گلومرولونفریت اغلب زمانی آشکار می شود که آزمایش معمول ادرار غیرطبیعی باشد. آزمایش‌هایی برای ارزیابی عملکرد کلیه و تشخیص گلومرولونفریت عبارتند از:

 

آزمایش ادرار. آزمایش ادرار ممکن است گلبول‌های قرمز را در ادرار نشان دهد که نشانه‌ای از آسیب احتمالی به گلومرول‌ها است. نتایج آزمایش ادرار همچنین ممکن است گلبول های سفید خون را نشان دهد که یک شاخص رایج عفونت یا التهاب و افزایش پروتئین است که می تواند نشان دهنده آسیب نفرون باشد. شاخص های دیگر، مانند افزایش سطح کراتینین یا اوره خون، علائم خطر هستند.

 

• آزمایشات خون. اینها می‌تواند با اندازه‌گیری سطوح مواد زائد مانند کراتینین و نیتروژن اوره خون، اطلاعاتی در مورد آسیب کلیه و اختلال گلومرول‌ها ارائه‌دهند.
• تست های تصویربرداری. اگر پزشک شواهدی از آسیب را تشخیص دهد، ممکن است مطالعات تشخیصی را توصیه کند، مانند عکسبرداری با اشعه ایکس کلیه، معاینه اولتراسوند یا سیتی اسکن.
• بیوپسی کلیه. این روش شامل استفاده از یک سوزن مخصوص برای قطعات کوچک بافت کلیه برای بررسی میکروسکوپی برای کمک به تعیین علت موضوع است. بیوپسی تقریباً همیشه برای تشخیص گلومرولونفریت نیاز است.

رفتار

درمان گلومرولونفریت و نتیجه به موارد زیر بستگی دارد:

• چه نوع حاد یا مزمن بیماری را داشته باشید
• علت زمینه ای
• نوع و علائم و نشانه ها

 

 

برخی از موارد گلومرولونفریت حاد، به ویژه مواردی که به دنبال عفونت استرپتوکوکی ایجاد می شوند، ممکن است خود به خود بهبود یافته و نیازی به درمان نداشته باشند. اگر علت زمینه‌ای مانند فشار خون بالا، عفونت یا بیماری خودایمنی وجود داشته باشد، درمان به سمت علت اصلی هدایت می‌شود.

 

به طور کلی، هدف از درمان محافظت از کلیه ها در برابر آسیب بیشتر است.

 

 

درمان های نارسایی کلیوی مرتبط

برای گلومرولونفریت حاد و نارسایی حاد کلیه، دیالیز می تواند به حذف مایع اضافی و کنترل فشار خون کمک کند. تنها درمان های طولانی مدت برای مرحله نهایی بیماری کلیه دیالیز کلیه و پیوند کلیه است. هنگامی که پیوند ممکن نیست، اغلب به دلیل سلامت عمومی ضعیف، دیالیز تنها گزینه است.

 

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اگر بیماری کلیوی دارید، پزشک ممکن است تغییرات خاصی در سبک زندگی تان را توصیه کند:

• برای جلوگیری یا به حداقل رساندن احتباس مایعات، تورم و فشار خون بالا، مصرف نمک را محدود کنید
• برای کاهش سرعت تجمع مواد زائد در خون، پروتئین و پتاسیم کمتری مصرف کنید.
• وزن سالم را حفظ کنید.
• اگر دیابت دارید سطح قند خون خود را کنترل کنید.
• سیگار کشیدن را ترک کنید.

 

 

مقابله و حمایت

زندگی با یک بیماری مزمن می تواند از لحاظ عاطفی تأثیر بگذارد. اگر گلومرولونفریت مزمن یا نارسایی مزمن کلیه دارید، ممکن است از پیوستن به یک گروه حمایتی سود ببرید. یک گروه پشتیبانی می تواند هم گوش دادن دلسوزانه و هم اطلاعات مفیدی را ارائه دهد.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً با مراجعه به پزشک مراقبت های اولیه شروع خواهید کرد. اگر تست های آزمایشگاهی نشان دهد که آسیب کلیوی دارید، ممکن است به یک دکتر متخصص در مشکلات کلیوی (نفرولوژیست) ارجاع داده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود، بپرسید آیا کاری وجود دارد که باید قبل از موعد انجام دهید، مانند محدود کردن آنچه می خورید و می نوشید. سپس لیستی از موارد زیر تهیه کنید:

 

• علائم ، از جمله علائمی که به نظر می رسد بی ارتباط با کلیه ها یا عملکرد ادرار باشد و زمانی که شروع شده اند.
• تمام داروهای مصرفی و دوزها، از جمله ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید.
• سابقه پزشکی کلیدی ، از جمله سایر شرایط پزشکی و سابقه پزشکی خانوادگی.
• سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا کمک کند اطلاعاتی را که به شما داده شده به خاطر بسپارید.

برای گلومرولونفریت، برخی از سوالاتی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

• به نظر می رسد که کلیه ها چقدر تحت تأثیر قرار گرفته اند؟
• به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت من احتمالا موقتی است یا مزمن؟
• آیا به دیالیز نیاز خواهم داشت؟
• من مشکلات پزشکی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با این شرایط مدیریت کنم؟
• چه محدودیت هایی را باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم داشته باشم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، مانند:

• آیا علائم همیشه بوده است یا گاه به گاه؟
• آیا به نظر می رسد چیزی شما را بهبود می بخشد یا بدتر می کند؟
• آیا کسی در خانواده سابقه گلومرولونفریت یا سایر بیماری های کلیوی دارد؟
• آیا سابقه فشار خون بالا  دارید؟