زمانی که غذا باعث واکنش آلرژیک می‌شود، تعیین دقیق اینکه مقصر چه غذایی است همیشه آسان نیست. برای ارزیابی اینکه آیا شما یا فرزندتان به شیر حساسیت دارید، پزشک ممکن است:

 

سوالات مفصلی در مورد علائم و نشانه ها بپرسد

 

معاینه فیزیکی انجام دهد

 

از غذاهایی که خود یا فرزندتان می خورید یادداشت روزانه دقیقی بخواهد

 

بخواهد شیر را از رژیم غذایی خود یا کودک خود حذف کنید (رژیم حذفی) - و سپس غذا را دوباره اضافه کنید تا ببینید آیا روی واکنش، موثر است یا خیر

 

او همچنین ممکن است یک یا هر دو آزمایش زیر را توصیه کند:

 

• تست پوست. در این آزمایش، پوست دچار خارش می شود و در معرض مقادیر کمی از پروتئین های موجود در شیر قرار می گیرد. اگر آلرژی دارید، احتمالاً در محل آزمایش روی پوستتان یک برآمدگی برجسته (کهیر) ایجاد خواهد شد. متخصصان آلرژی معمولاً برای انجام و تفسیر تست‌های پوستی آلرژی مجهزتر هستند. به خاطر داشته باشید که این نوع آزمایش برای تشخیص حساسیت به شیر کاملاً دقیق نیست.

   

• آزمایش خون. آزمایش خون می تواند پاسخ سیستم ایمنی بدن به شیر را با اندازه گیری میزان آنتی بادی های ایمونوگلوبولین E (IgE) در خون اندازه گیری کند. اما این آزمایش در تشخیص حساسیت به شیر کاملاً دقیق نیست.

اگر نتایج معاینه و آزمایش نتواند آلرژی به شیر را تأیید کند، پزشک ممکن است یک چالش خوراکی را تجویز کند، که در آن از غذاهای مختلفی که ممکن است حاوی شیر در مقادیر فزاینده باشند یا نباشند، تغذیه می‌شوند تا ببینند آیا به غذاهای حاوی شیر واکنش نشان می‌دهید یا خیر. انجام تست های آلرژی توسط متخصص آلرژی که برای مدیریت واکنش های جدی آموزش دیده است، ایده خوبی است.

 

 

اگر پزشک مشکوک باشد که علائم ناشی از چیزی غیر از آلرژی غذایی است، ممکن است برای شناسایی یا رد سایر مشکلات پزشکی به آزمایش‌های دیگری نیاز داشته باشید.

 

رفتار

تنها راه جلوگیری از واکنش آلرژیک، اجتناب از شیر و پروتئین شیر است. این می تواند دشوار باشد زیرا شیر یک عنصر رایج در بسیاری از غذاهاست. همچنین، برخی از افراد مبتلا به آلرژی به شیر می‌توانند شیر را به شکل‌هایی تحمل کنند، مانند شیری که در محصولات پخته شده حرارت داده می‌شود یا در برخی از غذاهای فرآوری شده مانند ماست. با پزشک خود در مورد مواردی که باید اجتناب کنید صحبت کنید.

 

با وجود تمام تلاش، اگر به طور تصادفی شیر مصرف کنید، داروهایی مانند آنتی هیستامین ها ممکن است واکنش آلرژیک خفیف را کاهش دهند.

 

اگر شما یا فرزندتان یک واکنش آلرژیک جدی (آنافیلاکسی) دارید، ممکن است نیاز به تزریق اورژانسی اپی نفرین (آدرنالین) و مراجعه به اورژانس داشته باشید. اگر در معرض خطر واکنش شدید هستید، ممکن است همیشه نیاز به حمل اپی نفرین تزریقی داشته باشید. از پزشک یا داروساز خود بخواهید نحوه استفاده از این دستگاه را نشان دهد تا برای شرایط اضطراری آماده شوید.

