دیستونی گردن، که به آن تورتیکولی اسپاسمودیک نیز می‌گویند، یک وضعیت دردناک است که در آن گردن به‌طور غیرارادی منقبض و باعث می‌شود به یک طرف بپیچد یا بچرخد. دیستونی گردن همچنین می‌تواند باعث شود که سر به طور غیرقابل کنترلی به جلو یا عقب متمایل شود.

یک مشکل نادر که می‌تواند در هر سنی رخ دهد، دیستونی گردن در افراد میانسال رخ می‌دهد، زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می شوند. علائم معمولاً به تدریج شروع می‌شوند و سپس به نقطه ای می‌رسند که به طور قابل توجهی بدتر نمی‌شوند.

هیچ درمانی برای دیستونی گردن وجود ندارد. این مشکل گاهی اوقات بدون درمان برطرف می‌شود، اما بهبودی پایدار غیرمعمول است. تزریق سم بوتولینوم به آسیب‌دیدگی علائم و نشانه‌های دیستونی گردن را کاهش می دهد. جراحی ممکن است در مواردی مناسب باشد.

 

 

علائم

 

انقباضات عضلانی درگیر در دیستونی گردن می تواند باعث شود سر به جهات مختلفی بپیچد، از جمله:

 

• چانه به سمت شانه
• گوش به سمت شانه
• چانه به سمت بالا
• چانه مستقیم به پایین

رایج‌ترین نوع پیچ‌خوردگی مرتبط با دیستونی گردن زمانی است که چانه به سمت شانه کشیده می‌شود. برخی افراد ترکیبی از حالت‌های غیر طبیعی سر را تجربه می‌کنند. حرکت تکان‌دهنده سر نیز ممکن است رخ دهد.

بسیاری از افرادی که دیستونی گردن دارند نیز درد گردن را تجربه می‌کنند که می‌تواند به شانه‌ها سرایت کند. این اختلال همچنین می‌تواند باعث سردرد شود. در برخی افراد، درد ناشی از دیستونی گردن می‌تواند طاقت‌فرسا و ناتوان‌کننده باشد.

 

 

علل

در اکثر افراد مبتلا به دیستونی گردن، علت ناشناخته است. برخی از افرادی که دیستونی گردن دارند، سابقه خانوادگی این اختلال را دارند. محققان جهش های ژنی مرتبط با دیستونی گردن را یافته‌اند. دیستونی گردن گاهی اوقات با آسیب‌های سر، گردن یا شانه نیز مرتبط است.

 

 

عوامل خطر

عوامل خطر برای دیستونی گردن عبارتند از:

 

• سن. در حالی که این اختلال می‌تواند در افراد در هر سنی رخ دهد، اغلب پس از 30 سالگی شروع می شود.
• جنسیت. زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به دیستونی گردن هستند.
• سابقه خانوادگی. اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده، مبتلا به دیستونی گردن یا نوع دیگری از دیستونی باشد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این اختلال هستید.
•  

عوارض

در برخی موارد، انقباضات غیرارادی عضلانی مرتبط با دیستونی گردن می‌تواند به نواحی مجاور بدن سرایت کند. رایج‌ترین مکان‌ها شامل صورت، فک، بازوها و تنه است.

افرادی که دیستونی گردنی دارند نیز ممکن است دچار خارهای استخوانی شوند که ممکن است فضای کانال نخاعی را کاهش دهد. این می‌تواند باعث گزگز، بی‌حسی و ضعف در بازوها، دست‌ها، یا پاها شود.