اختلال شناختی خفیف (MCI) مرحله بین کاهش حافظه پیری طبیعی و کاهش جدی تر یا زوال عقل است. با مشکلات حافظه، زبان، تفکر یا قضاوت مشخص می شود.

 

اگر اختلال شناختی خفیفی دارید، ممکن است بدانید که حافظه یا عملکرد ذهنی‌تان "لغزش" یافته است. خانواده و دوستان نزدیک نیز ممکن است متوجه تغییر شوند. اما این تغییرات آنقدر شدید نیستند که به طور قابل توجهی در زندگی روزمره و فعالیت های معمول تداخل ایجاد کنند.

 

اختلال شناختی خفیف ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل ناشی از بیماری آلزایمر یا سایر شرایط عصبی را افزایش دهد. اما برخی از افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف هرگز بدتر نمی شوند و تعداد کمی در نهایت بهبود می یابند.

 

علائم

مغز نیز مانند بقیه اعضای بدن با افزایش سن تغییر می کند. بسیاری از مردم با افزایش سن متوجه فراموشی تدریجی فزاینده می شوند. ممکن است فکر کردن به یک کلمه یا یادآوری نام یک فرد بیشتر طول بکشد.

 

اما نگرانی مداوم یا فزاینده در مورد عملکرد ذهنی ممکن است نشان دهنده اختلال خفیف شناختی (MCI) باشد. مشکلات شناختی ممکن است فراتر از حد انتظار باشد و در صورت تجربه هر یک یا همه موارد زیر نشان دهنده MCI احتمالی باشد:

بیشتر اوقات چیزها را فراموش می کنید.

 

رویدادهای مهم مانند قرار ملاقات ها یا مشارکت های اجتماعی را فراموش می کنید.

 

رشته افکار یا رشته گفتگوها، کتاب ها یا فیلم ها را از دست می دهید.

 

با تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی مراحل برای انجام یک کار یا درک دستورالعمل‌ها، احساس می‌کنید به طور فزاینده‌ای غرق می‌شوید.

 

در پیدا کردن راه خود در محیط های آشنا دچار مشکل می شوید.

 

تحریک پذیرتر می شوید یا قضاوت ضعیفی از خود نشان می دهید.

 

خانواده و دوستان متوجه هر یک از این تغییرات می شوند.

 

 

اگر MCI دارید، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

 

افسردگی

 

تحریک پذیری و پرخاشگری

 

اضطراب

 

بی تفاوتی

  •  
  • علل

کوچک شدن مغز

کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

هیچ دلیل واحدی برای اختلال شناختی خفیف (MCI) وجود ندارد، همانطور که هیچ نتیجه واحدی برای این اختلال وجود ندارد. علائم MCI ممکن است برای سال ها ثابت بماند، به سمت بیماری آلزایمر یا نوع دیگری از زوال عقل پیشرفت کند، یا با گذشت زمان بهبود یابد.

 

شواهد کنونی نشان می‌دهد که MCI اغلب، اما نه همیشه، از میزان کمتری از همان انواع تغییرات مغزی که در بیماری آلزایمر یا سایر اشکال زوال عقل مشاهده می‌شود، ایجاد می‌شود. برخی از این تغییرات در مطالعات کالبد شکافی افراد مبتلا به MCI شناسایی شده است. این تغییرات عبارتند از:

 

توده های غیر طبیعی پروتئین بتا آمیلوئید (پلاک) و توده های میکروسکوپی پروتئین تاو مشخصه بیماری آلزایمر

 

اجسام لویی، که توده های میکروسکوپی پروتئین دیگری هستند که با بیماری پارکینسون، زوال عقل همراه با اجسام لویی و برخی موارد بیماری آلزایمر مرتبط هستند.

 

سکته های کوچک یا کاهش جریان خون در رگ های خونی مغز

 

 

مطالعات تصویربرداری از مغز نشان می دهد که تغییرات زیر ممکن است با MCI مرتبط باشد:

 

کوچک شدن هیپوکامپ، ناحیه ای از مغز که برای حافظه مهم است

 

بزرگ شدن فضاهای پر از مایع مغز 

 

کاهش استفاده از گلوکز، قندی که منبع اصلی انرژی برای سلول ها است، در مناطق کلیدی مغز

 

عوامل خطر

قوی ترین عوامل خطر برای MCI عبارتند از:

 

  • افزایش سن
  • داشتن یک فرم خاص از یک ژن به نام APOE e4، که با بیماری آلزایمر نیز مرتبط است - داشتن این ژن تضمین نمی کند که زوال شناختی را تجربه کنید.

سایر شرایط پزشکی و عوامل سبک زندگی با افزایش خطر شناختی مرتبط هستند، از جمله:

 

  • دیابت
  • سیگار کشیدن
  • فشار خون بالا
  • کلسترول بالا
  • چاقی
  • افسردگی
  • فقدان ورزش بدنی
  • سطح تحصیلات پایین
  • مشارکت کم در فعالیت های فعال ذهنی یا اجتماعی
  •  

عوارض

خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مبتلا به MCI به طور قابل توجهی افزایش یافته است - اما نه قطعیت. به طور کلی، حدود 1٪ تا 3٪ از افراد مسن هر سال به زوال عقل مبتلا می شوند. مطالعات نشان می دهد که حدود 10٪ تا 15٪ از افراد مبتلا به MCI هر ساله به زوال عقل مبتلا می شوند.

 

پیشگیری

همیشه نمی توان از اختلال شناختی خفیف پیشگیری کرد. اما تحقیقات برخی از عوامل محیطی را پیدا کرده است که ممکن است بر خطر ابتلا به این بیماری تأثیر بگذارد. مطالعات نشان می دهد که این مراحل ممکن است به جلوگیری از اختلال شناختی کمک کند:

 

از مصرف الکل خودداری کنید.

 

قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا را محدود کنید.

 

خطر آسیب به سر خود را کاهش دهید.

 

سیگار نکشید

 

شرایط سلامتی مانند دیابت، فشار خون بالا، چاقی و افسردگی را مدیریت کنید.

 

بهداشت خواب را به خوبی رعایت کنید و اختلالات خواب را مدیریت کنید.

 

از یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی استفاده کنید که دارای میوه ها و سبزیجات فراوان و چربی های اشباع شده کم باشد.

 

با دیگران تعامل اجتماعی داشته باشید.

 

به طور منظم با شدت متوسط ​​تا شدید ورزش کنید.

 

اگر کم شنوایی دارید از سمعک استفاده کنید.

 

ذهن خود را با پازل، بازی و آموزش حافظه تحریک کنید.