در طول معاینه فیزیکی، پزشک نقاط حساس پا را بررسی می کند. محل دقیق درد می تواند به تعیین علت آن کمک کند.

 

پزشک ممکن است پا را در موقعیت های مختلف حرکت دهند تا دامنه حرکتی را بررسی کنند. ممکن است از شما خواسته شود که مسافت کوتاهی راه بروید تا پزشک بتواند راه رفتن را معاینه کند.

 

 

 

تست های تصویربرداری

 

اگر علائم و نشانه‌ها، حاکی از شکستگی باشد، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از آزمایش‌های تصویربرداری زیر را پیشنهاد کند.

 

اشعه ایکس. بیشتر شکستگی‌های پا را می‌توان با اشعه ایکس مشاهده کرد. تکنسین ممکن است نیاز داشته باشد که از چندین زاویه مختلف اشعه ایکس بگیرد تا تصاویر استخوانی بیش از حد روی هم قرار نگیرند. شکستگی‌های استرسی اغلب در عکس‌برداری با اشعه ایکس ظاهر نمی‌شوند تا زمانی که شکستگی واقعاً شروع به بهبود کند.

 

اسکن استخوان. برای اسکن استخوان، یک تکنسین مقدار کمی از مواد رادیواکتیو را به داخل سیاهرگ تزریق می کند. مواد رادیواکتیو به سمت استخوان‌ها جذب می‌شوند، به خصوص قسمت‌هایی از استخوان‌ها که آسیب دیده‌اند. نواحی آسیب دیده، از جمله شکستگی های ناشی از استرس، به صورت نقاط روشن در تصویر ظاهر می شوند.

 

توموگرافی کامپیوتری (CT). سی تی اسکن اشعه ایکس را از زوایای مختلف می گیرد و آنها را برای ایجاد تصاویر مقطعی از ساختارهای داخلی بدن ترکیب می کند. سی تی اسکن می تواند جزئیات بیشتری را در مورد استخوان و بافت های نرمی که آن را احاطه کرده اند نشان دهد، که ممکن است به پزشک کمک کند تا بهترین درمان را تعیین کند.

 

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی MRI)). I MRاز امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ایجاد تصاویر بسیار دقیق از رباط ها استفاده می کند که به نگه داشتن پا و مچ پا در کنار هم کمک می کند. این تصویربرداری به نشان دادن رباط‌ها و استخوان‌ها کمک می‌کند و می‌تواند شکستگی‌هایی را که در اشعه ایکس دیده نمی‌شوند، شناسایی کند.

 

 

 

رفتار

بسته به اینکه کدام استخوان شکسته است و شدت آسیب، درمان برای شکستگی پا متفاوت است.

 

 

داروها

پزشک ممکن است مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول، و غیره) را توصیه کند.

 

 

درمان

پس از بهبود استخوان، احتمالاً باید عضلات سفت و رباط‌های پا را شل کنید. یک فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای بهبود انعطاف پذیری و قدرت به بیمار آموزش دهد.

 

 

جراحی و روش های دیگر

 

• احیا. اگر شکستگی جابجا شده دارید، به این معنی که دو انتهای شکستگی در یک راستا قرار ندارند، ممکن است پزشک نیاز داشته باشد که قطعات را به موقعیت مناسب خود بازگرداند - فرآیندی به نام احیا. بسته به میزان درد و تورم شما، ممکن است قبل از این روش به شل کننده عضلانی، آرام بخش یا حتی بیهوشی عمومی نیاز داشته باشید.

   

  بی حرکتی. برای بهبودی، استخوان شکسته باید بی حرکت شود تا انتهای آن دوباره به هم گره بخورد. در بیشتر موارد، این نیاز به گچ گیری دارد.

   

  شکستگی های جزئی پا ممکن است فقط به یک بریس، چکمه یا کفش قابل جابجایی با کفی سفت نیاز داشته باشد. انگشت شکسته معمولاً به انگشت کناری چسبانده می شود و یک تکه گاز بین آنها قرار می گیرد.

   

  عمل جراحی. در برخی موارد، جراح ارتوپد ممکن است نیاز به استفاده از پین، صفحه یا پیچ برای حفظ موقعیت مناسب استخوان‌ها در طول بهبودی داشته باشد. این مواد در صورت برجسته یا دردناک بودن ممکن است پس از بهبودی شکستگی برداشته شوند.

   

•  

   

• آماده شدن برای قرار ملاقات 

احتمالاً در ابتدا به دنبال درمان پای شکسته در اورژانس خواهید بود. اگر تکه های استخوان شکسته برای بهبودی به درستی ردیف نشده باشند، ممکن است به پزشک متخصص جراحی ارتوپدی ارجاع داده شوید.

 

 

آنچه می توانید انجام دهید

ممکن است بخواهید فهرستی بنویسید که شامل موارد زیر باشد:

 

• شرح دقیق علائم
• اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی که داشته اید
• اطلاعاتی در مورد مشکلات پزشکی والدین یا خواهر و برادر خود
• تمام داروها و مکمل های غذایی که مصرف می کنید
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

برای شکستگی مچ پا یا پا، سوالات اساسی که باید از پزشک بپرسید عبارتند از:

 

• چه آزمایشاتی لازم است؟
• چه درمان هایی در دسترس است و کدام را توصیه می کنید؟
• اگر نیاز به گچ داشته باشم، چه مدت باید آن را داشته باشم؟
• آیا به جراحی نیاز خواهم داشت؟
• چه محدودیت های فعالیتی باید رعایت شود؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟
• چه داروهای مسکنی را توصیه می کنید؟

از پرسیدن هر سوال دیگری که دارید دریغ نکنید.

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است برخی از سوالات زیر را بپرسد:

 

• آیا آسیب خاصی وجود داشت که علائم  را تحریک کرد؟
• آیا علائم  به طور ناگهانی ظاهر شد؟
• آیا در گذشته پاهای شما  آسیب دیده اند؟
• آیا اخیراً یک برنامه ورزشی را شروع کرده یا تشدید کرده اید؟
•  

در این بین چه باید کرد

اگر آسیب  به اندازه ای شدید نیست که نیاز به مراجعه به اورژانس داشته باشید، در اینجا مواردی وجود دارد که می توانید برای مراقبت از آسیب خود در خانه انجام دهید تا زمانی که به پزشک مراجعه کنید:

 

• هر سه تا چهار ساعت یکبار به مدت 15 تا 20 دقیقه از یخ استفاده کنید تا تورم کاهش یابد.
• پای خود را بالا نگه دارید.
• هیچ فشاری روی پای آسیب دیده خود وارد نکنید.
• به آرامی آسیب را در یک باند نرم بپیچید که فشرده سازی جزئی ایجاد می کند.
•  

•  

• مطالب مرتبط