برای تعیین اینکه آیا سوزش سر دل از علائم GERD است یا خیر، ممکن است پزشک توصیه کند:

• اشعه ایکس، برای مشاهده شکل و وضعیت مری و معده.
• آندوسکوپی، برای بررسی ناهنجاری در مری. یک نمونه بافت (بیوپسی) ممکن است برای تجزیه و تحلیل گرفته شود.
• آزمایشات کاوشگر اسید سرپایی، برای شناسایی زمان و مدت زمان بازگشت اسید معده به مری. یک مانیتور اسیدی که در مری قرار می‌گیرد به یک کامپیوتر کوچک مرتبط می‌شود که آن را به دور کمر یا بند روی شانه‌تان می‌بندد.
• تست تحرک مری، برای اندازه گیری حرکت و فشار در مری.

رفتار

بسیاری از داروها بدون نسخه می تواند به تسکینش سوزش سر دل کمک کنند. گزینه ها عبارتند از:

• آنتی اسیدها که به خنثی کردن اسید معده کمک می کنند. آنتی اسیدها ممکن است تسکین سریعی ایجاد کنند، اما نمی توانند مری آسیب دیده توسط اسید معده را درمان کنند.
• آنتاگونیست های گیرنده H-2 (H2RAs)، که می توانند اسید معده را کاهش دهند. H2RA ها به سرعت آنتی اسیدها عمل نمی کنند، اما ممکن است تسکین طولانی تری داشته باشند.
• مهارکننده های پمپ پروتون، مانند لانسوپرازول (Prevacid 24HR) و امپرازول (Nexium 24HR، Prilosec OTC)، که همچنین می توانند اسید معده را کاهش دهند.

اگر درمان‌های بدون نسخه مؤثر نبودند یا اغلب به آنها اعتماد نمی‌کنید، به پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است به داروهای تجویزی و آزمایشات بیشتر نیاز داشته باشید.

 

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

 

تغییرات سبک زندگی می تواند به کاهش سوزش سر دل کمک کند:

• وزن سالم را حفظ کنید. اضافه وزن به شکم فشار می آورد، معده را بالا می برد و باعث می شود اسید به مری برگردد.
• از پوشیدن لباس های تنگ که به شکم و اسفنکتر تحتانی مری فشار وارد می کند خودداری کنید.
• از غذاهایی که باعث سوزش سر دل می شوند خودداری کنید.
• از دراز کشیدن بعد از غذا خودداری کنید. حداقل سه ساعت صبر کنید.
• از خوردن دیرهنگام خودداری کنید.
• اگر به طور منظم در شب یا هنگام خوابیدن دچار سوزش سر دل می شوید ، سر تخت خود را بالا بیاورید. بالا بردن سر با بالش های اضافی معمولاً مؤثر نیست.
• از مصرف سیگار و الکل خودداری کنید. هم سیگار کشیدن و هم نوشیدن الکل باعث کاهش اسفنکتر تحتانی مری برای عملکرد صحیح می شود.
• از وعده های غذایی حجیم خودداری کنید. در عوض وعده های غذایی کوچک در طول روز بخورید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

ممکن است به پزشک متخصص تغذیه ارجاع داده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• مراقب محدودیت های قبل از قرار ملاقات باشید، مانند نخوردن غذای جامد در روز قبل از قرار ملاقات.
• علائم خود را بنویسید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل های خود تهیه کنید.
• اطلاعات کلیدی پزشکی خود را یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله چندین تغییر یا عوامل استرس زا در زندگی خود را یادداشت کنید.
• از یکی از اقوام یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کند تا کمک کند آنچه دکتر می گوید را به خاطر بسپارید.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
•  

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

• محتمل ترین دلایل من چیست؟
• آیا وضعیت من احتمالاً موقتی است یا مزمن؟
• به چه نوع آزمایشی نیاز دارم؟ آیا این آزمایشات نیاز به آماده سازی دارد؟
• چه درمان هایی در دسترس هستند؟
• آیا باید مواد غذایی را حذف کنم یا به رژیم غذایی خود اضافه کنم؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

علاوه بر سؤالاتی که برای پزشک خود آماده شده اید، از سؤالات دیگری در حین ملاقات دریغ کنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد.برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. ممکن است از شما سوال شود:

 

• اولین بار چه علائمی را تجربه کردید؟
• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند؟ آیا بعد از غذا بدتر هستند یا زمانی که دراز می کشید؟
• آیا علائم شما را در شب بیدار می کند؟
• آیا  غذا یا مواد ترش از پشت گلویتان بالا می آید؟
• آیا حالت تهوع یا استفراغ را تجربه می کنید؟
• آیا در بلعیدن مشکل دارید؟
• آیا وزن کم یا اضافه کرده اید؟
•  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

تا زمانی که به پزشک مراجعه کنید، تغییرات سبک زندگی را برای کنترل علائم خود امتحان کنید. به عنوان مثال، از خوردن غذاهایی که باعث سوزش سر دل می شود، حداقل دو ساعت قبل از خواب خودداری کنید.