اگر آسیب کلی باشد و از ونتیلاتور مکانیکی استفاده کنید، ممکن است از ضربان دیافراگم بهره مند شوید. ضربان دیافراگم می تواند کمک کند و به طور بالقوه وابستگی به دستگاه های طبیعی مصنوعی را کند نماید.

در ضربان دیافراگم، یک سیستم سبک وزن که با باتری کار می کند و اعصاب دیافراگم را به صورت تحریک الکتریکی، تحریک می کند. این باعث می شود دیافراگم منقبض شود و هوا به داخل ریه ها کشیده شود. این کمک می کند تا در حالت عادی تر نفس بکشید.

 

 

ضربان دیافراگم ممکن است:

  • زمان استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی یا سایر دستگاه های تنفس کمکی را کاهش دهد یا حذف کند.

     

    کمک می کند نفس بکشید و طبیعی تر صحبت کنید.

     

    تحرک و گزینه های حمل و نقل خود را افزایش دهید.

     

    فعالیت های خود را آسان تر کنید، مانند لباس پوشیدن، حمام کردن و حرکت کردن.

     

    خطر ابتلا به عفونت های تنفسی را کاهش دهد.

     

    حس بویایی و چشایی را بهبود بخشد.

     

    نیاز به منبع برق خارجی و نگرانی در مورد قطع برق را 

     

    کاهش دهد.

     

    ضربان دیافراگم شامل کاشت چهار الکترود در عضله دیافراگم و یک الکترود پنجم درست زیر پوست در نزدیکی الکترودهای دیگر است. سپس الکترودها به یک محرک خارجی متصل می شوند. محرک تکانه های الکتریکی مداومی به الکترودها می دهد و باعث می شود دیافراگم منقبض شود و به تنفس کمک کند.

  •  
 

مطالب مرتبط