واکسن های آلرژی تزریقی منظم در طی یک دوره زمانی - عموماً حدود سه تا پنج سال - برای متوقف کردن یا کاهش حملات آلرژی هستند. واکسن های آلرژی نوعی درمان به نام ایمونوتراپی است. هر واکسن آلرژی حاوی مقدار کمی از ماده یا مواد خاصی است که واکنش های آلرژیک را تحریک می کند. به این مواد آلرژن می گویند. واکسن های آلرژی حاوی مقدار کافی آلرژن برای تحریک سیستم ایمنی بدن هستند – اما به اندازه کافی برای ایجاد یک واکنش آلرژیک کامل نیستند.

با گذشت زمان، پزشک دوز آلرژن ها را در هر یک از واکسن های آلرژی افزایش می دهد. این کمک می‌کند تا بدن به مواد آلرژی زا (حساسیت زدایی) عادت کند. سیستم ایمنی بدن نسبت به آلرژن ها تحمل بیشتری پیدا می کند و باعث می شود علائم آلرژی به مرور زمان کاهش یابد.

چرا این کار انجام می شود

واکسن های آلرژی ممکن است انتخاب درمانی خوبی باشد، اگر:

داروها علائم را به خوبی کنترل نمی کنند و نمی توانید از چیزهایی که باعث واکنش های آلرژیک می شوند اجتناب کنید.

داروهای آلرژی با سایر داروهایی که باید مصرف کنید تداخل دارند یا باعث ایجاد عوارض جانبی آزاردهنده می شوند.

می خواهید استفاده طولانی مدت از داروهای آلرژی را کاهش دهید.

به نیش حشرات حساسیت دارید.

 

از واکسن های آلرژی می توان برای کنترل علائم ناشی از موارد زیر استفاده کرد:

آلرژی فصلی. اگر علائم آسم آلرژیک فصلی یا تب یونجه دارید، ممکن است به گرده های منتشر شده توسط درختان، علف ها یا علف های هرز حساسیت داشته باشید.

آلرژن های داخلی. اگر علائمی در طول سال دارید، ممکن است به آلرژن‌های داخلی مانند کنه‌های گرد و غبار، سوسک‌ها، کپک‌ها یا شوره حیوانات خانگی مانند گربه یا سگ حساس باشید.

نیش حشرات. واکنش های آلرژیک به نیش حشرات می تواند توسط زنبورها یا حشرا دیگر ایجاد شود.

واکسن های آلرژی. برای آلرژی های غذایی یا کهیر مزمن در دسترس نیستند.

 

 

خطرات

اکثر مردم با واکسن های آلرژی مشکل زیادی ندارند. اما آنها حاوی موادی هستند که باعث آلرژی می‌شوند - بنابراین واکنش ها ممکن است و می تواند شامل موارد زیر باشد:

 

واکنش های موضعی، که می تواند شامل قرمزی، تورم یا تحریک در محل تزریق باشد. این واکنش های رایج معمولاً در عرض چند ساعت پس از تزریق شروع می شوند و به زودی پس از تزریق برطرف می شوند.

واکنش های سیستمیک، که کمتر شایع هستند - اما به طور بالقوه جدی تر هستند. ممکن است دچار عطسه، احتقان بینی یا کهیر شوید. واکنش های شدیدتر ممکن است شامل تورم گلو، خس خس سینه یا سفت شدن قفسه سینه باشد.

آنافیلاکسی، یک واکنش نادر تهدید کننده زندگی به واکسن های آلرژی است. می تواند باعث کاهش فشار خون و مشکلات تنفسی شود. آنافیلاکسی اغلب در عرض 30 دقیقه پس از تزریق شروع می شود، اما گاهی اوقات دیرتر از آن شروع می شود.

اگر واکسن های هفتگی یا ماهانه را در یک برنامه منظم بدون از دست دادن دوز دریافت می کنید، کمتر احتمال دارد که واکنش جدی نشان دهید.

 

مصرف یک داروی آنتی هیستامین قبل از تزریق واکسن آلرژی می تواند خطر واکنش، به ویژه واکنش موضعی را کاهش دهد. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا این به شما توصیه می شود یا خیر.

 

احتمال یک واکنش شدید ترسناک است - اما شما تنها نخواهید بود. پس از هر بار تزریق به مدت 30 دقیقه در مطب پزشک تحت نظر خواهید بود، زمانی که معمولاً جدی ترین واکنش ها رخ می دهد. اگر پس از خروج واکنش شدیدی داشتید، به مطب پزشک خود بازگردید یا به نزدیکترین اورژانس بروید. در صورت توصیه پزشک، اپی نفرین را دریافت کنید.

روش انجام

قبل از شروع دوره واکسن های آلرژی، پزشک از آزمایش پوست یا آزمایش خون استفاده می کند تا مشخص کند که واکنش ها ناشی از آلرژی است - و اینکه کدام آلرژن های خاص باعث علائم و نشانه ها می شوند.

در طی یک آزمایش پوستی، مقدار کمی از آلرژن مشکوک به پوست خراشیده می شود و سپس آن ناحیه برای حدود 15 دقیقه مشاهده می شود. تورم و قرمزی نشان دهنده حساسیت به این ماده است.

هنگامی که برای واکسن های آلرژی مراجعه می کنید، به پرستاران یا پزشکان اطلاع دهید اگر به هر نحوی احساس ناخوشایندی دارید. این امر به ویژه در صورت ابتلا به آسم بسیار مهم است. همچنین اگر بعد از تزریق آلرژی قبلی علائمی داشتید به آنها اطلاع دهید.

آنچه می توانید انتظار داشته باشید

واکسن های آلرژی معمولاً در قسمت بالای بازو تزریق می شود.

برای موثر بودن، واکسن های آلرژی بر اساس برنامه ای انجام می شود که شامل دو مرحله است:

• مرحله ساخت. معمولاً سه تا شش ماه طول می کشد. به طور معمول واکسن ها یک تا سه بار در هفته انجام می شود. در مرحله تجمع، دوز آلرژن به تدریج با هر تزریق افزایش می یابد.
• مرحله نگهداری. معمولاً برای سه تا پنج سال یا بیشتر ادامه می یابد. تقریباً ماهی یک بار به عکس های نگهداری نیاز دارید.

در برخی موارد، مرحله تجمع سریعتر انجام می شود (ایمونوتراپی راش)، که نیاز به چندین تزریق با افزایش دوز در طول هر ویزیت پزشک دارد. این می تواند مدت زمان مورد نیاز برای رسیدن به مرحله نگهداری و رهایی از علائم آلرژی را کاهش دهد، اما خطر واکنش شدید را نیز افزایش می دهد.

در صورت بروز واکنش، پس از هر بار تزریق باید 30 دقیقه در مطب پزشک بمانید.

نتایج

علائم آلرژی یک شبه متوقف نمی شود. آنها معمولا در طول سال اول درمان بهبود می یابند، اما قابل توجه ترین بهبود اغلب در طول سال دوم اتفاق می افتد. در سال سوم، اکثر مردم نسبت به آلرژن‌های موجود در واکسن حساسیت‌زدایی می‌کنند - و دیگر واکنش‌های آلرژیک قابل‌توجهی به آن مواد ندارند.

پس از چند سال درمان موفقیت آمیز، برخی از افراد حتی پس از قطع واکسن های آلرژی، مشکلات آلرژی قابل توجهی ندارند. سایر افراد برای تحت کنترل نگه داشتن علائم به تزریق مداوم نیاز دارند.