روماتیسم مفصلی

کادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

آرتریت روماتوئید یک اختلال التهابی مزمن است که می تواند بیشتر مفاصل را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی از افراد، این بیماری می تواند به طیف گسترده ای از سیستم های بدن از جمله پوست، چشم ها، ریه ها، قلب و عروق خونی آسیب برساند.

یک اختلال خود ایمنی، آرتریت روماتوئید زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن، به اشتباه به بافت های بدن حمله می کند.

 

بر خلاف آسیب ساییدگی ناشی از استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید پوشش مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تورم دردناکی می شود که در نهایت می تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود.

 

التهاب مرتبط با آرتریت روماتوئید همان چیزی است که می تواند به سایر قسمت های بدن نیز آسیب برساند. در حالی که انواع جدید داروها گزینه های درمانی را به طور چشمگیری بهبود بخشیده اند، آرتریت روماتوئید شدید همچنان می تواند باعث ناتوانی های جسمی شود.

 

 

علائم

علائم و نشانه های آرتریت روماتوئید ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

  • مفاصل حساس، گرم و متورم
  • سفتی مفاصل که معمولاً در صبح ها و بعد از عدم تحرک بدتر می شود
  • خستگی، تب و از دست دادن اشتها

آرتریت روماتوئید اولیه تمایل دارد ابتدا مفاصل کوچکتر را تحت تاثیر قرار دهد - به ویژه مفاصلی که انگشتان دست را به دستان و انگشتان پا به پاها متصل می کنند.

 با پیشرفت بیماری، علائم به مچ دست، زانو، مچ پا، آرنج، باسن و شانه ها گسترش می یابد. در موارد بیشتر، علائم در مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن رخ می دهد.

حدود 40 درصد از افرادی که آرتریت روماتوئید دارند نیز علائم و نشانه هایی را تجربه می کنند که مفاصل را درگیر نمی کنند. مناطقی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند عبارتند از:

 

  • پوست
  • چشم ها
  • ریه ها
  • قلب
  • کلیه ها
  • غدد بزاقی
  • بافت عصبی
  • مغز استخوان
  • رگ های خونی

علائم و نشانه‌های آرتریت روماتوئید ممکن است از نظر شدت متفاوت باشد و حتی ممکن است بیایند و بروند. دوره های افزایش فعالیت بیماری، به نام شعله ور شدن، متناوب با دوره های بهبودی نسبی - زمانی که تورم و درد محو یا ناپدید می شود. با گذشت زمان، آرتریت روماتوئید می تواند باعث تغییر شکل مفاصل و جابجایی آنها از جای خود شود.

 

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر ناراحتی و تورم مداوم در مفاصل خود دارید، از پزشک خود وقت ملاقات بگیرید.

 

علل

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است. به طور معمول، سیستم ایمنی بدن به محافظت از بدن در برابر عفونت و بیماری کمک می کند. در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم در مفاصل حمله می کند. همچنین می تواند باعث مشکلات پزشکی در قلب، ریه ها، اعصاب، چشم ها و پوست شود.

پزشکان نمی‌دانند چه چیزی این فرآیند را شروع می‌کند، اگرچه به نظر می‌رسد که یک جزء ژنتیکی محتمل است. در حالی که ژن‌ها در واقع باعث آرتریت روماتوئید نمی‌شوند، اما می‌توانند احتمال واکنش را به عوامل محیطی - مانند عفونت با ویروس‌ها و باکتری‌های خاص - که ممکن است باعث این بیماری شوند، افزایش دهند.

 

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش دهند عبارتند از:

 

  • جنسیت. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.
  • سن. آرتریت روماتوئید ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما معمولا در میانسالی شروع می شود.
  • سابقه خانوادگی. اگر یکی از اعضای خانواده مبتلا به آرتریت روماتوئید باشد، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری افزایش یابد.
  • سیگار کشیدن. سیگار کشیدن خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید را افزایش می دهد، به خصوص اگر استعداد ژنتیکی برای ابتلا به این بیماری دارید. به نظر می رسد سیگار کشیدن نیز با شدت بیشتر بیماری همراه باشد.
  • اضافه وزن. به نظر می رسد افرادی که اضافه وزن دارند تا حدودی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.
  •  

عوارض

آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به موارد زیر را افزایش می دهد:

 

  • پوکی استخوان. خود آرتریت روماتوئید، همراه با برخی از داروهایی که برای درمان آرتریت روماتوئید استفاده می شود، می تواند خطر پوکی استخوان را افزایش دهد - وضعیتی که استخوان ها را ضعیف می کند و آنها را مستعد شکستگی می کند.
  • ندول های روماتوئید. این برجستگی های سفت بافتی معمولاً در اطراف نقاط فشار مانند آرنج ایجاد می شوند. با این حال، این گره ها می توانند در هر جایی از بدن از جمله قلب و ریه ها ایجاد شوند.
  • خشکی چشم و دهان. افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند، بسیار بیشتر در معرض ابتلا به سندرم شوگرن هستند، اختلالی که میزان رطوبت چشم و دهان را کاهش می دهد.
  • عفونت ها. خود آرتریت روماتوئید و بسیاری از داروهایی که برای مبارزه با آن استفاده می‌شوند، می‌توانند سیستم ایمنی بدن را مختل کنند و منجر به افزایش عفونت شوند. برای پیشگیری از بیماری هایی مانند آنفولانزا، ذات الریه، زونا و کووید-19 با واکسیناسیون از خود محافظت کنید.
  • ترکیب غیر طبیعی بدن. نسبت چربی به توده بدون چربی در افرادی که آرتریت روماتوئید دارند، حتی در افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) طبیعی دارند، اغلب بیشتر است.
  • سندرم تونل کارپال. اگر آرتریت روماتوئید مچ دست را تحت تاثیر قرار دهد، التهاب می تواند عصب دست و انگشتان را تحت تحت فشار قرار دهد.
  • مشکلات قلبی. آرتریت روماتوئید می تواند خطر سفت شدن و انسداد شریان ها و همچنین التهاب کیسه ای که قلب را در بر گرفته است را افزایش دهد.
  • بیماری ریه. افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید در معرض خطر افزایش التهاب و اسکار بافت‌های ریه هستند که می‌تواند منجر به تنگی نفس پیشرونده شود.
  • لنفوم. آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به لنفوم را افزایش می دهد، گروهی از سرطان های خون که در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند.
  •