 

 

مقابله و حمایت

 

داشتن یک آلرژی جدی یا والدین کودکی با آلرژی بالقوه تهدید کننده زندگی بودن، می تواند استرس زا باشد. صحبت کردن با دیگران در موقعیت های مشابه می تواند مفید باشد. علاوه بر ارائه حمایت و تشویق، آنها همچنین ممکن است نکات مقابله ای مفیدی را ارائه دهند، مانند نحوه برخورد مؤثر با مسئولان مدرسه برای اطمینان از برآورده شدن نیازهای پزشکی فرزندتان.

 

 

آماده شدن برای قرار ملاقات 

 

احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده یا متخصص اطفال فرزندتان شروع کنید. با این حال، ممکن است پس از آن به یک دکتر متخصص در اختلالات آلرژیک (آلرژیست-ایمونولوژیست) ارجاع داده شوید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید و بدانید که از پزشک خود چه انتظاری دارید.

 

آنچه می توانید انجام دهید

• از کلیه محدودیت ها قبل از قرار ملاقات آگاه شوید. وقتی قرار ملاقات گذاشتید، از قبل بپرسید که آیا کاری وجود دارد که باید انجام دهید. به عنوان مثال، اگر قرار است آزمایش آلرژی انجام دهید، پزشک از شما یا فرزندتان می خواهد که مصرف داروهای آنتی هیستامین را برای یک دوره زمانی مشخص قبل از انجام آزمایش متوقف کنید.

   

• علائمی را که تجربه کرده اید، از جمله علائمی که ممکن است به نظر غیرمرتبط با آلرژی به شیر به نظر برسد، بنویسید.
• فهرستی از داروها، ویتامین ها و مکمل هایی که  مصرف می کنید تهیه کنید.
• سوالاتی را بنویسید تا از پزشک خود بپرسید.

تهیه لیستی از سوالات می تواند کمک کند از زمان خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید. برای آلرژی به شیر، برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

 

• به نظر شما این حساسیت به شیر است یا عدم تحمل لاکتوز؟

   

  آیا آزمایشاتی برای تشخیص حساسیت به شیر وجود دارد؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی دارند؟

   

  آیا ممکن است این آلرژی از بین برود؟

   

  آیا درمان هایی وجود دارد؟

   

  آیا اجتناب از شیر و فرآورده های آن ضروری است؟

   

  چه غذاهایی احتمالا حاوی فرآورده های شیری هستند؟

   

  آیا باید از دیگرانی که شیر می نوشند دوری کرد؟

   

  چه چیزی باید در مورد این آلرژی به مسئولان مدرسه فرزندم بگویم؟

   

  چگونه می توان آلرژی به شیر را با شرایط دیگر مدیریت کرد؟

   

  آیا بروشورها یا سایر موارد چاپی وجود دارد که بتوانم آنها را ببرم؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟

   

  آیا باید همیشه اپی نفرین تزریقی همراه داشته باشم؟

 

 

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک احتمالاً سؤالاتی می پرسد، از جمله:

 

 

• اولین واکنشتان به شیر چه زمانی بود؟
• می توانید واکنش را توضیح دهید؟
• آیا هر باری که شیر می نوشید یا چیزی که با شیر درست می شود می خورید این اتفاق می افتد؟
• چه مدت پس از مصرف شیر یا فرآورده های شیری علائم شروع می شود؟
• شدت علائم چقدر است؟
• آیا به نظر می رسد چیزی شبیه به داروی آلرژی واکنش به شیر را بهبود می بخشد؟
• به نظر می رسد چه چیزی علائم را بدتر می کند؟
• آیا شما یا فرزندتان هر یک از محصولات ساخته شده برای افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز را امتحان کرده اید؟ اگر بله، کمک کرده است؟
• آیا فرد دیگری در خانواده‌تان به شیر حساسیت دارد؟
•  

کاری که در این بین می توانید انجام دهید

اگر علائم آلرژی خفیف ناشی از خوردن چیزی که حاوی شیر است دارید، مصرف یک داروی آنتی هیستامین ممکن است ناراحتی شما را کاهش دهد. مراقب علائم شدیدتری باشید که ممکن است به مراقبت پزشکی نیاز داشته باشند. اگر علائم آنافیلاکسی را دارید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.