پزشک پس از صحبت در مورد آزمایش پزشکی و انجام معاینه احتمال دارد به گاستریت مشکوک شود، اما ممکن است یک یا چند آزمایش زیر را برای مشخص کردن علت دقیق انجام دهید.

 

• آزمایشات هلیکوباکتر پیلوری. ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین اینکه آیا باکتری H. پیلوری را دارید یا خیر توصیه کند. اینکه چه نوع آزمایشی انجام می دهید بستگی به شرایط دارد. هلیکوباکتر پیلوری ممکن است در آزمایش خون، مدفوع یا تنفس تشخیص داده شود.

  برای تست تنفس، یک لیوان کوچک مایع شفاف و بی مزه می نوشید که حاوی کربن رادیواکتیو است. باکتری هلیکوباکتر پیلوری مایع آزمایش را در معده تجزیه می کند. بعداً در یک کیسه فوت می کنید که سپس مهر و موم می شود. اگر به هلیکوباکتر پیلوری آلوده شده اید، نمونه تنفسی حاوی کربن رادیواکتیو خواهد بود.

• استفاده از یک اسکوپ برای بررسی دستگاه گوارش فوقانی (آندوسکوپی). در طول آندوسکوپی، پزشک یک لوله قابل اتصال به یک لنز (آندوسکوپی) را از گلو و به مری، معده و روده کوچک می‌دهد. با استفاده از آندوسکوپ، پزشک علائم را بررسی می کند.

  اگر منطقه مشکوکی پیدا شود، ممکن است نمونه‌های بافت کوچک (بیوپسی) را برای معاینه آزمایشگاهی خارج کند. بیوپسی همچنین می تواند وجود هلیکوباکتر پیلوری را در پوشش معده شناسایی کند.

• اشعه ایکس از دستگاه گوارش فوقانی. این سری از اشعه ایکس که گاهی اوقات بلع باریم یا سری دستگاه گوارش فوقانی نامیده می شود، تصاویری از مری، معده و روده کوچک را برای بررسی ناهنجاری ها ایجاد می کند. برای اینکه بیشتر قابل مشاهده باشد، ممکن است یک مایع سفید و فلزی (حاوی باریم) که دستگاه گوارش را می پوشاند، مصرف کنید.

رفتار

درمان گاستریت به علت خاص بستگی دارد. گاستریت حاد ناشی از داروهای ضد عفونی غیر استروئیدی یا الکل ممکن است با عدم مصرف آن مواد تسکین یابد.

 

داروهای مورد استفاده برای درمان گاستریت عبارتند از:

• داروهای آنتی بیوتیک برای از بین بردن هلیکوباکتر پیلوری. برای هلیکوباکتر پیلوری در دستگاه گوارش، پزشک ممکن است از آنتی بیوتیک ها مانند کلاریترومایسین (بیاکسین) و آموکسی سیلین (آگمنتین و...) یا مترونیدازول (Flagyl) را برای بین بردن توصیه کند. حتما نسخه کامل آنتی بیوتیک را مصرف کنید، معمولاً به مدت ۷ تا ۱۴ روز.

• داروهایی که تولید اسید را مسدود می کند و باعث بهبودی می شود. مهارکننده‌های پمپ پروتون با مسدود کردن عملکرد بخش‌هایی از سلول‌هایی که اسید تولید می‌کنند، اسید را کاهش می‌دهند. این داروها شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه امپرازول (Prilosec)، لانسوپرازول (Prevacid)، رابپرازول (Aciphex)، اسمومپرازول (Nexium)، دکسلانسوپرازول (Dexilant) و پانتوپرازول (Protonix) می‌شوند.

  استفاده طولانی مدت از مهارکننده های پمپ پروتون، به ویژه در دوزهای بالا، ممکن است خطر شکستگی لگن، مچ دست و ستون فقرات را افزایش دهد. از پزشک خود بپرسید که آیا مکمل کلسیم ممکن است این خطر را کاهش دهد یا خیر.

