کودکی که به شدت تکان خورده ممکن است نیاز به معاینه بسیاری از متخصصان پزشکی مختلف و همچنین یک متخصص در مورد کودک آزاری داشته باشد.

پزشک کودک را معاینه می کند و در مورد سابقه پزشکی او سؤالاتی می پرسد. آزمایش‌های مختلفی ممکن است برای تشخیص آسیب‌ها مورد نیاز باشد، از جمله:

بررسی اسکلت. ممکن است برای تعیین تصادفی یا هدفمند بودن شکستگی ها، از چندین عکس اشعه ایکس از استخوان ها - احتمالاً از جمله بازوها، دست ها، پاها، ستون فقرات، دنده ها و جمجمه استفاده شود. چنین آزمایشی همچنین می تواند به یافتن شکستگی های قبلی کمک کند.

معاینه چشم. معاینه چشم می تواند خونریزی و سایر آسیب های چشم را نشان دهد.

آزمایشات خون. برخی از اختلالات متابولیک و ژنتیکی و همچنین اختلالات خونریزی و لخته شدن می‌توانند علائمی شبیه به سندرم تکان خوردن نوزاد ایجاد کنند. آزمایش خون می تواند به رد برخی از این شرایط کمک کند.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی MRI)).  MRI از یک میدان مغناطیسی قدرتمند و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از مغز کودک استفاده می کند. می تواند کبودی مغز، خونریزی و علائم کاهش اکسیژن را نشان دهد. از آنجایی که انجام MRI بر روی کودکی که ناپایدار است دشوار است، معمولاً دو تا سه روز پس از آسیب انجام می شود.

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن. سی تی اسکن از تصاویر اشعه ایکس برای ارائه تصاویر مقطعی از بدن استفاده می کند. سی تی اسکن مغز می تواند به تشخیص آسیب هایی که نیاز به درمان فوری دارند کمک کند. سی تی اسکن شکم نیز ممکن است برای تعیین اینکه آیا جراحات اضافی وجود دارد یا خیر انجام شود.

بسته به میزان صدمات، ممکن است نیاز باشد که نوزاد در بخش مراقبت های ویژه کودکان تحت نظر باشد.

رفتار

درمان اورژانسی برای کودکی که تکان شدید خورد ممکن است شامل اقدامات حمایتی و جراحی برای توقف مشکل در مغز باشد.

مطالب مرتبط