پزشک سوالاتی در مورد واکنش های آلرژیک قبلی می پرسد، از جمله اینکه آیا به موارد زیر واکنش نشان داده اید یا خیر:

• غذاهای خاص
• داروها
• لاتکس
• نیش حشرات
•  

برای کمک به تایید تشخیص:

• ممکن است برای اندازه گیری مقدار آنزیم خاصی (تریپتاز) که می تواند تا سه ساعت پس از آنافیلاکسی افزایش یابد، آزمایش خون داده شود.
• ممکن است با آزمایش های پوستی یا آزمایش خون برای کمک به تعیین محرک از نظر آلرژی آزمایش شوید.

بسیاری از بیماری ها علائم و نشانه هایی مشابه علائم آنافیلاکسی دارند. پزشک می‌خواهد شرایط دیگر را رد کند.

 

رفتار

در طول حمله آنافیلاکسی، اگر تنفس متوقف شود یا قلب از تپش باز بماند، ممکن است احیای قلبی ریوی (CPR) دریافت کنید. همچنین ممکن است داروهایی داده شود، از جمله:

• اپی نفرین (آدرنالین) برای کاهش پاسخ آلرژیک بدن 
• اکسیژن، برای کمک به تنفس
• آنتی هیستامین ها و کورتیزون داخل وریدی (IV) برای کاهش التهاب مجاری هوا و بهبود تنفس
• یک بتا آگونیست (مانند آلبوترول) برای تسکین علائم تنفسی
•  

در مواقع اضطراری چه باید کرد

اگر با کسی هستید که واکنش آلرژیک دارد و علائم شوک نشان می دهد، سریع عمل کنید. به دنبال پوست رنگ پریده، خنک و لطیف باشید. در صورت نبض ضعیف و سریع، مشکلات تنفسی، گیجی و از دست دادن هوشیاری فوراً موارد زیر را انجام دهید:

•  با اورژانسی تماس بگیرید.
• در صورت موجود بودن دارو ، با فشار دادن آن به داخل ران فرد،  تزریق کننده اپی نفرین استفاده کنید.
• مطمئن شوید که فرد دراز کشیده است و پاهای او را بالا بیاورد.
• نبض و تنفس فرد را بررسی کنید و در صورت لزوم CPR یا سایر اقدامات کمک های اولیه را انجام دهید.
•  

استفاده از انژکتور خودکار

بسیاری از افرادی که در معرض خطر آنافیلاکسی هستند، خود تزریق کننده دارند. این دستگاه یک سرنگ ترکیبی و سوزن مخفی است که با فشار دادن به ران، یک دوز دارو را تزریق می کند. همیشه اپی نفرین را قبل از تاریخ انقضا جایگزین کنید، در غیر این صورت ممکن است به درستی عمل نکند.

استفاده فوری از انژکتور خودکار می تواند از تشدید آنافیلاکسی جلوگیری کند و زندگی را نجات دهد. مطمئن شوید که نحوه استفاده از انژکتور خودکار را می دانید. همچنین مطمئن شوید که نزدیک ترین افراد به شما نحوه استفاده از آن را می دانند.

 

 

درمان طولانی مدت

اگر نیش حشرات باعث واکنش آنافیلاکتیک شود، یک سری واکسن های آلرژی (ایمونوتراپی) ممکن است پاسخ آلرژیک بدن را کاهش داده و از واکنش شدید در آینده جلوگیری کند.

متأسفانه، در بیشتر موارد دیگر هیچ راهی برای درمان بیماری زمینه ای سیستم ایمنی که می تواند منجر به آنافیلاکسی شود، وجود ندارد. اما می توانید برای جلوگیری از حمله بعدی اقداماتی انجام دهید - و در صورت وقوع آن آماده باشید.

• سعی کنید از محرک های آلرژی خود دوری کنید.
• اپی نفرین خود تزریق تجویز شده را همراه داشته باشید. در حین حمله آنافیلاکسی، می توانید با استفاده از آن، دارو را به خود تزریق کنید.

مقابله و حمایت

داشتن یک واکنش بالقوه تهدید کننده زندگی، ترسناک است، چه برای شما، چه برای اطرافیانتان یا فرزندتان. ایجاد یک برنامه اقدام اضطراری آنافیلاکسی می تواند به آرامش ذهن کمک کند.

با پزشک خود یا فرزندتان همکاری کنید تا یک برنامه مکتوب و گام به گام را در مورد اقداماتی که در صورت بروز واکنش باید انجام دهید، تهیه کنید. سپس برنامه خود را با معلمان، پرستاران کودک و سایر مراقبان در میان بگذارید.

اگر کودک شما آلرژی شدید دارد یا آنافیلاکسی داشته است، با پرستار مدرسه و معلمان صحبت کنید تا بدانید که آنها چه برنامه ای برای مقابله با شرایط اضطراری دارند. اطمینان حاصل کنید که مسئولان مدرسه یک انژکتور خودکار سالم داشته باشند.