ابزار اولیه برای تشخیص دیسپلازی فیبروز، اشعه ایکس است. در حالی که استخوان در عکس اشعه ایکس جامد به نظر می رسد، یک ضایعه دیسپلازی فیبری ظاهری نسبتاً متمایز دارد که اغلب به عنوان "زمین شیشه ای" توصیف می شود. این بیماری ممکن است تشخیص داده شود، بنابراین، حتی در فردی که هیچ علامتی ندارد و به دلایل دیگر اشعه ایکس می گیرد.

 

اشعه ایکس همچنین می تواند به پزشک کمک کند تا تعیین کند چه مقدار از استخوان آسیب دیده است و تغییر شکل در استخوان وجود دارد یا خیر.

آزمایش‌های اضافی ممکن است برای تشخیص استفاده شود:

• تست های تصویربرداری. توموگرافی کامپیوتری و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی می تواند تصاویر مقطعی یا سه بعدی از استخوان را تولید کند. این ابزارها می توانند به پزشک کمک کنند تا کیفیت استخوان یا شکستگی مرتبط با دیسپلازی فیبری را بهتر مشخص کند.
• اسکن استخوان. اسکن استخوان یک آزمایش تصویربرداری هسته ای است. مقدار کمی ردیاب رادیواکتیو به جریان خون تزریق می شود و توسط بخش های آسیب دیده استخوان جذب می‌شود. هنگامی که بدن با یک دوربین تخصصی اسکن می شود، تصاویر می توانند به پزشک کمک کنند تا ضایعات دیسپلازی فیبری متعدد را شناسایی کند.
• بیوپسی. این آزمایش از یک سوزن توخالی برای برداشتن یک قطعه کوچک از استخوان آسیب دیده برای تجزیه و تحلیل میکروسکوپی استفاده می کند. ساختار و آرایش سلول ها می تواند تشخیص دیسپلازی فیبری را تایید کند.

رفتار

اگر دیسپلازی فیبروز خفیف دارید که به طور اتفاقی کشف شده است و هیچ علامت یا نشانه ای ندارید، خطر ابتلا به بدشکلی یا شکستگی استخوان در شما کم است. پزشک احتمالاً وضعیت را با اشعه ایکس دوره ای کنترل می کند.

 

داروها

داروهای پوکی استخوان به نام بیس فسفونات ها با کاهش فعالیت سلول هایی که به طور معمول استخوان را حل می کنند، از تحلیل استخوان جلوگیری می کنند. برخی از مطالعات نشان می دهد که بیس فسفونات ها ممکن است استخوان های تحت تاثیر دیسپلازی فیبری را تقویت کرده و ممکن است درد استخوان را تسکین دهد.

عمل جراحی

پزشک ممکن است جراحی را به منظور موارد زیر توصیه کند:

• اصلاح تغییر شکل 
• اصلاح تفاوت در طول اندام
• ترمیم شکستگی
• جلوگیری از شکستگی
• کاهش فشار روی عصب، به خصوص اگر ضایعه در جمجمه یا صورت باشد

جراحی ممکن است شامل برداشتن ضایعه استخوانی و جایگزینی آن با پیوند استخوان باشد. استخوان از قسمت دیگری از بدن ، بافت استخوانی از اهداکننده یا یک ماده مصنوعی. در برخی موارد ممکن است ضایعه دیسپلازی فیبروز دوباره ایجاد شود.

جراح همچنین ممکن است صفحات فلزی، میله ها یا پیچ ها را برای جلوگیری از شکستگی یا تثبیت استخوان یا پیوند وارد استخوان کند.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اکثر افراد مبتلا به دیسپلازی فیبروز علائمی ندارند و زمانی تشخیص داده می شوند که عکس برداری با اشعه ایکس به دلیل دیگری، علائم دیسپلازی فیبروز را نشان دهد.

با این حال، در برخی موارد ممکن است درد یا علائم دیگری را تجربه کنید که باعث می شود یک قرار ملاقات با پزشک خانواده یا متخصص اطفال فرزندتان تعیین کنید. در برخی موارد، ممکن است به پزشک متخصص در درمان صدمات یا اختلالات استخوانی و عضلانی (جراح ارتوپد) ارجاع داده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

قبل از قرار ملاقات، ممکن است بخواهید فهرستی از پاسخ‌های سؤالات زیر را تهیه کنید و آماده باشید که آنها را با پزشک خود در میان بگذارید:

• علائم از چه زمانی شروع شد؟
• شدت علائم چقدر است؟
• آیا علائم مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
• آیا فعالیت خاصی علائم را بدتر می کند؟
• آیا چیزی علائم را تسکین می دهد؟
• آیا درد شما یا فرزندتان را در شب بیدار می کند؟
• آیا درد یا بدشکلی بهتر می شود، ثابت می ماند یا بدتر می شود؟
• چه داروها یا مکمل هایی را به طور مرتب مصرف می کنید؟
•