علائم فلج بل شامل ضعف ناگهانی در عضلات صورت است. در بیشتر موارد، ضعف موقتی است و طی هفته ها به طور قابل توجهی بهبود می یابد. ضعف باعث می شود نیمی از صورت شما افتاده به نظر برسد. لبخند شما یک طرفه است و چشم شما در آن طرف در برابر بسته شدن مقاومت می کند.

 

فلج بل، همچنین به عنوان فلج حاد محیطی صورت با علت ناشناخته شناخته می شود، می تواند در هر سنی رخ دهد. علت دقیق آن ناشناخته است. اعتقاد بر این است که نتیجه تورم و التهاب عصبی است که ماهیچه های یک طرف صورت شما را کنترل می کند. یا ممکن است واکنشی باشد که پس از عفونت ویروسی رخ می دهد.

 

برای اکثر افراد، فلج بل موقتی است. علائم معمولا در عرض چند هفته شروع به بهبود می کنند و در حدود شش ماه بهبود می یابند. تعداد کمی از مردم همچنان برخی از علائم فلج بل را تا آخر عمر دارند. به ندرت، فلج بل ممکن است عود کند.

علائم

علائم و نشانه های فلج بل به طور طبیعی ظاهر می شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شروع سریع ضعف خفیف تا فلج کامل در یک طرف صورت  که طی چند ساعت تا چند روز رخ می دهد.
• افتادگی صورت و مشکل در ایجاد حالات چهره، مانند بستن چشم یا لبخند زدن
• آب دهان
• درد در اطراف فک یا داخل یا پشت گوش در سمت آسیب دیده
• افزایش حساسیت به صدا در سمت آسیب دیده
• سردرد
• از دست دادن طعم و مزه
• تغییر در میزان تولید اشک و بزاق 

در موارد نادر، فلج بل می تواند بر اعصاب دو طرف تأثیر بگذارد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر هر نوع فلج را تجربه کردید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید زیرا ممکن است دچار سکته شده باشید. فلج بل به دلیل سکته مغزی ایجاد نمی شود، اما می تواند علائم مشابهی ایجاد کند.

در صورت احساس ضعف یا افتادگی صورت به پزشک مراجعه کنید تا علت و شدت بیماری را دریابید.

علل

اگرچه دلیل دقیق بروز فلج بل مشخص نیست، اما اغلب به داشتن یک عفونت ویروسی مربوط می شود.

ویروس هایی که با فلج بل مرتبط شده اند شامل ویروس هایی هستند که باعث ایجاد موارد زیر می شوند:

• تبخال و تبخال تناسلی (هرپس سیمپلکس)
• آبله مرغان و زونا (هرپس زوستر)
• مونونوکلئوز عفونی (اپشتین بار)
• عفونت سیتومگالوویروس
• بیماری های تنفسی (آدنوویروس)
• سرخک آلمانی (سرخچه)
• اوریون (ویروس اوریون)
• آنفولانزا (آنفلوانزا B)
• بیماری دست و پا و دهان (کوکساکی ویروس)

عصبی که ماهیچه های صورت را کنترل می کند از راهروی باریکی از استخوان در مسیر خود به صورت عبور می کند. در فلج بل، آن عصب ملتهب و متورم می شود - معمولاً مربوط به یک عفونت ویروسی است. علاوه بر عضلات صورت، این عصب بر اشک، بزاق، چشایی و یک استخوان کوچک در وسط گوش تأثیر می گذارد.

عوامل خطر

فلج بل بیشتر در افرادی رخ می دهد که:

• باردار، مخصوصاً در سه ماهه سوم، یا در هفته اول پس از زایمان هستند
• عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مانند آنفولانزا یا سرماخوردگی داشته باشند
• دیابت داشته باشند

حملات مکرر فلج بل نادر است. اما در برخی از این موارد، سابقه خانوادگی حملات مکرر وجود دارد - که نشان دهنده یک استعداد ژنتیکی احتمالی برای فلج بل است.

عوارض

یک مورد خفیف فلج بل به طور معمول در عرض یک ماه ناپدید می شود. بهبودی از یک مورد شدیدتر شامل فلج کامل متفاوت است. عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آسیب غیر قابل برگشت به عصب صورت.
• رشد مجدد غیر طبیعی رشته های عصبی. این ممکن است منجر به انقباض غیرارادی برخی از ماهیچه‌ها در هنگام تلاش برای حرکت دادن عضلات دیگر شود (سینکینز) - برای مثال، وقتی لبخند می‌زنید، چشم در سمت آسیب دیده ممکن است بسته شود.
• کوری جزئی یا کامل چشم که به دلیل خشکی بیش از حد و خراشیدگی پوشش محافظ شفاف چشم (قرنیه) بسته نمی شود.