پزشک ممکن است یک سری آزمایشات را برای تعیین علت سرگیجه انجام دهد. در طول معاینه، احتمالاً به دنبال موارد زیر خواهد بود:

• علائم و نشانه های سرگیجه که با حرکات چشم یا سر ایجاد می شوند و سپس در کمتر از یک دقیقه کاهش می یابد.
• سرگیجه همراه با حرکات خاص چشم که زمانی رخ می دهد که به پشت دراز بکشید و سر خود را به یک طرف چرخانده و کمی بالای لبه تخت معاینه قرار دهید.
• حرکات غیر ارادی چشم ها از یک طرف به طرف دیگر
• ناتوانی در کنترل حرکات چشم

اگر پزشک نتواند علائم و نشانه‌ها را پیدا کند، ممکن است آزمایش‌های بیشتری را انجام دهد، مانند:

• الکترونیستاگموگرافی (ENG) یا ویدئونیستاگموگرافی (VNG). هدف از این آزمایش ها تشخیص حرکت غیر طبیعی چشم است. ENG (که از الکترود استفاده می‌کند) یا VNG (که از دوربین‌های کوچک استفاده می‌کند) می‌تواند با اندازه‌گیری حرکات غیرارادی چشم در حالی که سر در موقعیت‌های مختلف قرار می‌گیرد یا اندام‌های تعادلی با آب یا هوا تحریک می‌شوند، تعیین کنند که آیا سرگیجه به دلیل بیماری گوش داخلی است یا خیر.

  تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این آزمایش از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر مقطعی از سر و بدن استفاده می کند. پزشک می تواند از این تصاویر برای شناسایی و تشخیص طیف وسیعی از شرایط استفاده کند. ام آر آی ممکن است برای رد سایر علل احتمالی سرگیجه انجام شود.

رفتار

سرگیجه موضعی حمله ای خوش خیم ممکن است طی چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین برود. اما، برای کمک به تسکین زودتر، پزشک، شنوایی شناس یا فیزیوتراپیست ممکن است شما را با یک سری حرکات تحت عنوان روش تغییر وضعیت کانال درمان کند.

تغییر موقعیت کانال

روش تغییر موقعیت کانالی که در مطب پزشک انجام می شود، شامل چندین مانور ساده و آهسته برای قرار دادن سر می شود. هدف این است که ذرات را از کانال های نیم دایره ای پر از مایع گوش داخلی به یک ناحیه باز کیسه ای کوچک (دهلیز) منتقل کنید که یکی از اندام های اتولیت در گوش قرار دارد، جایی که این ذرات مشکلی ایجاد نمی کنند و راحت تر جذب می شوند. .

 

هر موقعیت حدود 30 ثانیه پس از توقف هرگونه علائم یا حرکات غیر طبیعی چشم حفظ می شود. این روش معمولاً پس از یک یا دو جلسه درمان جواب می دهد.

 

احتمالاً پزشک به شما یاد می دهد که چگونه این روش را روی خودتان انجام دهید تا در صورت نیاز بتوانید آن را در خانه انجام دهید.

 

 

جایگزین جراحی

در شرایط نادری که روش جابجایی کانال کار نمی کند، پزشک ممکن است یک روش جراحی را توصیه کند. در این روش، از یک پلاگ استخوان برای مسدود کردن بخشی از گوش داخلی که باعث سرگیجه می‌شود، استفاده می‌شود. پلاگین مانع از این می شود که کانال نیم دایره ای گوش بتواند به حرکات ذرات یا به طور کلی حرکات سر پاسخ دهد. میزان موفقیت جراحی بستن کانال حدود 90 درصد است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر سرگیجه مرتبط با BPPV را تجربه می کنید، این نکات را در نظر بگیرید:

 

از احتمال از دست دادن تعادل خود آگاه باشید که می تواند منجر به زمین خوردن و آسیب جدی شود.

از حرکاتی مانند نگاه کردن به بالا که علائم را ایجاد می کند خودداری کنید.

وقتی احساس سرگیجه کردید فورا بنشینید.

اگر شب ها بیدار می شوید از نور مناسب استفاده کنید.

اگر در معرض خطر افتادن هستید، برای ثبات با عصا راه بروید.

برای مدیریت موثر علائم خود با پزشک همکاری نزدیک داشته باشید.

BPPV ممکن است حتی پس از درمان موفقیت آمیز عود کند. اگرچه هیچ درمانی وجود ندارد، اما می توان این بیماری را با فیزیوتراپی و درمان های خانگی مدیریت کرد.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر علائم مشترک با BPPV را دارید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. پس از معاینه اولیه، پزشک ممکن است شما را به متخصص گوش و حلق و بینی (ENT) یا پزشک متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

علائم خود را بنویسید، از جمله اینکه چه زمانی شروع شد و چند بار رخ می دهد.

به هر ضربه اخیر به سر خود توجه کنید، حتی تصادفات جزئی یا جراحات.

فهرستی از اطلاعات کلیدی پزشکی خود، از جمله سایر شرایطی که تحت درمان هستید و نام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید، تهیه کنید.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید. ایجاد لیستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید.

 

سوالاتی که باید در نوبت اولیه از پزشک بپرسید عبارتند از:

علل احتمالی علائم یا وضعیت من چیست؟

چه آزمایشاتی را پیشنهاد می کنید؟

اگر این آزمایش‌ها علت علائم را مشخص نکنند، چه آزمایش‌های اضافی ممکن است نیاز داشته باشم؟

آیا باید در زمان انتظار برای تشخیص، محدودیت‌هایی را رعایت کنم؟

آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

 

سوالاتی که در صورت ارجاع به متخصص باید بپرسید عبارتند از:

چه درمان هایی بیشتر به من کمک می کند تا احساس بهتری داشته باشم؟

چه مدت پس از شروع درمان باید علائم شروع به بهبود کند؟

اگر اولین درمان جواب نداد، بعد چه چیزی را توصیه می کنید؟

آیا من کاندید عمل جراحی هستم؟ 

چه مراحل خودمراقبتی می تواند به من در مدیریت این وضعیت کمک کند؟

آیا باید فعالیت هایم را محدود کنم؟ برای چه مدت؟

آیا من در خطر عود این مشکل هستم؟

من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشکی که شما را برای علائم مشترک BPPV ویزیت می کند ممکن است تعدادی سؤال بپرسد، از جمله:

علائم چیست و اولین بار چه زمانی متوجه آنها شدید؟

آیا علائم  مداوم هستند یا می آیند و می روند؟ 

علائم چقدر طول می کشد؟

آیا به نظر می رسد چیز خاصی باعث ایجاد علائم شود، مانند انواع خاصی از حرکت یا فعالیت؟

آیا علائم شامل مشکلات بینایی است؟

آیا علائم شامل حالت تهوع یا استفراغ است؟

آیا علائم شامل سردرد است؟

آیا شنوایی خود را از دست داده اید؟

آیا برای شرایط پزشکی دیگری تحت درمان هستید؟