درد مزمن لگن درد در ناحیه زیر شکم و بین باسن است که شش ماه یا بیشتر طول می کشد.

درد مزمن لگن می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. این می تواند نشانه ای از یک بیماری دیگر باشد یا به تنهایی یک بیماری باشد.

اگر به نظر می رسد درد مزمن لگن ناشی از یک مشکل پزشکی دیگر است، درمان آن مشکل ممکن است برای از بین بردن درد کافی باشد.

با این حال، در بسیاری از موارد نمی توان یک علت واحد را برای درد مزمن لگن شناسایی کرد. در این صورت، هدف از درمان کاهش درد و سایر علائم و بهبود کیفیت زندگی است.


علائم

هنگامی که از شما خواسته می شود درد خود را مشخص کنید، ممکن است به جای اشاره به یک نقطه، دست خود را روی کل ناحیه لگن خود بکشید. ممکن است درد مزمن لگنی خود را به یک یا چند مورد از روش های زیر توصیف کنید:

درد شدید و مداوم

دردی که می آید و می رود

درد مبهم

دردهای شدید یا گرفتگی

فشار یا سنگینی در عمق لگن

 

علاوه بر این، ممکن است تجربه کنید:

درد هنگام مقاربت

درد هنگام اجابت مزاج یا ادرار کردن

درد هنگام نشستن طولانی مدت


ناراحتی ممکن است پس از ایستادن طولانی مدت تشدید شود و ممکن است زمانی که دراز می کشید تسکین یابد. درد ممکن است خفیف و آزاردهنده باشد، یا ممکن است آنقدر شدید باشد که توانایی کار را از دست بدهید، نتوانید بخوابید و ورزش نکنید.


 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

با هر مشکل درد مزمن، تشخیص اینکه چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید می تواند دشوار باشد. به طور کلی، اگر درد لگن زندگی روزمره شما را مختل می کند یا اگر به نظر می رسد علائم بدتر می شود، از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.



علل

درد مزمن لگن یک بیماری پیچیده است که می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. گاهی اوقات، یک اختلال ممکن است به عنوان علت شناخته شود.

با این حال، در موارد دیگر، درد ممکن است نتیجه چندین بیماری باشد. به عنوان مثال، یک زن ممکن است به اندومتریوز و سیستیت بینابینی مبتلا باشد که هر دو به درد مزمن لگن کمک می کنند.


 

برخی از علل درد مزمن لگن عبارتند از:


اندومتریوز. این وضعیتی است که در آن بافتی از پوشش داخلی رحم، در خارج از رحم رشد می کند. این رسوبات بافتی به چرخه قاعدگی پاسخ می دهند، درست مانند پوشش داخلی رحم - ضخیم شدن، شکسته شدن و خونریزی هر ماه با افزایش و کاهش سطح هورمون. از آنجایی که در خارج از رحم اتفاق می افتد، خون و بافت نمی توانند از طریق واژن از بدن خارج شوند. در عوض، آنها در شکم باقی می مانند، جایی که ممکن است منجر به کیست های دردناک و نوارهای فیبری بافت اسکار (چسبندگی) شوند.

مشکلات اسکلتی عضلانی. شرایطی که بر استخوان‌ها، مفاصل و بافت‌های همبند (سیستم اسکلتی عضلانی) تأثیر می‌گذارد - مانند فیبرومیالژیا، تنش عضلانی کف لگن، التهاب مفصل شرمگاهی (سمفیز شرمگاهی) یا فتق - می‌تواند منجر به درد مکرر لگن شود.

بیماری التهابی مزمن لگن. اگر یک عفونت طولانی مدت، که اغلب از راه جنسی منتقل می شود، باعث ایجاد زخم شود که اندام های لگنی شما را درگیر کند، این می تواند رخ دهد.

باقیمانده تخمدان. پس از برداشتن رحم، تخمدان ها و لوله های فالوپ با جراحی، ممکن است به طور تصادفی یک تکه کوچک از تخمدان در داخل باقی بماند و بعداً کیست های دردناک ایجاد شود.

فیبروم ها. این رشد غیرسرطانی رحم ممکن است باعث فشار یا احساس سنگینی در قسمت تحتانی شکم شود. آنها به ندرت باعث درد شدید می شوند، مگر اینکه از منبع خون محروم شوند و شروع به مردن کنند (تخریب).

سندرم روده تحریک‌پذیر. علائم مرتبط با سندرم روده تحریک پذیر - نفخ، یبوست یا اسهال - می تواند منبع درد و فشار لگن باشد.

سندرم مثانه دردناک (سیستیت بینابینی). این وضعیت با درد مکرر مثانه و نیاز مکرر به ادرار کردن همراه است. هنگام پر شدن مثانه ممکن است درد لگنی را تجربه کنید که ممکن است پس از تخلیه مثانه موقتاً بهبود یابد.

سندرم احتقان لگن. برخی از پزشکان معتقدند بزرگ شدن وریدهای واریسی در اطراف رحم و تخمدان‌ها ممکن است منجر به درد لگن شود. با این حال، سایر پزشکان خیلی کمتر مطمئن هستند که سندرم احتقان لگن دلیلی برای درد لگن است، زیرا اکثر زنان با وریدهای بزرگ شده در لگن هیچ درد مرتبطی ندارند.

عوامل روانشناسی. افسردگی، استرس مزمن یا سابقه سوء استفاده جنسی یا فیزیکی ممکن است خطر درد مزمن لگن را افزایش دهد. ناراحتی عاطفی درد را بدتر می کند و زندگی با درد مزمن به پریشانی عاطفی کمک می کند. این دو عامل اغلب تبدیل به یک چرخه معیوب می شوند.