بسیاری از زوج های نابارور بیش از یک علت ناباروری دارند، بنابراین به احتمال زیاد هر دو باید به پزشک مراجعه کنند. ممکن است برای تعیین علت ناباروری چندین آزمایش لازم باشد. در برخی موارد، یک علت هرگز شناسایی نمی شود.

 

آزمایش‌های ناباروری می‌تواند گران باشد و ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرد - قبل از برنامه ریزی پزشکی بررسی کنید که بیمه چه چیزی را پوشش می‌دهد.

 

 

تشخیص مشکلات ناباروری مردان معمولا شامل موارد زیر است:

 

• معاینه عمومی و سابقه پزشکی. این شامل معاینه اندام تناسلی و پرسیدن سوال در مورد هر گونه بیماری ارثی، مشکلات مزمن سلامت، بیماری ها، جراحات یا جراحی هایی است که می تواند بر باروری تاثیر بگذارد. همچنین ممکن است پزشک در مورد عادات جنسی و رشد جنسی در دوران بلوغ سؤال کند.
• تجزیه و تحلیل منی. نمونه های مایع منی را می توان به چند روش مختلف به دست آورد. می‌توانید با انزال در یک ظرف مخصوص در مطب یک نمونه تهیه کنید. 

• سپس منی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا تعداد اسپرم‌های موجود را اندازه‌گیری کند و هرگونه ناهنجاری در شکل (مورفولوژی) و حرکت اسپرم را بررسی کند. آزمایشگاه همچنین مایع منی را برای علائم مشکلاتی مانند عفونت بررسی می کند.

   

  اغلب تعداد اسپرم ها به طور قابل توجهی از یک نمونه به نمونه دیگر تغییر می کند. در بیشتر موارد، چندین آزمایش آنالیز مایع منی در یک دوره زمانی انجام می شود تا از نتایج دقیق اطمینان حاصل شود. اگر تجزیه و تحلیل اسپرم نرمال باشد، پزشک احتمالاً قبل از انجام هر گونه آزمایش ناباروری مردان، آزمایش کامل همسرتان را توصیه می کند.

   

پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را برای کمک به شناسایی علت ناباروری توصیه کند. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

 

• سونوگرافی اسکروتوم. این تست از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تولید تصاویر درون بدن استفاده می کند. سونوگرافی کیسه بیضه می تواند به پزشک کمک کند تا ببیند آیا واریکوسل یا سایر مشکلات در بیضه ها و ساختارهای نگهدارنده وجود دارد یا خیر.
• سونوگرافی ترانس رکتال. یک دستگاه کوچک و روغن کاری شده به رکتوم وارد می شود. این به پزشک اجازه می دهد تا پروستات را بررسی کند و به دنبال انسداد لوله های حامل مایع منی باشد.
• آزمایش هورمونی. هورمون های تولید شده توسط غده هیپوفیز، هیپوتالاموس و بیضه ها نقش کلیدی در رشد جنسی و تولید اسپرم دارند. ناهنجاری در سایر سیستم های هورمونی یا اندامی نیز ممکن است به ناباروری کمک کند. آزمایش خون سطح تستوسترون و سایر هورمون ها را اندازه گیری می کند.
• آزمایش ادرار پس از انزال. اسپرم در ادرار می تواند نشان دهد که اسپرم در حین انزال به جای خروج از آلت تناسلی به سمت عقب به داخل مثانه حرکت می کند (انزال رتروگراد).
• آزمایشات ژنتیکی. هنگامی که غلظت اسپرم بسیار کم است، ممکن است یک علت ژنتیکی وجود داشته باشد. آزمایش خون می تواند نشان دهد که آیا تغییرات ظریفی در کروموزوم Y وجود دارد یا خیر - نشانه های یک ناهنجاری ژنتیکی. آزمایش ژنتیک ممکن است برای تشخیص سندرم های مادرزادی یا ارثی مختلف تجویز شود.
• بیوپسی بیضه. این آزمایش شامل نمونه هایی از بیضه با سوزن است. اگر نتایج بیوپسی بیضه نشان دهد که اسپرم طبیعی است، مشکل احتمالاً ناشی از انسداد یا مشکل دیگری در حمل و انتقال اسپرم است.
• تست های تخصصی عملکرد اسپرم. تعدادی از آزمایش‌ها را می‌توان برای بررسی اینکه اسپرم‌ها پس از انزال زنده می‌مانند، چقدر می‌توانند به تخمک نفوذ کنند و آیا مشکلی در چسبیدن به تخمک وجود دارد یا خیر، استفاده می‌شود. این آزمایش‌ها اغلب مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و معمولاً توصیه‌های درمانی را به‌طور قابل توجهی تغییر نمی‌دهند.

رفتار

اغلب، علت دقیق ناباروری را نمی توان یافت. حتی اگر علت دقیق آن مشخص نباشد، پزشک ممکن است بتواند درمان‌ها یا روش‌هایی را توصیه کند که منجر به لقاح شود.

 

در موارد ناباروری توصیه می شود، زن نیز معاینه شود. ممکن است درمان های خاصی برای شریک زندگی شما توصیه شود. یا ممکن است یاد بگیرید که استفاده از چه تکنیک های کمک باروری در شرایط شما مناسب است.

