کیست پانکراس

کیست‌های پانکراس بیشتر از گذشته تشخیص داده می‌شوند، زیرا فناوری تصویربرداری بهبودیافته آن‌ها را راحت‌تر پیدا می‌کند. بسیاری از کیست های لوزالمعده در حین اسکن شکم برای مشکلات دیگر یافت می شوند.

پس از گرفتن سابقه پزشکی و انجام معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای کمک به تشخیص و برنامه ریزی درمان توصیه کند. آزمایشات شامل:

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن. این آزمایش تصویربرداری می‌تواند اطلاعات دقیقی در مورد اندازه و ساختار کیست پانکراس ارائه دهد.

اسکن ام‌آرآی. این آزمایش تصویربرداری می‌تواند جزئیات جزئی کیست پانکراس را مشخص کند، از جمله اینکه آیا این کیست دارای اجزایی است که نشان‌دهنده خطر بالاتر سرطان است.

سونوگرافی آندوسکوپی. این آزمایش مانند ام آر آی می تواند تصویر دقیقی از کیست ارائه دهد. همچنین، مایع را می توان از کیست برای تجزیه و تحلیل در آزمایشگاه برای علائم احتمالی سرطان جمع آوری کرد.

کلانژیوپانکراتوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRCP). MRCP به عنوان تست تصویربرداری انتخابی برای نظارت بر کیست پانکراس در نظر گرفته می شود. این نوع تصویربرداری به ویژه برای ارزیابی کیست در مجرای پانکراس مفید است.

ویژگی ها و محل کیست پانکراس، همراه با سن و جنسیت بیمار، گاهی اوقات می تواند به پزشکان در تعیین نوع کیست کمک کند:

کیست های کاذب سرطانی (خوش خیم) نیستند و معمولاً در اثر پانکراتیت ایجاد می شوند. کیست های کاذب پانکراس نیز می توانند در اثر ضربه ایجاد شوند.

سیست آدنوما سروزی می توانند به اندازه ای بزرگ شوند که اندام های مجاور را جابجا کنند و باعث درد شکم و احساس پری شوند. سیست آدنوما سروزی اغلب در زنان بالای 60 سال رخ می دهد و به ندرت سرطانی می شود.

نئوپلاسم‌های کیستیک موسینوس معمولاً در بدن یا دم پانکراس قرار دارند و تقریباً همیشه در زنان و اغلب در زنان میانسال رخ می‌دهند. سیست آدنوما موسینوس پیش سرطانی است، به این معنی که در صورت عدم درمان ممکن است تبدیل به سرطان شود. کیست های بزرگتر ممکن است در حال حاضر سرطانی باشند.

نئوپلاسم موسینوس پاپیلاری داخل مجاری (IPMN) رشد در مجرای اصلی پانکراس یا یکی از شاخه های جانبی آن است. IPMN ممکن است پیش سرطانی یا سرطانی باشد. این می تواند هم در مردان و هم در زنان بالای 50 سال رخ دهد. بسته به محل آن و سایر عوامل، IPMN ممکن است نیاز به برداشتن جراحی داشته باشد.

نئوپلاسم های کاذب پاپیلاری جامد معمولاً در بدن یا دم لوزالمعده قرار دارند و اغلب در زنان کمتر از 35 سال رخ می دهند. آنها نادر و گاهی سرطانی هستند.

تومور عصبی غدد درون ریز کیستیک عمدتاً جامد است اما می تواند دارای اجزای کیست مانند باشد. آنها می توانند با سایر کیست های پانکراس اشتباه گرفته شوند و ممکن است پیش سرطانی یا سرطانی باشند.

اطلاعات بیشتر

رفتار

انتظار هوشیارانه یا درمان بستگی به نوع کیست ، اندازه آن، ویژگی های آن و ایجاد علائم دارد.

انتظار مراقب

یک کیست کاذب خوش خیم، حتی یک کیست بزرگ، می تواند تنها بماند تا زمانی که شما را آزار ندهد. سیست آدنوما سروز به ندرت سرطانی می شود، بنابراین می توان آن را به حال خود رها کرد مگر اینکه علائم ایجاد کند یا رشد کند. برخی از کیست های پانکراس باید تحت نظر باشند.

زه کشی

کیست کاذبی که علائم آزاردهنده ایجاد می کند یا بزرگتر می شود می تواند تخلیه شود. یک لوله انعطاف پذیر کوچک (اندوسکوپ) از طریق دهان به معده و روده کوچک منتقل می شود. آندوسکوپ مجهز به یک پروب اولتراسوند (سونوگرافی آندوسکوپی) و یک سوزن برای تخلیه کیست است. گاهی اوقات تخلیه از طریق پوست ضروری است.

عمل جراحی

برخی از انواع کیست های پانکراس به دلیل خطر ابتلا به سرطان نیاز به برداشتن جراحی دارند. ممکن است برای برداشتن کیست کاذب بزرگ شده یا سیست آدنوما سروزی که باعث درد یا علائم دیگر می شود، به جراحی نیاز باشد.

اگر پانکراتیت مداوم داشته باشید، ممکن است کیست کاذب عود کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

علائم خود را یادداشت کنید، از جمله زمانی که شروع شده اند و اینکه آیا در طول زمان تغییر کرده یا بدتر شده اند.

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله سابقه آسیب به شکم خود را یادداشت کنید.

فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که مصرف می کنید تهیه کنید.

سوالات خود را برای پرسیدن از دکتر بنویسید.

برخی از سوالات اساسی عبارتند از:

محتمل ترین علت وضعیت من چیست؟

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

چه نوع کیست دارم؟

آیا احتمال سرطانی شدن آن وجود دارد؟

به چه مراقبت های بعدی نیاز خواهم داشت؟

شرایط سلامت دیگری هم دارم چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟

از پرسیدن سوالات دیگر نیز دریغ نکنید.
- از پزشک خود چه انتظاری دارید
  احتمالاً پزشک سؤالاتی در مورد علائم می پرسد، مانند:
  علائم از چه زمانی شروع شد؟
  آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
  علائم چقدر شدید است؟
  علائم خود را در کجا بیشتر احساس می کنید؟
  به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
  به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
  آیا پانکراتیت داشته اید؟
  آیا سنگ کیسه صفرا دارید؟