• داروهایی برای کاهش تولید اسید ، اسیدهای حاوی هیستامین (H-2) را مسدود می‌کند، همچنین گفته می‌شود، میزان اسید آزاد شده در دستگاه گوارش را کاهش می‌دهد، که درد گاستریت را کاهش داده و باعث بهبودی می‌شود. مسدودکننده‌های اسیدی که با نسخه یا بدون نسخه در دسترس هستند، شامل فاموتیدین (پپسید)، سایمتیدین (تاگامت HB) و نیزاتیدین (اکسید AR) می‌شوند.
• آنتی اسیدهایی که اسید معده را خنثی می کنند. پزشک ممکن است یک آنتی اسید را در رژیم دارویی قرار دهد. آنتی اسیدها اسید موجود در معده را خنثی می کنند و می توانند به تسکین سریع کمک کنند. عوارض جانبی بسته به ترکیبات اصلی می تواند شامل یبوست یا اسهال باشد.
•  

شیوه زندگی و درمان های خانگی

ممکن است از علائم و نشانه ها کمی تسکین پیدا کنید، در صورتی که:

• وعده های غذایی کوچکتر و دفعات بیشتر بخورید. اگر دچار سوء هاضمه مکرر می‌شوید، وعده‌های غذایی کوچک‌تر را بیشتر مصرف کنید تا به کاهش اسید معده کمک کنید.
• از غذاهای محرک خودداری کنید. از غذاهایی که معده را تحریک می کنند، بخصوص غذاهای تند، اسیدی، سرخ شده یا چرب خودداری کنید.
• از الکل دوری کنید. الکل می تواند پوشش مخاطی معده را تحریک کند.
• جایگزین مسکن ها را در نظر بگیرید. اگر از مسکن‌هایی استفاده کنید که خطر گاستریت را افزایش دهد، از پزشک خود بپرسید که آیا استامینوفن (تیلنول و...) ممکن است گزینه‌ای برای شما باشد یا خیر. احتمال اینکه این دارو مشکل معده را تشدید کند کمتر است.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

با گرفتن یک وقت ملاقات با پزشک خانواده یا یک پزشک عمومی شروع کنید. اگر پزشک مشکوک به گاستریت باشد، ممکن است به متخصص بیماری های گوارشی (متخصص تغذیه) ارجاع داده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• از محدودیت های قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. وقتی قرار ملاقات دارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.
• علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین زمان ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های اصلی یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل هایی که مصرف می کنید، تهیه کنید.
• در نظر بگیرید که یک نفر را همراه خود ببرید. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.
•  

تهیه فهرستی از سوالات کمک می کند از زمان خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید. برای گاستریت، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• چه چیزی ممکن است باعث علائم یا وضعیت من شود؟
• آیا هر یک از داروهای من ممکن است باعث بیماری شود؟
• احتمال دیگر برای علائم یا وضعیت من چیست؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت احتمالاً موقتی است یا مزمن؟
• بهترین اقدام چیست؟
• جایگزین های مشخصی که پیشنهاد می کنید چیست؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا محدودیت هایی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• آیا برای داروی عمومی که تجویز می کنید جایگزین وجود دارد؟
• بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

• علائم شما چیست؟
• علائم چقدر شدید است؟ آیا درد معده ناراحت کننده است یا احساس سوزش می کنید؟
• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• آیا به نظر می رسد چیزی مانند خوردن برخی از غذاها شما را بدتر می کند؟
• آیا به نظر می رسد چیزی مانند خوردن برخی غذاها یا مصرف آنتی اسیدها علائم را بهبود می‌بخشد؟
• آیا حالت تهوع یا استفراغ را تجربه می کنید؟
• آیا اخیرا وزن کم کرده اید؟
• هر چند وقت یکبار مسکن هایی مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن مصرف می کنید؟
• سطح استرس خود را چگونه ارزیابی می کنید؟
• آیا متوجه مدفوع سیاه یا خون در مدفوع خود شده اید؟
• آیا تا به حال زخمی داشته اید؟
•  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات ، از خوردن غذاهایی که به نظر می رسد معده را تحریک می کند، مانند غذاهای تند، اسیدی، سرخ شده یا چرب خودداری کنید. اما قبل از قطع هر گونه داروی مصرفی با پزشک خود صحبت کنید.