دیسپلازی فیبروماسکولار وضعیتی است که باعث باریک شدن (تنگی) و بزرگ شدن (آنوریسم) شریان های با اندازه متوسط ​​در بدن می شود. شریان های تنگ ممکن است جریان خون را کاهش داده و بر عملکرد اندام ها تأثیر بگذارد.

 

دیسپلازی فیبروماسکولار بیشتر در شریان های منتهی به کلیه ها و مغز ظاهر می شود. دیسپلازی فیبروماسکولار می تواند سایر شریان ها از جمله شریان هایی که به پاها، قلب، شکم و به ندرت بازوها منتهی می شوند را تحت تاثیر قرار دهد.

 

درمان در دسترس است، اما درمان قطعی برای دیسپلازی فیبروماسکولار وجود ندارد.

 

علائم

علائم بیماری بستگی به این دارد که چه شریانی تحت تأثیر دیسپلازی فیبروماسکولار قرار گرفته است. گاهی اوقات بیش از یک شریان تنگ می شود. بسیاری از افرادی که دیسپلازی فیبروماسکولار دارند هیچ علامتی ندارند.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر دیسپلازی فیبروماسکولار دارید، در صورت مشاهده هر یک از این علائم و نشانه‌های زیر فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• تغییرات ناگهانی در بینایی 
• تغییرات ناگهانی در توانایی صحبت کردن
• ضعف ناگهانی یا جدید در بازوها یا پاها

اگر هر یک از علائم یا موارد ذکر شده دیگر را دارید و در مورد خطر ابتلا به دیسپلازی فیبروماسکولار نگران هستید، به پزشک مراجعه کنید.

دیسپلازی فیبروماسکولار می تواند از طریق خانواده ها (به صورت ارثی) منتقل شود. در مورد سابقه سلامت خانوادگی خود با پزشک صحبت کنید تا با هم بتوانید نسبت به تغییراتی که ممکن است نشان دهنده دیسپلازی فیبروماسکولار هستید، هوشیار باشید. در حال حاضر هیچ آزمایش ژنتیکی برای دیسپلازی فیبرومیسکولار وجود ندارد.

 

 

علل

علت دیسپلازی فیبروماسکولار ناشناخته است. با این حال، عوامل متعددی ممکن است نقش داشته باشند.

• ژنتیک. اگر فردی در خانواده دیسپلازی فیبروماسکولار داشته باشد، ممکن است شما نیز به این بیماری مبتلا شوید. ممکن است در شریان دیگری رخ دهد یا ممکن است یک مورد خفیف تر یا شدیدتر داشته باشید. یا ممکن است هرگز به دیسپلازی فیبروماسکولار مبتلا نشوید. همه کسانی که دیسپلازی فیبروماسکولار دارند، یکی از بستگان مبتلا به این بیماری را ندارند.
• هورمون ها. زنان بیشتر از مردان دچار دیسپلازی فیبروماسکولار می شوند، بنابراین محققان فکر می کنند هورمون ها ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. اما دقیقاً چگونه، مشخص نیست. دیسپلازی فیبروماسکولار ارتباطی با استفاده زنان از قرص های ضد بارداری، تعداد حاملگی ها یا سن زایمان آنها ندارد.
• شریان های غیر طبیعی تشکیل شده. کمبود اکسیژن در شریان‌ها یا استفاده از برخی داروها یا تنباکو می‌تواند باعث رشد غیرعادی رگ‌ها شود و منجر به کاهش جریان خون شود. گاهی اوقات، شریان ها ممکن است به طور غیر طبیعی تشکیل شوند.
•  

عوامل خطر

چندین چیز می تواند احتمال ابتلا به دیسپلازی فیبروماسکولار را افزایش دهد.

• جنسیت. خطر ابتلا به دیسپلازی فیبروماسکولار در زنان بسیار بیشتر از مردان است.
• سن. دیسپلازی فیبروماسکولار معمولاً در افراد در اوایل دهه 50 سالگی تشخیص داده می شود.
• سیگار کشیدن. اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید. به نظر می رسد افرادی که سیگار می کشند در معرض افزایش خطر ابتلا به دیسپلازی فیبروماسکولار هستند. برای افرادی که قبلاً به این بیماری مبتلا شده اند، سیگار کشیدن خطر ابتلا به دیسپلازی فیبروماسکولار جدی تر را افزایش می دهد.
•  

عوارض

دیسپلازی فیبروماسکولار می تواند باعث تعدادی از عوارض شود. این عوارض شامل:

• فشار خون بالا. یکی از عوارض شایع دیسپلازی فیبروماسکولار فشار خون بالا است. باریک شدن رگ ها باعث فشار بیشتر بر دیواره های شریان می شود که می تواند منجر به آسیب بیشتر شریان، بیماری قلبی یا نارسایی قلبی شود.
• شریان جدا شده. دیسپلازی فیبروماسکولار و پارگی در دیواره شریان‌ها اغلب با هم اتفاق می‌افتند. این فرآیند می‌تواند جریان خون را به اندامی که توسط شریان آسیب دیده تامین می‌شود محدود کند. این می تواند بر هر شریان تأثیر بگذارد.
• آنوریسم ها. دیسپلازی فیبروماسکولار می تواند دیواره رگ ها را ضعیف کند و برآمدگی به نام آنوریسم ایجاد کند. اگر آنوریسم پاره شود، می تواند یک اورژانس تهدید کننده زندگی باشد. آنوریسم می تواند در هر شریانی که تحت تأثیر دیسپلازی فیبروماسکولار قرار گرفته باشد، رخ دهد.
• سکته. اگر شریان جدا شده ای دارید که به مغز منتهی می شود یا اگر آنوریسم در شریان مغز پاره شود، ممکن است دچار سکته مغزی شوید. فشار خون بالا همچنین می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد.
•