 

 

درمان های ناباروری مردان عبارتند از:

• عمل جراحی. به عنوان مثال، واریکوسل را اغلب می توان با جراحی اصلاح کرد یا مجرای دفران انسدادی را ترمیم کرد. وازکتومی های قبلی را می توان معکوس کرد. در مواردی که هیچ اسپرمی در انزال وجود ندارد، اغلب می‌توان اسپرم را مستقیماً از بیضه یا اپیدیدیم با استفاده از تکنیک‌های بازیابی اسپرم بازیابی کرد.
• درمان عفونت ها. درمان آنتی بیوتیکی ممکن است دستگاه تناسلی را درمان کند، اما همیشه باروری را بازیابی نمی کند.
• درمان مشکلات رابطه جنسی یا مشاوره می تواند به بهبود باروری در شرایطی مانند اختلال نعوظ یا انزال زودرس کمک کند.
• هورمون درمانی و داروها. در مواردی که ناباروری به دلیل بالا یا پایین بودن برخی هورمون ها یا مشکلاتی در نحوه استفاده از هورمون ها توسط بدن ایجاد می شود، پزشک ممکن است جایگزینی هورمون یا داروها را توصیه کند.
• فناوری کمک باروری (ART). درمان‌های ART شامل گرفتن اسپرم از طریق انزال طبیعی، استخراج جراحی یا از افراد اهداکننده بسته به موارد خاص است. سپس اسپرم به دستگاه تناسلی زن وارد می شود یا برای انجام لقاح آزمایشگاهی یا تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم استفاده می شود.
•  
• وقتی درمان جواب نمی دهد
• در موارد نادر، مشکلات باروری مردان قابل درمان نیست و برای مرد غیرممکن است که صاحب فرزند شود. ممکن است پزشک به شما و همسرتان پیشنهاد دهد که فرزندی را به فرزندی قبول کنید.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

مراحلی وجود دارد که می توانید در خانه انجام دهید تا شانس خود را برای رسیدن به بارداری افزایش دهید:

• دفعات رابطه را افزایش دهید. داشتن آمیزش جنسی هر روز یا یک روز در میان که حداقل پنج روز قبل از تخمک گذاری شروع می شود، شانس را برای باردار شدن همسرتان افزایش می دهد.
• زمانی که امکان لقاح وجود دارد، رابطه جنسی داشته باشید. یک زن به احتمال زیاد در طول تخمک گذاری - که در اواسط چرخه قاعدگی، بین دوره های قاعدگی اتفاق می افتد، باردار می شود. این اطمینان حاصل می کند که اسپرم، که می تواند چندین روز زنده بماند، در زمانی که امکان لقاح وجود دارد، موجود است.
• از استفاده از روان کننده ها خودداری کنید. محصولاتی مانند Astroglide یا ژله KY، لوسیون ها و بزاق ممکن است حرکت و عملکرد را مختل کنند. از پزشک خود در مورد روان کننده های ایمن برای اسپرم سوال کنید.
• سبک زندگی سالمی داشته باشید. انواع غذاهای سالم بخورید، وزن مناسبی داشته باشید، خواب کافی داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید.
• از چیزهایی که به سلامت کلی آسیب می زنند دوری کنید. الکل مصرف نکنید، سیگار را ترک کنید و از مواد مخدر استفاده نکنید.
•  

طب جایگزین

شواهد در مورد اینکه آیا - یا چه مقدار - گیاهان یا مکمل ها ممکن است به افزایش باروری مردان کمک کند محدود است. هیچ یک از این مکمل‌ها علت اصلی ناباروری، مانند نقص مجرای اسپرم یا اختلال کروموزومی را درمان نمی‌کنند.

 

 

مکمل هایی با مطالعاتی که مزایای احتمالی را برای بهبود تعداد یا کیفیت اسپرم نشان می دهد عبارتند از:

 

کوآنزیم Q10

 

ترکیب اسید فولیک و روی

 

ال کارنیتین

 

سلنیوم

 

ویتامین سی

 

ویتامین E

 

 

قبل از مصرف مکمل های غذایی برای ناباروری مردان با پزشک خود صحبت کنید. شواهد واضحی مبنی بر اثربخشی آنها وجود ندارد و برخی از مکمل ها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند یا با داروهایی که مصرف می کنید تداخل نامطلوب داشته باشند.

 

 

مقابله و حمایت

مقابله با ناباروری می تواند دشوار باشد. این یک موضوع ناشناخته است - نمی توانید پیش بینی کنید که چقدر طول می کشد یا چه نتیجه ای خواهد داشت. ناباروری لزوما با کار سخت حل نمی شود. بار عاطفی روی یک زوج قابل توجه است و برنامه ریزی برای مقابله می تواند کمک کننده باشد.

