آزمایش ها و روش های استفاده برای تشخیص بیماری پاژه پستان عبارتند از:

• معاینه پستان. پزشک سینه‌ها و غدد لنفاوی زیر بغل را بررسی می‌کند و هر گونه توده یا سایر ناهنجاری‌ها را احساس می‌کند.
• ماموگرافی. ماموگرافی یک عکس رادیوگرافی از پستان است. ماموگرافی معمولا برای غربالگری سرطان سینه استفاده می شود. اگر ناهنجاری در ماموگرافی غربالگری تشخیص داده شود، ممکن است پزشک ماموگرافی را برای ارزیابی بیشتر آن ناهنجاری توصیه کند.
• سونوگرافی سینه. اولتراسوند از امواج صوتی برای تولید تصاویری از ساختارهای اعماق بدن استفاده می کند. سونوگرافی ممکن است برای تعیین اینکه آیا توده جدید سینه یک توده جامد است یا یک کیست پر از مایع استفاده شود.

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی پستان (MRI). دستگاه MRI از آهنربا و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از داخل سینه استفاده می کند. قبل از MRI  سینه ، تزریق رنگ دریافت می کنید.
• برداشتن نمونه ای از سلول های پستان برای آزمایش (بیوپسی). در طول بیوپسی، پزشک نمونه ای از بافت مشکوک را برمی دارد. نمونه‌های بیوپسی برای بررسی سرطانی بودن سلول‌ها به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند. نمونه بیوپسی نیز برای تعیین نوع سلول‌های درگیر در سرطان پستان، تهاجمی بودن، درجه سرطان و اینکه آیا سلول‌های سرطانی گیرنده‌های هورمونی یا گیرنده‌های دیگری دارند که ممکن است بر گزینه‌های درمانی تأثیر بگذارد، تجزیه و تحلیل می‌شود.

بسته به شرایط ممکن است از آزمایش‌ها و روش‌های دیگری استفاده شود.

رفتار

اگر به بیماری پاژه در پستان مبتلا هستید، احتمالاً به جراحی نیاز خواهید داشت. نوع جراحی به وضعیت پوست اطراف نوک پستان و میزان پیشرفت سرطان زمینه بستگی دارد.

گزینه های جراحی عبارتند از:

• برداشتن کل پستان (ماستکتومی). ماستکتومی عملی است برای برداشتن تمام بافت سینه. اکثر روش های ماستکتومی تمام بافت پستان - لوبول ها، مجاری، بافت چربی و مقداری پوست، از جمله نوک پستان و آرئول (ماستکتومی کامل یا ساده) را از بین می برند.
• برداشتن سرطان سینه (لامپکتومی). در طی یک لامپکتومی، که ممکن است به عنوان جراحی حفظ پستان یا برداشتن موضعی گسترده نامیده شود، جراح سرطان و حاشیه کوچکی از بافت سالم اطراف را برمی دارد. اگر شما و پزشکتان این گزینه را انتخاب کنید، پس از آن پرتودرمانی نیز دریافت خواهید کرد.

• برداشتن تعداد محدودی از غدد لنفاوی (بیوپسی گره نگهبان). برای تعیین اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی سرایت کرده است یا خیر، جراح با شما در مورد نقش برداشتن غدد لنفاوی که اولین درناژ لنفاوی سرطان هستند صحبت خواهد کرد.

  اگر سرطانی در آن غدد لنفاوی یافت نشد، شانس یافتن سرطان در هر یک از غدد لنفاوی باقی مانده اندک است و نیازی به برداشتن غدد دیگری نیست.

• برداشتن چندین غدد لنفاوی (تحلیل گره لنفاوی زیر بغل). اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان یافت شود، جراح درباره نقش برداشتن غدد لنفاوی اضافی زیر بغل صحبت خواهد کرد.
• برداشتن هر دو سینه. برخی از افراد مبتلا به سرطان در یک پستان، در صورتی که به دلیل استعداد ژنتیکی یا سابقه خانوادگی قوی، خطر ابتلا به سرطان در پستان دیگر را افزایش دهند، ممکن است انتخاب کنند که پستان دیگر (سالم) خود را خارج کنند (ماستکتومی پروفیلاکتیک مقابل).

ممکن است بعد از جراحی بازسازی سینه را انتخاب کنید. گزینه ها و ترجیحات خود را با جراح در میان بگذارید.

قبل از جراحی، به یک جراح پلاستیک مراجعه کنید. گزینه ها ممکن است شامل بازسازی با ایمپلنت سینه یا بازسازی با استفاده از بافت شخصی باشد. این عمل ها را می توان در زمان ماستکتومی یا در تاریخ بعد انجام داد.

درمان کمکی

پس از عمل، پزشک ممکن است درمان اضافی (درمان کمکی) با داروهای ضد سرطان (شیمی درمانی)، پرتودرمانی یا هورمون درمانی را برای جلوگیری از عود سرطان پستان توصیه کند.

درمان اختصاصی به وسعت سرطان و اینکه آیا آزمایش سرطان برای برخی ویژگی ها، مانند داشتن گیرنده های استروژن یا پروژسترون مثبت می شود، بستگی دارد.

مقابله و حمایت

تشخیص سرطان سینه می تواند بسیار دشوار باشد. و درست زمانی که سعی می کنید با شوک و ترس در مورد آینده خود کنار بیایید، از شما خواسته می شود که تصمیمات مهمی در مورد درمان خود بگیرید.

