه آیا خارش و خاراندن داشته اید، نورودرماتیت را تشخیص دهد. برای رد علل دیگر، او ممکن است نمونه کوچکی از پوست آسیب دیده (بیوپسی پوست) را برای آزمایش بگیرد.

رفتار

هدف از درمان، کنترل خارش، جلوگیری از خاراندن و رفع علل زمینه ای است.

کرم های دارویی ضد خارش. اگر کرم کورتیکواستروئید بدون نسخه کمکی نمی کند، پزشک ممکن است یک کورتیکواستروئید قوی تر یا یک محصول غیر استروئیدی ضد خارش تجویز کند. اگر فرج درگیر باشد، پماد مهارکننده کلسینورین (تاکرولیموس) ممکن است کمک کند.

تزریق کورتیکواستروئید. پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را مستقیماً به پوست آسیب دیده تزریق کند تا به بهبود آن کمک کند.

دارویی برای تسکین خارش. آنتی هیستامین های تجویزی به تسکین خارش در بسیاری از افراد مبتلا به نورودرماتیت کمک می کند. برخی از این داروها ممکن است باعث خواب آلودگی شوند و به کاهش خاراندن هنگام خواب کمک کنند.

داروهای ضد اضطراب. از آنجایی که اضطراب و استرس می تواند باعث ایجاد نورودرماتیت شود، داروهای ضد اضطراب ممکن است به جلوگیری از خارش کمک کنند.

پچ های دارویی. برای خارش سرسخت، پزشک ممکن است چسب های موضعی لیدوکائین 5 درصد یا کپسایسین 8 درصد را پیشنهاد کند.

نور درمانی. قرار دادن پوست آسیب دیده در معرض انواع خاصی از نور گاهی اوقات مفید است.

روان درمانی. صحبت کردن با یک مشاور می تواند کمک کند یاد بگیرید که چگونه احساسات و رفتارهای شما می تواند باعث تحریک - یا جلوگیری - خارش و خاراندن شود.

 

 

درمان های نوظهور

اگر خارش با وجود درمان ادامه داشت، پزشک ممکن است یک روش غیر سنتی را پیشنهاد کند. به عنوان مثال، در مطالعات کوچک، برخی از افرادی که علائم آنها با استفاده از کورتیکواستروئید بهبود نیافته بود، موفقیت خود را با درمان های زیر گزارش کردند.

تزریق OnabotulinumtoxinA (بوتاکس). این تکنیک ممکن است خارش را کاهش دهد و لکه های زبر پوست را پاک کند.

داروی خوراکی برای کاهش اجبار به چیدن و خراشیدن. یک داروی خوراکی به نام N-acetylcysteine ​​در یک مطالعه کوچک نشان داده است که به برخی از افراد مبتلا به اختلالات چیدن و خراشیدن کمک می کند و ممکن است برای افراد مبتلا به نورودرماتیت مفید باشد.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

این اقدامات خودمراقبتی می تواند در مدیریت نورودرماتیت کمک کند:

مالش و خاراندن را متوقف کنید. خارش ممکن است شدید باشد، اما اجتناب از مالش و خاراندن، کلید کنترل وضعیت و جلوگیری از عود است.

کمپرس های خنک و مرطوب را اعمال کنید. اینها ممکن است پوست و خارش را تسکین دهند. قرار دادن یک کمپرس خنک و مرطوب روی پوست آسیب دیده برای چند دقیقه قبل از استفاده از کرم دارویی به رطوبت پوست کمک می کند.

داروهای بدون نسخه را امتحان کنید. کرم یا لوسیون ضد خارش را روی ناحیه آسیب دیده بمالید. کرم هیدروکورتیزون می تواند به طور موقت خارش را تسکین دهد. یک آنتی هیستامین خوراکی مانند دیفن هیدرامین می تواند خارش شدید را تسکین دهد و به خواب کمک کند. برخی از افراد با کرم کپسایسین (kap-SAY-ih-sin) موفقیت به کنترل می شوند، اما ممکن است در ابتدا دچار گزش شوند.

ناحیه آسیب دیده را بپوشانید. بانداژ یا پانسمان می تواند به محافظت از پوست و جلوگیری از خراش کمک کند. اگر در طول خواب خراش دهید، اینها ممکن است مفید باشند.

ناخن های خود را کوتاه نگه دارید. ناخن های کوتاه ممکن است آسیب کمتری به پوست وارد کند، به خصوص اگر در هنگام خواب تمایل به خاراندن داشته باشید.

حمام های کوتاه و گرم بگیرید و پوست خود را مرطوب کنید. حمام خود را با آب گرم - نه داغ - آماده کنید. از صابون های ملایم بدون رنگ یا عطر استفاده کنید. زمان و دفعات استحمام را محدود کنید.

 

پس از شستشو، پوست خود را خشک کنید و از مرطوب کننده بدون عطر استفاده کنید.

 

از محرک ها اجتناب کنید. به آنچه به نظر می رسد عود می کند توجه کنید و از آن اجتناب کنید. به عنوان مثال، از تکنیک های مدیریت استرس استفاده کنید و از لباس هایی که پوست را تحریک می کند اجتناب کنید.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

می توانید با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. او ممکن است شما را به یک دکتر متخصص پوست ارجاع دهد.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائمی که داشته اید و برای چه مدت

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی

تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله دوزها

 

 

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

برای نورودرماتیت، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

محتمل ترین علت خارش من چیست؟

آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟

آیا به هیچ آزمایشی نیاز دارم؟

آیا خارش هرگز متوقف می شود؟

چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟

چه عوارض جانبی می توانم از درمان انتظار داشته باشم؟

جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟

چه مدت طول می کشد تا پوست من به حالت عادی برگردد؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد، مانند:

آیا علائم می آیند و می روند یا نسبتا ثابت هستند؟

از چه محصولاتی از جمله صابون، لوسیون و لوازم آرایشی برای پوست خود استفاده می کنید؟

برای مدیریت خارش چه اقداماتی انجام داده اید؟

آیا هیچ یک از این اقدامات کمکی کرده است؟

آیا اخیراً استرس یا اضطراب داشته اید؟

علائم چقدر بر کیفیت زندگی تان از جمله توانایی راحت تر خوابیدن تأثیر می گذارد؟