هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که تشخیص اسکلروز جانبی اولیه (PLS) را تایید کند. در واقع، از آنجایی که این بیماری می‌تواند علائم و نشانه‌های بیماری‌های عصبی دیگر مانند مولتیپل اسکلروزیس و ALS را تقلید کند، پزشک احتمالاً آزمایش‌های متعددی را برای رد سایر بیماری‌ها تجویز می‌کند.

پس از ثبت دقیق سابقه پزشکی و سابقه خانوادگی و انجام معاینه عصبی، پزشک ممکن است آزمایش‌های زیر را تجویز کند:

آزمایش خون. آزمایش خون عفونت یا سایر علل احتمالی ضعف عضلانی را بررسی می کند.

ام آر آی. ام آر آی یا سایر آزمایش های تصویربرداری از مغز یا ستون فقرات ممکن است نشانه هایی از انحطاط سلول های عصبی را نشان دهد.

ام آر آی می تواند علل دیگر علائم را نشان دهد، مانند ناهنجاری های ساختاری، مولتیپل اسکلروزیس یا تومورهای نخاعی.

الکترومیوگرافی (EMG). در طول EMG، پزشک یک الکترود سوزنی را از طریق پوست به عضلات مختلف وارد می کند. این تست فعالیت الکتریکی عضلات را در زمان انقباض و زمانی که در حالت استراحت هستند ارزیابی می کند.

این آزمایش می‌تواند درگیری نورون‌های حرکتی تحتانی را اندازه‌گیری کند که می‌تواند به تمایز بین PLS و ALS کمک کند.

مطالعات هدایت عصبی. این تست ها از مقدار کمی جریان الکتریکی برای اندازه گیری توانایی اعصاب برای ارسال تکانه به عضلات در نواحی مختلف بدن استفاده می کنند. این آزمایش می تواند مشخص کند که آیا آسیب عصبی دارید یا خیر.

تپ ستون فقرات (پنکسیون کمری). پزشک از یک سوزن نازک و توخالی برای برداشتن نمونه‌های کوچک مایع اطراف مغز و نخاع (مایع مغزی نخاعی) از کانال نخاعی برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی استفاده می‌کند. ضربه زدن به ستون فقرات می تواند به رد بیماری ام اس، عفونت ها و سایر شرایط کمک کند.

گاهی اوقات پزشکان سه تا چهار سال قبل از تشخیص نهایی صبر می کنند زیرا ALS اولیه می تواند دقیقاً شبیه PLS باشد تا اینکه چند سال بعد علائم اضافی ظاهر شود. ممکن است از شما خواسته شود که برای تکرار آزمایش الکترومیوگرافی طی سه تا چهار سال قبل از تایید تشخیص PLS مراجعه کنید.

رفتار

هیچ درمانی برای پیشگیری، توقف یا معکوس کردن PLS وجود ندارد. درمان، که بر تسکین علائم و حفظ عملکرد متمرکز است، شامل موارد زیر است:

دارو. پزشک ممکن است داروهایی مانند باکلوفن، تیزانیدین (Zanaflex) یا کلونازپام (Klonopin) را برای تسکین اسپاسم عضلانی (اسپاستیسیته) تجویز کند. این داروها به صورت خوراکی مصرف می شوند.

اگر اسپاستیسیتی با داروهای خوراکی کنترل نشود، ممکن است پزشک کاشت یک پمپ دارویی را برای انتقال مستقیم باکلوفن به مایع نخاعی (باکلوفن داخل نخاعی) از طریق جراحی توصیه کند.

اگر افسردگی دارید، پزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی تجویز کند. آمی تریپتیلین و سایر داروها نیز می توانند به مشکلات دفع آب دهان کمک کنند.

فیزیوتراپی. تمرینات کششی و تقویتی می تواند به حفظ قدرت عضلانی، انعطاف پذیری و دامنه حرکتی کمک کند و از بی حرکتی مفاصل جلوگیری کند. پدهای گرم کننده می توانند به تسکین درد عضلانی کمک کنند.

گفتار درمانی. اگر عضلات صورت تحت تاثیر PLS قرار گرفته اند، گفتار درمانی ممکن است کمک کند.

دستگاه های کمکی. فیزیوتراپیست ها یا کاردرمانگران ممکن است شما را به صورت دوره ای ارزیابی کنند تا مشخص کنند که آیا با پیشرفت PLS به وسایل کمکی مانند عصا، واکر یا ویلچر نیاز دارید یا خیر.

آزمایشات بالینی

مطالعات بالینی را بررسی کنید که درمان‌ها، مداخلات و آزمایش‌های جدید را به عنوان ابزاری برای پیشگیری، تشخیص، درمان یا مدیریت این بیماری آزمایش می‌کند.

مقابله و حمایت

دوره های احساس ناراحتی در مورد ابتلا به اسکلروز جانبی اولیه قابل انتظار و طبیعی است. مواجهه با واقعیت یک بیماری صعب العلاج و پیشرونده می تواند چالش برانگیز باشد. برای مقابله با این بیماری و عوارض آن، به نکات زیر توجه کنید:

به دنبال حمایت عاطفی باشید. وقتی با جنبه های عاطفی بیماری طولانی مدت دست و پنجه نرم می کنید، خانواده و دوستان می توانند منابع خوبی برای آرامش و حمایت باشند.

از آنجایی که PLS یک تشخیص غیر معمول است، پیدا کردن یک گروه پشتیبانی محلی برای افراد مبتلا به بیماری ممکن است چالش برانگیز باشد. با این حال، برخی از گروه های بحث آنلاین در دسترس هستند. این ممکن است کمک کند که ببینید دیگران چگونه با این بیماری کنار می آیند.

• در صورت نیاز از کمک حرفه ای استفاده کنید. هنگامی که با یک بیماری مزمن مواجه می شوید، غیرعادی نیست که گاهی اوقات غرق شوید. به دنبال مشاوره حرفه ای باشید.

  منابع موجود را بشناسید و از آنها استفاده کنید. اگر به نقطه‌ای رسیدید که بیماری فعالیت‌های شما را به میزان قابل توجهی محدود می‌کند، از پزشک خود در مورد دستگاه‌هایی که کمک می‌کنند مستقل بمانید، بپرسید.

   

• 
  

• مطالب مرتبط
  

• الکترومیوگرافی (EMG)
  

• ام آر آی
  

• اسکلروز جانبی اولیه (PLS)