هرکسی یک راه شخصی برای مقابله با تشخیص سرطان پیدا می کند. تا زمانی که آنچه برایتان مناسب است را پیدا نکنید، ممکن است موارد زیر کمک کنند:

• آنچه را که باید در مورد سرطان سینه بدانید بیاموزید. اگر مایلید در مورد سرطان سینه بیشتر بدانید، از پزشک خود در مورد جزئیات - نوع، مرحله و وضعیت گیرنده هورمونی بپرسید. از منابع خوب اطلاعات به روز در مورد گزینه های درمانی خود کمک بخواهید.

  دانستن بیشتر در مورد سرطان و گزینه های درمان ممکن است کمک کند هنگام تصمیم گیری در مورد درمان، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. با این حال، برخی از افراد ممکن است نخواهند جزئیات سرطان خود را بدانند. اگر چنین احساسی دارید، به پزشک خود نیز اطلاع دهید.

• با سایر بازماندگان سرطان سینه صحبت کنید. ممکن است صحبت با سایر افراد مبتلا به سرطان سینه برای شما مفید و دلگرم کننده باشد. 

• کسی را پیدا کنید که با او صحبت کنید. دوست یا یکی از اعضای خانواده را پیدا کنید که شنونده خوبی باشد یا با یک روحانی یا مشاور صحبت کنید. از پزشک خود بخواهید که شما را به یک مشاور یا متخصص دیگری که با بازماندگان سرطان کار می کند ارجاع دهد.

• دوستان و خانواده خود را نزدیک نگه دارید. دوستان و خانواده می توانند شبکه حمایتی مهمی را در طول درمان سرطان فراهم کنند.

  همانطور که در مورد تشخیص سرطان سینه خود به دوستان و خانواده خود بگویید، احتمالاً پیشنهادات زیادی برای کمک دریافت خواهید کرد. از قبل در مورد چیزهایی که ممکن است در مورد آنها کمک بخواهید فکر کنید، خواه داشتن کسی برای صحبت در صورت احساس ضعف یا دریافت کمک در تهیه وعده های غذایی.

• مراقب خودتان باشید. در طول درمان سرطان، سلامتی خود را در اولویت قرار دهید. به اندازه کافی بخوابید تا با احساس استراحت از خواب بیدار شوید، یک رژیم غذایی پر از میوه و سبزیجات انتخاب کنید، زمانی را برای ورزش ملایم اختصاص دهید و برای چیزهایی که از آن لذت می برید، مانند خواندن یا گوش دادن به موسیقی، وقت بگذارید.

آماده شدن برای قرار ملاقات 

اگر مشکوک به بیماری پاژه پستان هستید، قرار ملاقات اولیه ممکن است با پزشک خانواده باشد. یا هنگامی که برای قرار ملاقات تماس می گیرید، ممکن است مستقیماً به پزشک متخصص در درمان بیماری های پستان ارجاع داده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

برای آماده شدن برای قرار ملاقات:

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات آگاه باشید. در زمان تعیین وقت، حتماً از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید، مثلاً رژیم غذایی خود را محدود کنید.
• هر علائمی را که تجربه می کنید یادداشت کنید. حتی مواردی را که ممکن است به نظر بی‌ربط به دلیلی که قرار ملاقات را تعیین کرده‌اید، باشد.
• اطلاعات شخصی کلیدی را یادداشت کنید. هر گونه استرس یا تغییرات اخیر زندگی را شامل شود.
• فهرستی از تمام داروها تهیه کنید. همچنین ویتامین ها یا مکمل هایی را که مصرف می کنید بگنجانید.
• به همراه داشتن یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود فکر کنید. گاهی اوقات به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در یک قرار ملاقات دشوار است. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از دست داده اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

زمان با پزشک محدود است، بنابراین تهیه فهرستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان با هم بودن خود نهایت استفاده را ببرید. برخی از سوالات اساسی برای پرسیدن عبارتند از:

• چه چیزی احتمالاً باعث علائم یا وضعیت من می شود؟
• دلایل احتمالی دیگر برای علائم یا وضعیت من چیست؟
• به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
• آیا وضعیت احتمالا موقتی است یا مزمن؟
• بهترین اقدام چیست؟
• جایگزین های درمان اولیه ای که پیشنهاد می کنید چیست؟
• من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را با هم مدیریت کنم؟
• آیا محدودیتی وجود دارد که باید رعایت کنم؟
• آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه آن چقدر است و آیا بیمه من آن را پوشش می دهد؟
• آیا بروشور یا موارد چاپی دیگری وجود دارد که بتوانم با خود ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
• چه چیزی تعیین می کند که آیا باید برای ویزیت بعدی برنامه ریزی کنم؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است سوالاتی در موارد زیر بپرسد:

• آیا  پوست روی نوک پستان تغییری کرده است؟
• آیا ترشحات نوک سینه، سوزش یا خارش را تجربه می کنید؟
• آیا علائم و نشانه های دیگری مانند توده سینه یا ضخیم شدن بافت سینه دارید؟
• چه مدت است که علائم و نشانه ها را تجربه می کنید؟

پزشک همچنین می تواند در مورد پرونده پزشکی شخصی و خانوادگی و سایر عوامل خطر سرطان سینه سوالاتی بپرسد.