پزشک ممکن است به سادگی با احساس گردن و بلعیدن در طول یک معاینه فیزیکی معمول، بزرگ شدن غده تیروئید را کشف کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است وجود گره ها را نیز احساس کند.

 

تشخیص گواتر ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد:

 

• یک آزمایش هورمونی آزمایش خون می تواند میزان هورمون های تولید شده توسط غده تیروئید و هیپوفیز را تعیین کند. اگر تیروئید کم کار باشد، سطح هورمون تیروئید پایین خواهد بود. در همان زمان، سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) افزایش می یابد زیرا غده هیپوفیز سعی می کند غده تیروئید را تحریک کند تا هورمون تیروئید بیشتری تولید کند.

  تبلیغات

   

  کلینیک مایو شرکت ها یا محصولات را تایید نمی کند. درآمد تبلیغات از ماموریت غیرانتفاعی ما پشتیبانی می کند.

  تبلیغات و حمایت مالی

  • خط مشی
  • فرصت ها
  • انتخاب های تبلیغاتی

  گواتر مرتبط با تیروئید پرکار معمولاً شامل سطح بالایی از هورمون تیروئید در خون و سطح TSH کمتر از حد طبیعی است.

• آزمایش آنتی بادی. برخی از علل گواتر شامل تولید آنتی بادی های غیر طبیعی است. آزمایش خون ممکن است وجود این آنتی بادی ها را تایید کند.
• سونوگرافی. یک وسیله گرز مانند (مبدل) روی گردن نگه داشته می شود. امواج صوتی از گردن و پشت عبور می کند و تصاویری را روی صفحه کامپیوتر تشکیل می دهد. این تصاویر اندازه غده تیروئید را نشان می دهد و اینکه آیا غده دارای گره هایی است که ممکن است پزشک نتواند آنها را احساس کند.

• اسکن تیروئید. در طول اسکن تیروئید، یک ایزوتوپ رادیواکتیو به داخل سیاهرگ داخل آرنج تزریق می شود. روی یک تخت دراز کشیده اید و سر خود را به سمت عقب کشیده اید در حالی که یک دوربین مخصوص تصویری از تیروئید را روی صفحه کامپیوتر ایجاد می کند.

  زمان مورد نیاز برای این روش ممکن است متفاوت باشد، بسته به مدت زمانی که طول می کشد تا ایزوتوپ به غده تیروئید برسد. اسکن تیروئید اطلاعاتی در مورد ماهیت و اندازه تیروئید ارائه می دهد، اما نسبت به آزمایشات اولتراسوند تهاجمی تر، وقت گیرتر و گران تر است.

• بیوپسی. در طول بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف، از سونوگرافی برای هدایت سوزن به داخل تیروئید استفاده می شود تا نمونه بافت یا مایع برای آزمایش به دست آید.

رفتار

درمان گواتر به اندازه گواتر، علائم و نشانه ها و علت زمینه ای بستگی دارد. پزشک ممکن است توصیه کند:

 

• نظارت. اگر گواتر کوچک است و مشکلی ایجاد نمی‌کند و تیروئید به طور طبیعی کار می‌کند، پزشک ممکن است توصیه کند منتظر بمانید.

• داروها. اگر کم کاری تیروئید دارید، جایگزینی هورمون تیروئید با لووتیروکسین (لووکسیل، سینتروید، تیروسینت) علائم کم کاری تیروئید را برطرف می کند و همچنین باعث کاهش ترشح هورمون محرک تیروئید از غده هیپوفیز می شود که اغلب باعث کاهش اندازه گواتر می شود.

  برای التهاب غده تیروئید، پزشک ممکن است آسپرین یا یک داروی کورتیکواستروئیدی را برای درمان التهاب پیشنهاد کند. اگر گواتری دارید که با پرکاری تیروئید همراه است، ممکن است به داروهایی برای عادی سازی سطح هورمون نیاز داشته باشید.

• عمل جراحی. برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید (تیروئیدکتومی کامل یا جزئی) یک گزینه است اگر گواتر بزرگی دارید که ناراحت کننده است یا باعث مشکل در تنفس یا بلع می شود، یا در برخی موارد، اگر گواتر ندولار دارید که باعث پرکاری تیروئید می شود.

  جراحی همچنین درمان سرطان تیروئید است.

  بسته به مقدار تیروئید برداشته شده، ممکن است پس از جراحی نیاز به مصرف لووتیروکسین داشته باشید.

• ید رادیواکتیو. در برخی موارد از ید رادیواکتیو برای درمان پرکاری غده تیروئید استفاده می شود. ید رادیواکتیو به صورت خوراکی مصرف می شود و از طریق جریان خون به غده تیروئید می رسد و سلول های تیروئید را از بین می برد. این درمان منجر به کاهش اندازه گواتر می شود، اما در نهایت ممکن است باعث کم کاری غده تیروئید نیز شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر گواتر به دلیل رژیم غذایی ایجاد شده است، این توصیه ها می توانند کمک کنند:

 

• ید کافی دریافت کنید. برای اطمینان از دریافت ید کافی، از نمک یددار استفاده کنید یا غذاهای دریایی بخورید - حدود دو بار در هفته. میگو و سایر صدف ها به ویژه دارای ید بالایی هستند. اگر در نزدیکی ساحل زندگی می کنید، میوه ها و سبزیجات محلی نیز احتمالاً حاوی مقداری ید هستند، مانند شیر گاو و ماست.

  همه افراد روزانه به حدود 150 میکروگرم ید (مقدار کمی کمتر از نصف قاشق چایخوری نمک یددار) نیاز دارند. اما مقادیر کافی برای زنان باردار و شیرده و برای نوزادان و کودکان بسیار مهم است.

• از مصرف بیش از حد ید خودداری کنید. اگرچه غیر معمول است، دریافت بیش از حد ید گاهی اوقات منجر به گواتر می شود. اگر ید اضافی مشکل ساز است، از نمک غنی شده با ید و مکمل های ید خودداری کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر گواتر تشخیص داده شده باشد، احتمالاً آزمایشات بیشتری برای تعیین علت انجام خواهید داد. ممکن است برایتان مفید باشد که فهرستی از سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید را آماده کنید، مانند:

 

• چه چیزی باعث ایجاد گواتر شد؟
• برای درمان علت زمینه ای چه باید کرد؟
• من این شرایط سلامتی دیگر را دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• جایگزین های درمان اصلی که پیشنهاد می کنید چیست؟
• اگر تصمیم بگیرم هیچ کاری نکنم چه اتفاقی می افتد؟
• آیا گواتر همچنان بزرگتر خواهد شد؟
• آیا درمانی که پیشنهاد می کنید ظاهر گواتر را بهبود می بخشد؟
• آیا باید دارو مصرف کنم؟ برای چه مدت؟
•