آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای تشخیص سرطان کیسه صفرا عبارتند از:

• آزمایشات خون. آزمایش برای ارزیابی عملکرد ممکن است به پزشک کمک کند تا مشخص شود چه چیزی باعث علائم و نشانه ها می شود.
• مراحل ایجاد تصاویر از کیسه صفرا. تست های تصویربرداری که می تواند تصاویری از کیسه صفرا ایجاد کند شامل سونوگرافی، توموگرافی (CT) و تصویربرداری رزوانس مغناطیسی (MRI) است.

 

 

تعیین میزان سرطان کیسه صفرا

زمانی که پزشک سرطان کیسه صفرا را تشخیص داد، برای یافتن میزان (مرحله) سرطان تلاش می کند. مرحله سرطان صفرا به تعیین پیش آگهی و گزینه های درمانی کمک می کند.

 

آزمایش ها و روش های مورد استفاده برای مرحله بندی سرطان کیسه صفرا عبارتند از:

 

• جراحی اکتشافی. پزشک ممکن است جراحی را برای بررسی داخل شکم برای علائم سرطان کیسه صفرا توصیه کند.

  در روشی به نام لاپاراسکوپی، جراح یک برش کوچک در شکم ایجاد می کند و یک دوربین کوچک را هدایت می کند. دوربین به جراح اجازه می دهد تا اندام های اطراف کیسه صفرا را برای علائم سرطان بررسی کند.

• آزمایشی برای بررسی مجاری صفراوی. پزشک ممکن است روش هایی را برای تزریق رنگ به مجاری صفراوی توصیه کند. پس از آن یک آزمایش تصویربرداری انجام می شود که محل رفتن رنگ را ثبت می کند. این آزمایش ها می تواند انسداد مجاری صفراوی را نشان دهد.

  این آزمایشات ممکن است شامل کلانژیوگرافی رزونانس مغناطیسی و کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد آندوسکوپی (ERCP) باشد.

• آزمایشات تصویربرداری اضافی. اکثر افراد مبتلا به سرطان کیسه صفرا تحت یک سری اسکن قرار می گیرند تا مشخص شود که آیا سرطان گسترش یافته یا موضعی باقی مانده است. اینکه کدام اسکن باید انجام شود بسته به شرایط متفاوت است. اسکن های رایج شامل سی تی اسکن و ام آر آی از شکم و قفسه سینه است.

پزشک از اطلاعات این روش ها برای تعیین مرحله سرطان استفاده می کند. مراحل سرطان کیسه صفرا از 0 تا IV متغیر است. مراحل اولیه نشان دهنده سرطانی است که محدود به کیسه صفرا است. مراحل بعدی نشان دهنده سرطان پیشرفته تر است که رشد کرده و اندام های مجاور را درگیر کرده یا به سایر نواحی بدن گسترش یافته است.

 

رفتار

اینکه چه گزینه های درمانی سرطان کیسه صفرا در دسترس است به مرحله سرطان، سلامت کلی و ترجیحات بیمار بستگی دارد.

هدف اولیه درمان برداشتن سرطان کیسه صفرا است، اما زمانی که این امکان وجود ندارد، سایر روش‌های درمانی ممکن است به کنترل گسترش بیماری کمک کنند و بیمار را تا حد امکان راحت نگه دارند.

 

 

جراحی برای سرطان کیسه صفرا در مراحل اولیه

اگر سرطان کیسه صفرا در مراحل اولیه دارید، جراحی ممکن است یک گزینه باشد. گزینه ها عبارتند از:

 

• جراحی برای برداشتن کیسه صفرا. سرطان اولیه کیسه صفرا که محدود به کیسه صفرا است با عمل جراحی برداشتن کیسه صفرا (کوله سیستکتومی) درمان می شود.
• جراحی برای برداشتن کیسه صفرا و بخشی از کبد. سرطان کیسه صفرا که فراتر از کیسه صفرا گسترش می یابد و به کبد می رسد، گاهی اوقات با جراحی برای برداشتن کیسه صفرا و همچنین بخش هایی از کبد و مجاری صفراوی که کیسه صفرا را احاطه کرده اند، درمان می شود.

اگر سرطان کیسه صفرا بسیار کوچک است و می توان آن را به طور کامل با کوله سیستکتومی برداشت، ممکن است نیازی به درمان های اضافی نداشته باشید. اگر خطر باقی ماندن سلول های سرطانی پس از جراحی وجود داشته باشد، پزشک ممکن است شیمی درمانی یا سایر درمان ها را توصیه کند.

 

 

شیمی درمانی

شیمی درمانی از داروها برای کشتن سلول های در حال رشد سریع از جمله سلول های سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی می تواند از طریق ورید بازو، به شکل قرص یا هر دو انجام شود.

اگر خطر باقی ماندن برخی از سلول های سرطانی کیسه صفرا وجود داشته باشد، ممکن است شیمی درمانی پس از جراحی توصیه شود. در صورتی که جراحی گزینه ای نباشد، می توان از آن برای کنترل سرطان نیز استفاده کرد.

 

 

پرتو درمانی

پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتوهای انرژی از دستگاهی می آیند که وقتی روی تخت دراز کشیده اید در اطرافتان حرکت می کند.

در صورتی که سرطان به طور کامل حذف نشود، گاهی اوقات پرتودرمانی با شیمی درمانی پس از جراحی برای سرطان کیسه صفرا ترکیب می شود. پرتودرمانی همچنین می‌تواند سرطان کیسه صفرا را که باعث درد می‌شود، در صورتی که جراحی گزینه‌ای نباشد، کنترل کند.

