سندرم تورت (Too-RET) مشکلی است که شامل حرکات تکراری یا صداهای ناخواسته (تیک) است که به راحتی قابل کنترل نیست. به عنوان مثال، ممکن است مکرراً چشمانتان پلک بزند، شانه های خود را بالا بیاورید یا صداهای غیرمعمول یا کلمات توهین آمیز را به زبان بیاورید.

تیک ها معمولاً بین سنین 2 تا 15 سال ظاهر می شوند که در حدود 6 سال است. مردان سه تا چهار برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به سندرم تورت هستند.

هیچ درمانی برای سندرم تورت وجود ندارد، اما درمان هایی در دسترس است. بسیاری از افراد مبتلا به سندرم تورت زمانی که علائم دردسرسازی نداشته باشند، نیاز به درمان ندارند. تیک ها مدتی پس از سال‌های نوجوانی کاهش می‌یابند یا کنترل می‌شوند.

علائم

تیک ها – حرکات یا صداهای ناگهانی، کوتاه، متناوب – نشانه بارز سندرم تورت هستند. آنها می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند. علائم شدید ممکن است به طور قابل توجهی در ارتباطات، عملکرد روزانه و کیفیت زندگی اختلال ایجاد کند.

 

تیک ها به صورت زیر طبقه بندی می شوند:

 

• تیک های ساده این تیک های ناگهانی، کوتاه و تکراری شامل تعداد محدودی از گروه های عضلانی می شود.
• تیک های پیچیده این الگوهای متمایز و هماهنگ حرکات شامل چندین گروه عضلانی می شود.

تیک ها همچنین می توانند شامل حرکت (تیک های حرکتی) یا صداها (تیک های صوتی) باشند. تیک های حرکتی معمولاً قبل از انجام تیک های صوتی شروع می شوند. اما طیف تیک هایی که افراد تجربه می‌کنند متنوع است.

 

تیک های حرکتی رایج که در سندرم تورت دیده می شود

تیک های ساده	تیک های پیچیده
چشمک زدن	لمس کردن یا بوییدن اشیا
تکان دادن سر	تکرار حرکات
شانه بالا انداختن	قدم گذاشتن در یک الگوی خاص
پرتاب چشم	ژست های زشت
پرش بینی	خم شدن یا پیچش
حرکات دهان	پریدن

تیک های صوتی رایج که در سندرم تورت دیده می شود

تیک های ساده	تیک های پیچیده
غرغر کردن	تکرار کلمات یا عبارات خود
سرفه کردن	تکرار کلمات یا عبارات دیگران
پاکسازی گلو	استفاده از الفاظ مبتذل، زشت و ناسزا

علاوه بر این، تیک ها می توانند:

 

• از نظر نوع، فراوانی و شدت متفاوت باشند
• اگر بیمار، پراسترس، مضطرب، خسته یا هیجان زده باشد، بدتر می شود
• در هنگام خواب رخ می دهد
• در طول زمان متغیر هستند 
• در سالهای اولیه نوجوانی بدتر می شود و در دوران گذار به بزرگسالی بهبود می یابد

قبل از شروع تیک های حرکتی یا صوتی، احتمالاً یک احساس بدنی ناخوشایند (نیاز اولیه) مانند خارش، سوزن سوزن شدن یا تنش را تجربه خواهید کرد. بیان تیک باعث تسکین می شود. با تلاش زیاد، برخی از افراد مبتلا به سندرم تورت می‌توانند موقتاً تیک را به تعویق انداخته یا متوقف کنند.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر متوجه شدید کودکتان حرکات یا صداهای غیرارادی را نشان می دهد، به پزشک اطفال مراجعه کنید.

همه تیک‌ها نشان دهنده سندرم تورت نیستند. بسیاری از کودکان دچار تیک هایی می شوند که پس از چند هفته یا چند ماه خود به خود از بین می روند. اما هر زمان که کودک رفتار غیرعادی از خود نشان می‌دهد، شناسایی علت و رد کردن مشکلات جدی سلامتی بسیار مهم است.

 

 

علل

 

علت دقیق سندرم تورت مشخص نیست. این یک اختلال پیچیده است که احتمالاً توسط ترکیبی از عوامل ارثی (ژنتیکی) و محیطی ایجاد می شود. مواد شیمیایی موجود در مغز که تکانه های عصبی را منتقل می‌کنند (انتقال دهنده های عصبی)، از جمله دوپامین و سروتونین، ممکن است در این اختلال نقش داشته باشند.

 

 

عوامل خطر

عوامل خطر برای سندرم تورت عبارتند از:

 

• سابقه خانوادگی. داشتن سابقه مشترک سندرم تورت یا سایر اختلالات تیک ممکن است خطر ابتلا به سندرم تورت را افزایش دهد.
• جنسیت. مردان سه تا چهار برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به سندرم تورت هستند.
•  

عوارض

افراد مبتلا به سندرم تورت زندگی سالم و فعال دارند. با این حال، سندرم تورت در حال حاضر شامل چالش های رفتاری و اجتماعی است.

 

شرایطی که با سندرم تورت همراه است عبارتند از:

 

• اختلال توجه/بیش فعال (ADHD)
• اختلال وسواس اجباری (OCD)
• اختلال در اوتیسم
• ناتوانی های دید
• اختلالات خواب
• آسیب
• اختلالات اضطرابی
• درد مربوط به تیک، به ویژه سردرد
• مشکلات مدیریت خشم
•