آتلکتازیس (at-uh-LEK-tuh-sis) یک فروپاشی کامل یا جزئی از کل ریه یا ناحیه (لوب) ریه است. زمانی اتفاق می‌افتد که کیسه‌های هوای کوچک (آلوئول‌ها) درون ریه خالی می‌شوند یا احتمالاً با مایع آلوئولی پر می‌شوند.

 

آتلکتازیس یکی از شایع ترین عوارض تنفسی پس از جراحی است. همچنین یک عارضه احتمالی سایر مشکلات تنفسی، از جمله فیبروز کیستیک، تومورهای ریه، صدمات قفسه سینه، مایع در ریه و ضعف تنفسی است. اگر در یک جسم خارجی نفس بکشید ممکن است به آتلکتازی مبتلا شوید.

 

آتلکتازیس می تواند تنفس را دشوار کند، به خصوص اگر از قبل بیماری ریوی دارید. درمان بستگی به علت و شدت فروپاشی دارد.

 

 

علائم

ممکن است هیچ علامت یا نشانه واضحی از آتلکتازیس وجود نداشته باشد. اگر علائم و نشانه هایی دارید، ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

 

دشواری در تنفس

 

تنفس سریع و کم عمق

 

خس خس سینه

 

سرفه

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر مشکل تنفسی دارید، همیشه فوراً به پزشک مراجعه کنید. سایر شرایط غیر از آتلکتازیس می تواند باعث مشکلات تنفسی شود و نیاز به تشخیص دقیق و درمان فوری دارد. اگر تنفس به طور فزاینده ای دشوار می‌شود، به دنبال کمک فوری پزشکی باشید.

 

 

 

علل

 

آتلکتازیس با مسدود شدن راه هوایی (انسدادی) یا فشار خارج از ریه (غیر انسدادی) رخ می دهد.

 

 

بیهوشی عمومی یکی از علل شایع آتلکتازیس است. الگوی منظم تنفس را تغییر می دهد و بر تبادل گازهای ریوی تأثیر می گذارد که می تواند باعث تخلیه کیسه های هوا (آلوئول) شود. تقریباً همه کسانی که جراحی بزرگ انجام می دهند مقداری آتلکتازیس ایجاد می کنند. اغلب پس از جراحی بای پس قلب رخ می دهد.

 

 

آتلکتازی انسدادی ممکن است به دلایل زیادی ایجاد شود، از جمله:

 

پلاگین مخاطی. پلاگین مخاطی تجمع مخاط در مجاری هوایی است. معمولاً در حین و بعد از عمل جراحی رخ می دهد زیرا نمی توانید سرفه کنید. داروهایی که در حین جراحی تجویز می شوند باعث می شوند تنفس عمیق کمتری داشته باشید، بنابراین ترشحات طبیعی در مجاری تنفسی جمع می شوند. ساکشن ریه‌ها در حین جراحی به پاکسازی ریه‌ها کمک می‌کند، اما گاهی اوقات هنوز هم تجمع می‌کنند. پلاگ های مخاطی نیز در کودکان، افراد مبتلا به فیبروز کیستیک و در هنگام حملات شدید آسم رایج است.

 

جسم خارجی. آتلکتازیس در کودکانی که جسمی مانند بادام زمینی یا قسمت کوچک اسباب بازی را به داخل ریه خود استنشاق کرده اند رایج است.

 

تومور داخل راه هوایی. رشد غیر طبیعی می تواند راه هوایی را باریک کند.

 

 

دلایل احتمالی آتلکتازیس غیر انسدادی عبارتند از:

 

  • جراحت. ضربه به قفسه سینه – به عنوان مثال ناشی از سقوط یا تصادف اتومبیل – می تواند باعث شود که از نفس عمیق (به دلیل درد) اجتناب کنید که می تواند منجر به فشرده شدن ریه ها شود.

     

    پلورال افیوژن. این وضعیت شامل تجمع مایع بین بافت ها است که ریه ها و داخل دیواره قفسه سینه را می پوشاند.

     

    ذات الریه. انواع مختلف ذات الریه، عفونت ریه، می تواند باعث آتلکتازیس شود.

     

    پنوموتوراکس. هوا به فضای بین ریه ها و دیواره قفسه سینه نشت می کند و به طور غیرمستقیم باعث فروپاشی بخشی یا تمام ریه می شود.

     

    اسکار بافت ریه. جای زخم ممکن است در اثر آسیب، بیماری ریوی یا جراحی ایجاد شود.

     

    تومور. یک تومور بزرگ می‌تواند به ریه فشار وارد کند و آن را تخلیه کند، برخلاف مسدود کردن راه‌های هوا.

     

  •  

عوامل خطر

عواملی که احتمال ابتلا به آتلکتازی را افزایش می دهند عبارتند از:

 

سن بالاتر

 

هر شرایطی که بلع را دشوار می کند

 

حبس شدن در رختخواب با تغییرات نادر موقعیت

 

بیماری های ریوی، مانند آسم، COPD، برونشکتازی یا فیبروز کیستیک

 

جراحی اخیر شکم یا قفسه سینه

 

بیهوشی عمومی اخیر

 

ضعف عضلات تنفسی به دلیل دیستروفی عضلانی، آسیب نخاعی یا بیماری عصبی عضلانی دیگر

 

داروهایی که ممکن است باعث تنفس سطحی شوند

 

درد یا آسیبی که ممکن است سرفه را دردناک کند یا باعث تنفس سطحی شود، از جمله درد معده یا شکستگی دنده

 

سیگار کشیدن

 

 

عوارض

ناحیه کوچکی از آتلکتازیس، به ویژه در بزرگسالان، معمولاً قابل درمان است. عوارض زیر ممکن است ناشی از آتلکتازیس باشد:

 

 

اکسیژن خون پایین (هیپوکسمی). آتلکتازیس، رسیدن اکسیژن به کیسه های هوایی (آلوئول) را برای ریه ها دشوارتر می کند.

 

ذات الریه. خطر ابتلا به ذات الریه تا زمانی که آتلکتازیس از بین برود ادامه دارد. مخاط در یک ریه از بین رفته ممکن است منجر به عفونت شود.

 

نارسایی تنفسی. از دست دادن یک لوب یا یک ریه کامل، به ویژه در یک نوزاد یا در فردی که بیماری ریوی دارد، می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

 

 

جلوگیری

 

آتلکتازیس در کودکان اغلب به دلیل انسداد راه هوایی ایجاد می شود. برای کاهش خطر آتلکتازیس، اشیاء کوچک را دور از دسترس کودکان قرار دهید.

 

در بزرگسالان، آتلکتازیس بیشتر پس از جراحی بزرگ رخ می دهد. اگر برای جراحی برنامه ریزی می کنید، با پزشک خود در مورد راهکارهایی برای کاهش خطر صحبت کنید. برخی از تحقیقات نشان می دهد که برخی تمرینات تنفسی و تمرینات عضلانی ممکن است خطر آتلکتازیس را پس از جراحی های خاص کاهش دهد.

 

 

 

مطالب مرتبط