برای بیماری کلیه پلی کیستیک، آزمایش‌های خاصی می‌توانند اندازه و تعداد کیست‌های کلیه را تشخیص دهند و میزان بافت سالم کلیه را ارزیابی کنند، از جمله:

 

سونوگرافی. در طول سونوگرافی، یک دستگاه عصایی به نام مبدل بر روی بدن قرار می گیرد. امواج صوتی ساطع می کند که به مبدل منعکس می شوند. یک کامپیوتر امواج صوتی منعکس شده را به تصاویری از کلیه تبدیل می کند.

سی تی اسکن. همانطور که روی یک تخت متحرک دراز می کشید، به دستگاه بزرگ و دوناتی شکلی هدایت می شوید که پرتوهای نازک اشعه ایکس را در بدن پخش می کند. پزشک می تواند تصاویر مقطعی از کلیه ها را ببیند.

 

اسکن ام‌آرآی. همانطور که در داخل یک استوانه بزرگ دراز می کشید، میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی نماهای مقطعی از کلیه ها ایجاد می کنند.

 

 

رفتار

شدت بیماری کلیه پلی کیستیک از فردی به فرد دیگر - حتی در بین اعضای یک خانواده - متفاوت است. اغلب، افراد مبتلا به PKD بین سنین 55 تا 65 سالگی به مرحله نهایی بیماری کلیوی می رسند. اما برخی از افراد مبتلا به PKD بیماری خفیفی دارند و ممکن است هرگز به مرحله نهایی بیماری کلیوی پیشرفت نکنند.

 

 

درمان بیماری کلیه پلی کیستیک شامل برخورد با علائم و عوارض زیر در مراحل اولیه است:

 

رشد کیست کلیه. درمان با تولواپتان ممکن است برای بزرگسالان در معرض خطر ADPKD به سرعت پیشرونده توصیه شود. Tolvaptan (Jynarque, Samsca)  قرصی است که به صورت خوراکی مصرف می‌کنید و باعث کاهش سرعت رشد کیست کلیه و کاهش عملکرد کلیه‌ها می‌شود.

 

خطر آسیب جدی به کبد هنگام مصرف تولواپتان وجود دارد و می تواند با سایر داروهایی که مصرف می‌کنید تداخل داشته باشد. بهتر است هنگام مصرف تولواپتان به پزشک متخصص در زمینه سلامت کلیه (نفرولوژیست) مراجعه کنید تا از نظر عوارض جانبی و عوارض احتمالی تحت نظر باشید.

 

فشار خون بالا. کنترل فشار خون بالا می تواند پیشرفت بیماری را به تاخیر بیاندازد و آسیب بیشتر کلیه را کند کند. ترکیب یک رژیم کم سدیم و کم چرب که دارای محتوای پروتئین و کالری متوسط ​​است با سیگار نکشیدن، افزایش ورزش و کاهش استرس ممکن است به کنترل فشار خون بالا کمک کند.

 

با این حال، معمولاً برای کنترل فشار خون بالا به داروها نیاز است. داروهایی به نام مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) یا مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین ( (ARBsاغلب برای کنترل فشار خون بالا استفاده می‌شوند.

کاهش عملکرد کلیه. برای کمک به سالم ماندن کلیه ها تا جایی که ممکن است، متخصصان توصیه می‌کنند وزن طبیعی بدن (شاخص توده بدن) را حفظ کنید. نوشیدن آب و مایعات در طول روز ممکن است به کاهش رشد کیست های کلیه کمک کند، که به نوبه خود می تواند کاهش عملکرد کلیه را کاهش دهد. پیروی از یک رژیم غذایی کم نمک و خوردن پروتئین کمتر ممکن است به کیست های کلیه اجازه دهد تا به افزایش مایعات واکنش بهتری نشان دهند.

 

درد. ممکن است بتوانید درد ناشی از بیماری کلیه پلی کیستیک را با داروهای بدون نسخه حاوی استامینوفن کنترل کنید. اما برای برخی افراد، درد شدیدتر و ثابت است. پزشک ممکن است روشی را با استفاده از سوزن برای بیرون کشیدن مایع کیست و تزریق دارو  برای کوچک کردن کیست‌های کلیه توصیه کند. یا اگر کیست‌ها به اندازه‌ای بزرگ هستند که باعث فشار و درد شوند، ممکن است به جراحی برای برداشتن کیست نیاز داشته باشید.

