پزشک احتمالاً با یک شرح حال دقیق و معاینه شروع می کند. پس از آن احتمالاً برای تعیین مشکل اساسی که باعث تورم زانو می شود، می توانید به آزمایشاتی نیاز داشته باشید.

 

 

تست های تصویربرداری

تست های تصویربرداری می توانند به نشان دادن محل مشکل کمک کنند. گزینه ها عبارتند از:

 

اشعه ایکس. اشعه ایکس می‌تواند شکستگی یا دررفتگی استخوان‌ها را رد کند و مشخص کند که آیا آرتریت دارید یا خیر.

 

سونوگرافی. این آزمایش می‌تواند آرتریت یا اختلالات مؤثر بر تاندون‌ها یا رباط‌ها را بررسی کند.

 

ام آر آی. این آزمایش می تواند آسیب های تاندون، رباط و بافت نرم را که در اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند، تشخیص دهد.

 

 

 

آسپیراسیون مفصل (آرتروسنتز)

 

 

پزشک مایعات را از داخل زانو خارج می کند تا وجود موارد زیر را بررسی کند:

 

خون، که ممکن است ناشی از جراحات یا اختلالات خونریزی باشد.

 

باکتری، که ممکن است باعث عفونت شود.

 

بلورهای رایج در نقرس یا نقرس کاذب.

 

 

 

رفتار

درمان بسته به علت تورم زانو، شدت آن و سابقه پزشکی متفاوت است. درمان به طور کلی شامل داروهای ضد درد و روش هایی برای برداشتن مایع از مفصل زانو است.

 

 

 

داروها

 

اگر مسکن‌های بدون نسخه کافی نباشند، پزشک ممکن است داروهای مسکن خوراکی تجویز کند. برای کاهش التهاب، پزشک ممکن است یک کورتیکواستروئید خوراکی مانند پردنیزون را پیشنهاد کند. انواع دیگر استروئیدها را می توان مستقیماً به مفصل زانو تزریق کرد.

 

 

 

جراحی و روش های دیگر

 

درمان علت اصلی زانو متورم ممکن است به موارد زیر نیاز داشته باشد:

 

آرتروسنتز. برداشتن مایع از زانو می تواند به کاهش فشار روی مفصل کمک کند. پس از برداشتن مایع مفصلی، پزشک ممکن است کورتیکواستروئید را برای درمان التهاب به مفصل تزریق کند.

 

آرتروسکوپی. یک لوله روشن (آرتروسکوپ) از طریق یک برش کوچک به مفصل زانو وارد می شود. ابزارهای متصل به آرتروسکوپ می توانند بافت شل را از بین ببرند یا آسیب زانو را ترمیم کنند.

 

تعویض مفصل. اگر تحمل وزن روی مفصل زانو غیرقابل تحمل شود، ممکن است به جراحی تعویض زانو نیاز داشته باشید.

 

 

پزشک همچنین ممکن است فیزیوتراپی را برای بهبود عملکرد و قدرت زانو توصیه کند.

 

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

مراقبت از خود در هنگام تورم زانو شامل موارد زیر است:

 

• استراحت. تا حد امکان از فعالیت های تحمل وزن خودداری کنید.
• یخ و ارتفاع. برای کنترل درد و تورم، هر دو تا چهار ساعت یکبار به مدت 15 تا 20 دقیقه روی زانوی خود یخ بمالید. هنگامی که زانو را سرد می کنید، آن را بالاتر از سطح قلب خود بالا بیاورید و برای راحتی از بالش استفاده کنید.
• مسکن ها. داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول و...) یا ایبوپروفن (Advil، Motrin IB) می توانند به کاهش درد زانو کمک کنند.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً به پزشک متخصص در مشکلات اسکلتی- عضلانی و مفصلی ارجاع داده می شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• علائم خود و زمان شروع آنها را بنویسید.

   

  اطلاعات کلیدی پزشکی خود، از جمله سایر شرایط را یادداشت کنید.

   

  اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله تغییرات عمده یا عوامل استرس زا در زندگی خود را یادداشت کنید.

   

  فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها یا مکمل های خود تهیه کنید.

   

  دریابید که آیا کسی در خانواده تان بیماری خودایمنی داشته است یا خیر.

   

• 
  

  • از یکی از اقوام یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کند تا کمک کند آنچه دکتر می گوید را به خاطر بسپارید.

     

    سوالاتت رو برای پرسیدن از دکتر بنویس.

     

• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

   

  محتمل ترین علت علائم من چیست؟

   

  به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟

   

  چه درمان هایی در دسترس هستند؟

   

  من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

   

  علاوه بر سؤالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، در پرسیدن سؤالات دیگر تردید نکنید.

   

   

   

  از پزشک خود چه انتظاری دارید

   

  پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. برای پاسخ دادن به آن ها آماده باشید. ممکن است سوالات زیر را بپرسد:

   

  آیا اخیراً زانوی شما آسیب دیده است؟ اگر چنین است، آسیب را با جزئیات شرح دهید.

   

  آیا زانو قفل می شود یا احساس ناپایداری می کند؟

   

  آیا زانو گرم یا قرمز شده است؟ آیا تب دارید؟

   

  آیا ورزش های تفریحی انجام می دهید؟ اگر بله، چه ورزش هایی؟

   

  آیا هر نوع آرتریت دارید؟

   

  آیا سابقه خانوادگی بیماری خودایمنی دارید؟