شانه دررفته آسیبی است که در آن استخوان بازو از حفره فنجانی شکلی که بخشی از تیغه شانه است بیرون می‌زند. شانه متحرک ترین مفصل بدن است که آن را مستعد دررفتگی می کند.

 

اگر مشکوک به دررفتگی شانه هستید، فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. اکثر افراد در عرض چند هفته عملکرد کامل شانه را به دست می آورند. با این حال، هنگامی که یک دررفتگی شانه داشتید، ممکن است مفصل ناپایدار شود و مستعد تکرار دررفتگی باشد.

 

علائم

علائم و نشانه های دررفتگی شانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شانه ای که به وضوح تغییر شکل داده یا خارج از محل قرار دارد
• تورم یا کبودی
• درد شدید
• ناتوانی در حرکت مفصل

دررفتگی شانه همچنین ممکن است باعث بی حسی، ضعف یا سوزن سوزن شدن در نزدیکی ناحیه آسیب شود، مانند گردن یا پایین بازو. ماهیچه های شانه ممکن است در اثر این اختلال دچار اسپاسم شوند که اغلب شدت درد را افزایش می دهد.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

برای شانه ای که دررفته به نظر می رسد، فوراً کمک پزشکی بگیرید.

 

در حالی که منتظر مراقبت های پزشکی هستید:

 

• مفصل را حرکت ندهید مفصل شانه را در موقعیت فعلی خود آتل بندی کنید. سعی نکنید شانه را حرکت دهید یا به زور آن را به جای خود بازگردانید. این می تواند به مفصل شانه و عضلات اطراف آن، رباط ها، اعصاب یا رگ های خونی آسیب برساند.
• یخ گذاشتن روی مفصل آسیب دیده .قرار دادن یخ روی شانه می تواند با کنترل خونریزی داخلی و تجمع مایعات در داخل و اطراف مفصل شانه به کاهش درد و تورم کمک کند.

•  

   

• علل

مفصل شانه بیشترین دررفتگی مفصل بدن است. از آنجایی که شانه در چندین جهت حرکت می کند، می‌تواند به جلو، عقب یا پایین، به طور کامل یا جزئی دررفته شود، اگرچه بیشتر دررفتگی ها از جلوی شانه رخ می دهد. علاوه بر این، بافت فیبری که به استخوان‌های شانه می‌پیوندد می‌تواند کشیده یا پاره شود، که اغلب دررفتگی را پیچیده می‌کند.

 

برای بیرون آوردن استخوان ها از جای خود به نیرویی قوی مانند ضربه ناگهانی به شانه نیاز است. چرخش شدید مفصل شانه می تواند توپ استخوان بالای بازو را از حفره شانه خارج کند. دررفتگی جزئی - که در آن استخوان بازو تا حدی داخل و قسمتی از حفره شانه خارج می شود - نیز ممکن است رخ دهد.

 

 

دررفتگی شانه ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

 

• آسیب های ورزشی. دررفتگی شانه یک آسیب شایع در ورزش های تماسی مانند فوتبال و هاکی و در ورزش هایی که ممکن است شامل زمین خوردن باشد مانند اسکی در سراشیبی، ژیمناستیک و والیبال است.
• ترومایی که ربطی به ورزش ندارد. ضربه سخت به شانه در هنگام تصادف وسیله نقلیه موتوری یک منبع رایج دررفتگی است.
• سقوط. ممکن است در هنگام سقوط، مانند از روی نردبان یا در اثر زمین خوردن روی فرش، باعث دررفتن شانه خود شوید.
•  

عوامل خطر

مردان در سنین نوجوانی یا 20 سالگی، گروهی که تمایل به فعالیت بدنی دارند، بیشتر در معرض خطر دررفتگی شانه هستند.

 

 

عوارض

 

عوارض دررفتگی شانه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پارگی عضلات، رباط ها و تاندون هایی که مفصل شانه را تقویت می کنند
• آسیب عصبی یا عروق خونی در داخل یا اطراف مفصل شانه 
• بی ثباتی شانه، به خصوص اگر دررفتگی شدید یا دررفتگی های مکرر داشته باشید، که شما را مستعد آسیب دیدگی مجدد می کند.

اگر رباط‌ها یا تاندون‌های شانه خود را کشیده یا پاره کنید یا به اعصاب یا رگ‌های خونی اطراف مفصل شانه آسیب بزنید، ممکن است برای ترمیم این بافت‌ها نیاز به جراحی داشته باشید.

 

جلوگیری

برای کمک به جلوگیری از دررفتگی شانه:

 

• مراقب باشید تا از سقوط جلوگیری کنید
• هنگام انجام ورزش های تماسی از لباس های محافظ استفاده کنید
• برای حفظ قدرت و انعطاف پذیری در مفاصل و عضلات خود به طور منظم ورزش کنید

هنگامی که مفصل شانه تان دچار دررفتگی شود، ممکن است در آینده بیشتر مستعد دررفتگی های شانه باشید. برای جلوگیری از عود، تمرینات قدرتی و پایداری خاصی را که شما و پزشکتان در مورد آسیب صحبت کرده‌اید، دنبال کنید.