 

عفونت مثانه یا کلیه. درمان سریع عفونت با آنتی بیوتیک برای جلوگیری از آسیب کلیه ضروری است. پزشک ممکن است بررسی کند که آیا یک عفونت ساده مثانه دارید یا یک کیست یا عفونت کلیه پیچیده‌تر. برای عفونت های پیچیده تر، ممکن است لازم باشد دوره طولانی تری از آنتی بیوتیک مصرف کنید.

 

خون در ادرار. به محض مشاهده خون در ادرار برای رقیق شدن ادرار، باید مایعات زیادی بنوشید، ترجیحا آب ساده. رقیق کردن ممکن است به جلوگیری از تشکیل لخته های انسدادی در دستگاه ادراری کمک کند. در بیشتر موارد، خونریزی به خودی خود متوقف می شود. اگر اینطور نیست، مهم است که با پزشک خود تماس بگیرید.

 

نارسایی کلیه. اگر کلیه ها توانایی خود را در حذف مواد زائد و مایعات اضافی از خون از دست بدهند، در نهایت به دیالیز یا پیوند کلیه نیاز خواهید داشت. مراجعه منظم به پزشک برای نظارت بر PKD امکان بهترین زمان پیوند کلیه را فراهم می کند. ممکن است بتوانید پیوند کلیه پیشگیرانه انجام دهید، به این معنی که نیازی به شروع دیالیز ندارید، بلکه پیوند را انجام می دهید.

 

آنوریسم ها. اگر بیماری کلیه پلی کیستیک دارید و سابقه خانوادگی پارگی آنوریسم مغزی (داخل جمجمه‌ای) دارید، پزشک ممکن است غربالگری منظم برای آنوریسم داخل جمجمه ای را توصیه کند.

 

اگر آنوریسم کشف شود، بسته به اندازه آنوریسم، جراحی آنوریسم برای کاهش خطر خونریزی ممکن است یک گزینه باشد. درمان غیر جراحی آنوریسم های کوچک ممکن است شامل کنترل فشار خون بالا و کلسترول خون بالا و همچنین ترک سیگار باشد.

 

 

درمان زودهنگام بهترین شانس را برای کند کردن پیشرفت بیماری کلیه پلی کیستیک ارائه می دهد.

 

مقابله و حمایت

مانند سایر بیماری‌های مزمن، ابتلا به بیماری کلیه پلی کیستیک ممکن است طاقت‌فرسا باشد. حمایت دوستان و خانواده در مقابله با یک بیماری مزمن مهم است. علاوه بر این، یک مشاور، روانشناس، روانپزشک یا روحانی ممکن است بتواند کمک کند.

همچنین ممکن است به عضویت یک گروه پشتیبانی درآیید. اگرچه برای همه نیست، اما گروه‌های حمایتی می‌توانند اطلاعات مفیدی در مورد درمان‌ها و مقابله ارائه دهند و بودن با افرادی که درک می کنند چه چیزی را تجربه می کنید ممکن است باعث شود کمتر احساس تنهایی کنید.

 

از پزشک خود در مورد گروه های حمایتی بپرسید.

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع کنید. با این حال، ممکن است به یک دکتر متخصص در سلامت کلیه (نفرولوژیست) ارجاع داده شوید. ممکن است از شروع یک درمان تخصصی در اوایل دوره بیماری سود ببرید، حتی اگر آزمایش خون نشان دهد که هنوز عملکرد طبیعی کلیه دارید.

 

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

هنگامی که قرار ملاقات می گذارید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مانند ناشتا بودن قبل از انجام یک آزمایش خاص. فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با دلیل برنامه ریزی قرار ملاقات و زمان شروع آنها باشد.
• تمام داروها، ویتامین ها و سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزهای مصرفی
• سابقه پزشکی شما و خانواده تان، به ویژه بیماری های کلیوی
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعات دریافتی را به خاطر بسپارید.

 

برای بیماری کلیه پلی کیستیک، سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• محتمل ترین علت علائم من چیست؟
• آیا دلایل احتمالی دیگری برای علائم من وجود دارد؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا این وضعیت موقتی است یا مزمن؟
• بهترین اقدام چیست؟
• چه جایگزین هایی برای درمان پیشنهادی وجود دارد؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا باید رژیم غذایی یا فعالیت هایم را محدود کنم؟
• آیا بروشورها یا سایر مواد چاپی وجود دارد که بتوانم آن را ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

 

• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• آیا به نظر می رسد چیزی شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند؟
• آیا می دانید فشار خون را در حالت عادی چقدر است؟
• آیا عملکرد کلیه تان اندازه گیری شده است؟
•