در طول معاینه فیزیکی، پزشک ساق پا را از نظر حساسیت و تورم بررسی می‌کند. اگر تاندون به طور کامل پاره شده باشد، ممکن است پزشک بتواند شکافی را در تاندون احساس کند.

ممکن است پزشک از شما بخواهد که روی یک صندلی زانو بزنید یا روی شکم خود دراز بکشید و پاهای خود را روی انتهای تخت معاینه آویزان کنید. سپس ممکن است عضله ساق پا را منقبض کند تا ببیند آیا پا به طور خودکار خم می شود یا خیر. اگر اینطور نیست، احتمالاً تاندون آشیل پاره شده است.

تبلیغات

کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. درآمد تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

تبلیغات و حمایت مالی

اگر در مورد وسعت آسیب تاندون آشیل سوالی وجود دارد - اینکه آیا این آسیب به طور کامل یا فقط به طور جزئی پاره شده است - ممکن است پزشک سونوگرافی یا اسکن MRI را تجویز کند. این روش های بدون درد تصاویری از بافت های بدن ایجاد می کند.


اطلاعات بیشتر

رفتار

درمان پارگی تاندون آشیل اغلب به سن، سطح فعالیت و شدت آسیب بستگی دارد. به طور کلی، افراد جوان تر و فعال تر، به ویژه ورزشکاران، تمایل دارند جراحی را برای ترمیم تاندون آشیل کاملاً پاره شده انتخاب کنند، در حالی که افراد مسن تر به احتمال زیاد درمان غیر جراحی را انتخاب می کنند.

با این حال، مطالعات اخیر، اثربخشی نسبتاً مساوی مدیریت جراحی و غیرجراحی را نشان داده‌اند.



درمان غیر جراحی

این رویکرد معمولاً شامل موارد زیر است:


  • استراحت دادن به تاندون با استفاده از عصا
  • قرار دادن یخ در ناحیه
  • مصرف مسکن های بدون نسخه
  • جلوگیری از حرکت مچ پا در چند هفته اول

درمان غیر جراحی از خطرات مرتبط با جراحی مانند عفونت جلوگیری می کند.


با این حال، یک درمان غیرجراحی ممکن است شانس شما را برای پارگی مجدد افزایش دهد و بهبودی ممکن است بیشتر طول بکشد، اگرچه مطالعات اخیر نشان می‌دهد که افرادی که تحت درمان غیرجراحی قرار می‌گیرند، اگر زودتر توانبخشی را با تحمل وزن شروع کنند، نتایج مطلوبی را خواهند گرفت.



عمل جراحي

این روش به طور کلی شامل ایجاد یک برش در پشت ساق پا و دوختن تاندون پاره شده است. بسته به وضعیت بافت پاره شده، ترمیم ممکن است با تاندون های دیگر تقویت شود.

عوارض می تواند شامل عفونت و آسیب عصبی باشد. روش های کم تهاجمی نسبت به روش های باز میزان عفونت را کاهش می دهند.



توانبخشی

پس از هر دو درمان، تمرینات فیزیوتراپی برای تقویت عضلات پا و تاندون آشیل خواهید داشت. بیشتر افراد در عرض چهار تا شش ماه به سطح فعالیت قبلی خود باز می گردند. ادامه تمرینات قدرتی و پایداری پس از آن بسیار مهم است زیرا برخی از مشکلات ممکن است تا یک سال ادامه داشته باشند.

نوعی از توانبخشی که به عنوان توانبخشی عملکردی شناخته می شود نیز بر هماهنگی اعضای بدن و نحوه حرکت تمرکز دارد. هدف این است که شما را به بالاترین سطح عملکرد خود، به عنوان یک ورزشکار یا در زندگی روزمره بازگرداند.

یک مطالعه مروری به این نتیجه رسید که اگر به توانبخشی عملکردی دسترسی داشته باشید، ممکن است با درمان غیرجراحی به خوبی عمل کنید. مطالعه بیشتری لازم است.

توانبخشی پس از مدیریت جراحی یا غیرجراحی نیز به سمت حرکت زودتر و پیشرفت سریعتر گرایش دارد. مطالعات در این زمینه نیز ادامه دارد.



آماده شدن برای قرار ملاقات 

افراد مبتلا به پارگی تاندون آشیل معمولاً به دنبال درمان فوری در بخش اورژانس بیمارستان هستند. همچنین ممکن است لازم باشد با پزشکان متخصص در پزشکی ورزشی یا جراحی ارتوپدی مشورت کنید.



آنچه می توانید انجام دهید

لیستی بنویسید که شامل موارد زیر باشد:


  • شرح دقیق علائم و چگونگی و زمان وقوع آسیب
  • اطلاعات در مورد مشکلات پزشکی گذشته
  • تمام داروها و مکمل های غذایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی
  • سوالاتی که باید از دکتر بپرسید

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:


  • این آسیب چگونه اتفاق افتاد؟
  • آیا وقتی این اتفاق افتاد صدای ترکیدن یا کوبیدن را احساس کردید یا شنیدید؟
  • آیا می توانید روی نوک پا روی آن پا بایستید؟