کما حالتی از بیهوشی طولانی مدت است که می تواند ناشی از مشکلات احتمالی باشد - ضربه به سر، سکته مغزی، تومور مغزی، مسمومیت با مواد مخدر یا الکل، یا حتی یک زمینه بیماری مانند سردرد یا آلودگی.

کما یک اورژانس پزشکی است. اقدام سریع برای حفظ زندگی و عملکرد مغز مورد نیاز است. پزشکان معمولاً یک سری آزمایش خون و اسکن مغز را برای تعیین علت کما تجویز می کنند تا درمان مناسب شروع شود.

کما به ندرت بیشتر از چند هفته طول می کشد. افرادی که برای مدت طولانی تری بیهوش هستند ممکن است به حالت نباتی پایدار یا مرگ مغزی روی بیاورند.

 

علائم

• علائم و نشانه های کما معمولاً عبارتند از:

   

  چشم های بسته

   

  رفلکس های ساقه مغز، مانند پاسخ ندادن مردمک ها به نور

   

  پاسخ ندادن اندام ها، به جز حرکات رفلکس

   

  پاسخ ندادن به محرک های دردناک، به جز حرکات رفلکس

   

  تنفس نامنظم

•  

• چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

   

  کما یک اورژانس پزشکی است. به دنبال مراقبت های پزشکی فوری برای فرد در کما باشید.

•  

علل

بسیاری از مشکلات می توانند باعث کما شوند. چند نمونه عبارتند از:

• آسیب های تروماتیک مغزی. اینها اغلب در اثر برخوردهای تصادفی یا اعمال خشونت آمیز ایجاد می‌شوند.
• سکته. کاهش یا قطع شدن خونرسانی به مغز (سکته مغزی)، می تواند ناشی از انسداد شریان ها یا ترکیدن رگ خونی باشد.
• تومورها. تومورهای مغز یا ساقه مغز می توانند باعث کما شوند.
• دیابت. سطح قند خون که خیلی بالا می رود (هیپرگلیسمی) یا خیلی پایین (هیپوگلیسمی) می‌تواند باعث کما شود.
• کمبود اکسیژن. افرادی که از غرق شدن نجات یافته اند یا کسانی که پس از حمله قلبی احیا شده اند ممکن است به دلیل کمبود رسیدن اکسیژن به مغز بیدار نشوند.
• عفونت ها. عفونت هایی مانند آنسفالیت و مننژیت باعث تورم مغز، نخاع یا بافت هایی می شوند که مغز را احاطه کرده اند. موارد شدید این عفونت ها می تواند منجر به آسیب مغزی یا کما شود.
• تشنج. تشنج های مداوم می تواند منجر به کما شود.
• سموم. قرار گرفتن در معرض سموم، مانند مونوکسید کربن یا سرب، می تواند باعث آسیب مغزی و کما شود.
• مواد مخدر و الکل. مصرف بیش از حد از مواد مخدر یا الکل می تواند منجر به کما شود.
•  

عوارض

اگرچه بسیاری از افراد به تدریج از کما بهبود می یابند، برخی دیگر وارد حالت نباتی می شوند یا می میرند. برخی از افرادی که از کما بهبود می یابند در نهایت با ناتوانی های عمده یا جزئی مواجه می شوند.

 

عوارضی مانند زخم بستر، عفونت دستگاه ادراری، لخته شدن خون در پاها و سایر مشکلات ممکن است در طول کما ایجاد شود.