 

 

 

برنامه ریزی برای آشفتگی عاطفی

 

• محدودیت ها را تعیین کنید. از قبل تصمیم بگیرید که چه تعداد و چه نوع روش هایی از نظر عاطفی و مالی برای شما و شریک زندگی تان قابل قبول است و حد نهایی را تعیین کنید. درمان های باروری می تواند گران باشد و اغلب تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرد.
• گزینه های دیگر را در نظر بگیرید. هر چه زودتر در فرآیند باروری گزینه های جایگزین - پذیرش یا اهدا کننده اسپرم یا تخمک - را تعیین کنید. این می تواند اضطراب را در طول درمان و احساس ناامیدی را در صورت عدم بارداری کاهش دهد.
• در مورد احساسات خود صحبت کنید. گروه‌های پشتیبانی یا خدمات مشاوره را برای کمک قبل و بعد از درمان پیدا کنید تا به تحمل این روند کمک کنید و در صورت شکست درمان، اندوه را کاهش دهید.

   

مدیریت استرس عاطفی در طول درمان

• تکنیک های کاهش استرس را تمرین کنید. به عنوان مثال می توان به یوگا، مدیتیشن و ماساژ درمانی اشاره کرد.
• رفتن به مشاوره را در نظر بگیرید. مشاوره مانند درمان شناختی رفتاری، که از روش هایی استفاده می کند که شامل آموزش آرام سازی و مدیریت استرس می شود، ممکن است به کاهش استرس کمک کند.
• احساسات خود را بیان کنید. به جای اینکه احساس گناه کنید یا خشم را در خود نگه دارید، با دیگران ارتباط برقرار کنید.
• با عزیزان در ارتباط باشید. گفتگو با شریک زندگی، خانواده و دوستان می تواند مفید باشد.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر هرگز توسط پزشک مورد ارزیابی قرار نگرفته اید، ممکن است با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. با این حال، اگر بیماری شناخته شده ای دارید که منجر به ناباروری می شود یا هر گونه ناهنجاری در آزمایش، توسط پزشک مراقبت های اولیه تشخیص داده شود، ممکن است شما را به یک متخصص ارجاع دهد.

 

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و چه چیزی از پزشک خود انتظار داشته باشید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• از کلیه محدودیت ها قبل از قرار ملاقات آگاه شوید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید. اگر برای آنالیز مایع منی برنامه ریزی شده است، باید حداقل دو تا پنج روز قبل از جمع آوری از انزال خودداری کنید.

   

• هر علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• بررسی کنید که آیا سابقه خانوادگی مشکلات باروری دارید یا خیر. داشتن یکی از خویشاوندان خونی مرد، مانند برادر یا پدر، با مشکلات باروری یا سایر مشکلات ممکن است سرنخ هایی را در مورد علت مشکلات باروری ارائه دهد.
• از والدین خود مطمئن شوید که آیا در بدو تولد یا در اوایل کودکی دچار بیضه های نزول نکرده یا سایر مشکلات بوده اند.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می‌کنید، تهیه کنید. این شامل استفاده قبلی از مواد عضله ساز و استفاده از الکل، تنباکو، حشیش یا سایر داروهای تفریحی است.
• شریک زندگی خود را با خود همراه کنید. همچنین ممکن است همسر شما برای بررسی مشکلات باروری که می‌تواند از بارداری جلوگیری کند به آزمایشاتی نیاز داشته باشد. همچنین خوب است که شریک زندگی خود را همراه داشته باشید تا به پیگیری دستورالعمل‌هایی که پزشک می‌دهد کمک کند یا سؤالاتی بپرسد که ممکن است فکرش را نکنید.

   

• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
•  

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

نمونه سوالاتی که باید بپرسید عبارتند از:

• به نظر شما چه چیزی ممکن است در توانایی من برای داشتن فرزند تداخل ایجاد کند؟

   

  به غیر از محتمل ترین علت، دلایل احتمالی دیگری که من و همسرم نتوانسته ایم بچه دار شویم چیست؟

   

  به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟

   

  آیا شریک زندگی من نیز به آزمایش نیاز خواهد داشت؟

   

  بهترین درمان برای شرایط من چیست؟

   

  جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟

   

  آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟

   

  آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

   

  آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود به خانه ببرم؟ بازدید از چه وب سایت هایی را توصیه می کنید؟

   

از پرسیدن سوالات اضافی در هر زمان در طول قرار خود دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

آماده پاسخگویی به سوالاتی باشید که احتمالاً پزشک می‌پرسد، از جمله:

 

• از چه سنی شروع به بلوغ کردید؟

•  

  آیا مشکلات جنسی از جمله مشکل در حفظ نعوظ، انزال زودرس یا عدم توانایی در انزال داشته اید؟

   

  آیا تا به حال صاحب فرزند شده اید؟

   

  آیا وازکتومی یا سایر جراحی های شکم، لگن یا کیسه بیضه انجام داده اید؟

   

  آیا از داروهای غیرقانونی مانند حشیش، کوکائین یا استروئیدهای آنابولیک استفاده می کنید؟

   

  آیا به طور منظم در معرض سمومی مانند مواد شیمیایی، آفت کش ها، تشعشعات یا سرب قرار گرفته اید؟

   

  آیا در حال حاضر دارویی از جمله مکمل های غذایی مصرف می کنید؟

   

  آیا سابقه بیضه های نزول نکرده دارید؟