 

 

درمان دارویی هدفمند

درمان‌های دارویی هدفمند بر نقاط ضعف خاص موجود در سلول‌های سرطانی تمرکز دارند. با مسدود کردن این نقاط ضعف، درمان‌های دارویی هدفمند می‌توانند باعث مرگ سلول‌های سرطانی شوند. داروهای هدفمند ممکن است گزینه ای برای افراد مبتلا به سرطان پیشرفته کیسه صفرا باشد.

پزشک ممکن است سلول های سرطانی را آزمایش کند تا ببیند کدام داروهای هدفمند بیشتر موثر هستند.

 

 

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی یک درمان دارویی است که به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا با سرطان مبارزه کند. سیستم ایمنی بدن که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که تشخیص سلول های سرطانی را به عنوان خطرناک برای سلول های سیستم ایمنی سخت می کند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند عمل می کند.

 

ایمونوتراپی ممکن است گزینه ای برای درمان سرطان پیشرفته کیسه صفرا باشد.

مقابله و حمایت

اطلاع از داشتن هر گونه بیماری تهدید کننده زندگی می تواند ویرانگر باشد و مقابله با تشخیص سرطان کیسه صفرا می تواند به ویژه دشوار باشد زیرا این بیماری اغلب پیش آگهی ضعیفی دارد. برخی از ایده ها برای یادگیری مقابله با سرطان کیسه صفرا عبارتند از:

• در مورد سرطان کیسه صفرا سوال بپرسید. سوالاتی که در مورد سرطان دارید را یادداشت کنید. این سوالات را در قرار بعدی خود بپرسید. همچنین از پزشک خود در مورد منابع معتبری که می توانید از طریق آن اطلاعات بیشتری کسب کنید، بخواهید.

  دانستن بیشتر در مورد سرطان کیسه صفرا و گزینه های درمانی ممکن است تصمیم گیری در مورد مراقبت را راحت تر کند.

• با دوستان و خانواده در ارتباط باشید. تشخیص سرطان می تواند برای دوستان و خانواده نیز استرس زا باشد. سعی کنید آنها را در زندگی خود دخالت دهید.

  دوستان و خانواده احتمالاً از شما خواهند پرسید که آیا کاری برای کمک به شما وجود دارد یا خیر. به کارهایی فکر کنید که ممکن است از آنها کمک بگیرید، مانند مراقبت از خانه خود اگر مجبورید در بیمارستان بمانید.

  ممکن است در حمایت یک گروه دلسوز از دوستان و خانواده خود آرامش پیدا کنید.

• کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. فردی را پیدا کنید که بتوانید با او صحبت کنید و تجربه ای با افرادی داشته باشد که با یک بیماری تهدید کننده زندگی روبرو هستند. با یک مشاور، مددکار اجتماعی پزشکی، فرد روحانی یا یک گروه حمایتی برای افراد مبتلا به سرطان مشورت کنید.
• خواسته های پزشکی خود را بنویسید. اقدامات لازم را انجام دهید تا مطمئن شوید که خواسته های شما شناخته شده و مورد احترام قرار می گیرد. از پزشک خود در مورد دستورالعمل های قبلی بپرسید، که به شما امکان می دهد در صورت عدم توانایی بیان خواسته های خود، نوع درمان را مشخص کنید.
•  

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر علائمی دارید که شما را نگران می کند، با یک قرار ملاقات با پزشک خانواده خود شروع کنید.

 

اگر پزشک مشکوک به سرطان کیسه صفرا باشد، ممکن است به یک متخصص ارجاع داده شوید، مانند:

 

• پزشک متخصص در درمان بیماری های گوارشی (متخصص گوارش)
• جراحي كه كبد يا كيسه صفرا را عمل مي كند
• پزشک متخصص در درمان سرطان (انکولوژیست)

از آنجایی که قرار ملاقات ها می تواند کوتاه باشد، و از آنجایی که اطلاعات زیادی برای بحث وجود دارد، ایده خوبی است که آماده باشید. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا آماده شوید، و اینکه از پزشک خود چه انتظاری دارید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.
• هر گونه علائمی را که تجربه می کنید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل تعیین وقت ملاقات نامرتبط به نظر برسد، یادداشت کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله استرس های عمده یا تغییرات اخیر زندگی را یادداشت کنید.
• فهرستی از تمام داروها و همچنین هر نوع ویتامین یا مکملی که مصرف می کنید تهیه کنید.
• به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود فکر کنید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات کمک می کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. در صورت تمام شدن زمان، سؤالات خود را از مهم ترین به کم اهمیت ترین فهرست کنید.

 

برای سرطان کیسه صفرا، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• سرطان کیسه صفرا در چه مرحله ای است؟
• می توانید گزارش آسیب شناسی را برای من توضیح دهید؟ آیا می توانم یک کپی از گزارش آسیب شناسی خود داشته باشم؟
• آیا به آزمایشات بیشتری نیاز خواهم داشت؟
• گزینه های درمانی سرطان کیسه صفرا چیست؟
• مزایا و خطرات هر گزینه چیست؟
• چه توصیه ای به یک عزیز در شرایط مشابه من دارید؟
• آیا باید نظر دوم را از متخصص دریافت کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می‌دهد؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

علاوه بر سوالاتی که برای پرسیدن از پزشک خود آماده کرده اید، از پرسیدن سوالات دیگر در حین ملاقات خود دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً تعدادی سؤال می پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آنها ممکن است بعداً زمان بیشتری برای پوشش سایر مواردی که می خواهید به آنها بپردازید در اختیار شما قرار دهد. پزشک ممکن است بپرسد:

• اولین بار چه زمانی علائم را تجربه کردید؟
• آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
• علائم چقدر شدید است؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی شما را بدتر می کند؟
•