در طول معاینه فیزیکی، پزشک روی قسمت های مختلف شانه فشار می آورد و بازو را در موقعیت های مختلف حرکت می دهد. او همچنین قدرت عضلات اطراف شانه و بازوها را آزمایش خواهد کرد.

 

در برخی موارد، او ممکن است آزمایش های تصویربرداری را توصیه کند، مانند:

اشعه ایکس. اگرچه پارگی روتاتور کاف در عکس اشعه ایکس نشان داده نمی‌شود، اما این آزمایش می‌تواند خارهای استخوانی یا سایر علل بالقوه درد - مانند آرتریت را تجسم کند.

سونوگرافی. این نوع آزمایش از امواج صوتی برای تولید تصاویری از ساختارهای درون بدن، به ویژه بافت‌های نرم مانند ماهیچه‌ها و تاندون‌ها استفاده می‌کند. این امکان آزمایش پویا را فراهم می کند و ساختارهای شانه را در حین حرکت ارزیابی می کند. همچنین امکان مقایسه سریع بین شانه آسیب دیده و شانه سالم را فراهم می کند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این فناوری از امواج رادیویی و آهنربای قوی استفاده می کند. تصاویر به دست آمده تمام ساختارهای شانه را با جزئیات بسیار نشان می دهند. کیفیت تصاویر تا حد زیادی به کیفیت تجهیزات مورد استفاده بستگی دارد.

رفتار

درمان‌های محافظه‌کارانه - مانند استراحت، یخ و فیزیوتراپی - گاهی اوقات تنها چیزی است که برای بهبودی از آسیب روتاتور کاف لازم است. اگر آسیب شدید باشد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.

تزریقات

اگر درمان های محافظه کارانه درد را کاهش نداده باشد، پزشک ممکن است تزریق استروئید را به مفصل شانه توصیه کند، به خصوص اگر درد با خواب، فعالیت های روزانه یا فیزیوتراپی تداخل داشته باشد. در حالی که چنین تزریقاتی اغلب به طور موقت مفید هستند، اما باید با احتیاط از آنها استفاده کرد، زیرا می‌توانند به ضعیف شدن تاندون کمک کنند و در صورت نیاز در نهایت، موفقیت جراحی را کاهش دهند.

درمان

فیزیوتراپی معمولاً یکی از اولین درمان هایی است که پزشک ممکن است پیشنهاد دهد. تمرینات متناسب با محل خاص آسیب روتاتور کاف می تواند به بازگرداندن انعطاف پذیری و قدرت به شانه کمک کند. فیزیوتراپی نیز بخش مهمی از روند بهبودی پس از جراحی روتاتور کاف است.

عمل جراحي

انواع مختلفی از جراحی ها برای آسیب های روتاتور کاف در دسترس هستند، از جمله:

• ترمیم تاندون آرتروسکوپی. در این روش، جراحان یک دوربین کوچک (آرتروسکوپ) و ابزار را از طریق برش‌های کوچک وارد می‌کنند تا تاندون پاره شده را دوباره به استخوان بچسبانند.
• ترمیم تاندون باز. در برخی شرایط، ترمیم تاندون باز ممکن است گزینه بهتری باشد. در این نوع جراحی ها، جراح از طریق یک برش بزرگتر کار می کند تا تاندون آسیب دیده را دوباره به استخوان بچسباند.
• انتقال تاندون. اگر تاندون پاره شده بیش از حد آسیب دیده باشد که نمی تواند دوباره به استخوان بازو وصل شود، جراحان ممکن است تصمیم بگیرند که از تاندون نزدیک به عنوان جایگزین استفاده کنند.
• تعویض شانه. آسیب های بزرگ روتاتور کاف ممکن است نیاز به جراحی تعویض شانه داشته باشد. برای بهبود پایداری مفصل مصنوعی، یک روش ابتکاری (آرتروپلاستی معکوس شانه) قسمت توپی مفصل مصنوعی را روی تیغه شانه و قسمت سوکت را روی استخوان بازو نصب می‌کند.