یبوست مزمن تحریک نادر روده یا مشکل دفع مدفوع است که برای چند هفته یا بیشتر ادامه دارد.

یبوست به طور کلی به صورت داشتن کمتر از سه بار اجابت مزاج در هفته توصیف می شود.

اگرچه یبوست گاه به گاه بسیار رایج است، برخی از افراد یبوست مزمن را تجربه می کنند که می تواند در انجام کارهای روزانه آنها اختلال ایجاد کند. یبوست مزمن ممکن است باعث شود افراد برای اجابت مزاج بیش از حد فشار بیاورند. 

درمان یبوست مزمن تا حدی به علت اصلی آن بستگی دارد. با این حال، در برخی موارد، علت هرگز پیدا نمی شود.

 

علائم

علائم و نشانه های یبوست عبارتند از:

 

  • دفع کمتر از سه مدفوع در هفته
  • داشتن مدفوع توده یا سفت
  • زور زدن برای اجابت مزاج
  • احساس می کنید که انسدادی در رکتوم وجود دارد که مانع از اجابت مزاج می شود
  • احساس می کنید که نمی توانید مدفوع را به طور کامل از رکتوم خود خالی کنید
  • نیاز به کمک برای تخلیه رکتوم، مانند استفاده از دستان برای فشار دادن روی شکم و استفاده از انگشت برای خارج کردن مدفوع از رکتوم

اگر دو یا چند مورد از این علائم را در سه ماه گذشته تجربه کرده باشید، ممکن است یبوست مزمن در نظر گرفته شود.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر تغییرات غیرقابل توضیح و مداوم در عادات روده خود را تجربه کردید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.

 

 

علل

 

یبوست معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که ضایعات یا مدفوع خیلی آهسته از طریق دستگاه گوارش حرکت می‌کنند یا نمی‌توانند به طور موثر از رکتوم دفع شوند، که ممکن است باعث سفت و خشک شدن مدفوع شود. یبوست مزمن علل احتمالی زیادی دارد.

 

انسداد در روده بزرگ یا رکتوم

انسداد در روده بزرگ یا رکتوم ممکن است حرکت مدفوع را کند یا متوقف کند. علل عبارتند از:

  • پارگی های ریز در پوست اطراف مقعد (شکاف مقعد)
  • انسداد در روده (انسداد روده)
  • سرطان روده بزرگ
  • تنگی روده بزرگ 
  • سایر سرطان های شکمی که بر روده بزرگ فشار می آورد
  • سرطان رکتوم
  • برآمدگی رکتوم از طریق دیواره پشتی واژن (رکتوسل)
  •  

مشکلات اعصاب اطراف کولون و رکتوم

مشکلات عصبی می تواند بر اعصابی که باعث انقباض عضلات روده بزرگ و راست روده و حرکت مدفوع از طریق روده می شود، تأثیر بگذارد. علل عبارتند از:

 

  • آسیب به اعصابی که عملکردهای بدن را کنترل می کنند (نوروپاتی خودکار)
  • اسکلروز چندگانه
  • بیماری پارکینسون
  • آسیب نخاعی
  • سکته
  •  

مشکل در عضلات درگیر لگن

مشکلات مربوط به عضلات لگن درگیر در اجابت مزاج ممکن است باعث یبوست مزمن شود. این مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

  • ناتوانی در شل کردن عضلات لگن برای اجازه دادن به حرکت روده (آنیسموس)
  • عضلات لگنی که آرامش و انقباض را به درستی هماهنگ نمی کنند (دیسینرژی)
  • ضعیف شدن عضلات لگن
  •  

شرایطی که بر هورمون های بدن تأثیر می گذارد

هورمون ها به تعادل مایعات در بدن کمک می کنند. بیماری ها و شرایطی که تعادل هورمون ها را بر هم می زند ممکن است منجر به یبوست شود، از جمله:

 

  • دیابت
  • پرکاری غده پاراتیروئید (هیپرپاراتیروئیدیسم)
  • بارداری
  • کم کاری تیروئید
  •  

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر یبوست مزمن را افزایش دهند عبارتند از:

 

  • بزرگسال بودن
  • زن بودن
  • کم آب بودن
  • خوردن یک رژیم غذایی که فیبر کمی دارد
  • فعالیت بدنی کم یا بدون فعالیت بدنی
  • مصرف برخی داروها، از جمله آرام بخش ها، داروهای ضد درد مخدر، برخی از داروهای ضد افسردگی یا داروهای کاهش فشار خون
  • داشتن یک بیماری روانی مانند افسردگی یا اختلال خوردن
  •  

عوارض

عوارض یبوست مزمن عبارتند از:

  • وریدهای متورم مقعد (بواسیر). زور زدن برای اجابت مزاج ممکن است باعث تورم وریدهای داخل و اطراف مقعد شود.
  • پاره شدن پوست در مقعد (شقاق مقعد). مدفوع بزرگ یا سفت می تواند باعث پارگی های ریز در مقعد شود.
  • مدفوع غیر قابل دفع (نهفتگی مدفوع). یبوست مزمن ممکن است باعث تجمع مدفوع سفت شده شود که در روده گیر می کند.
  • روده ای که از مقعد بیرون زده است (پرولاپس رکتوم). زور زدن برای اجابت مزاج می تواند باعث شود مقدار کمی از راست روده کشیده شده و از مقعد بیرون بزند.
  •  

جلوگیری

موارد زیر می تواند در جلوگیری از ابتلا به یبوست مزمن کمک کند:

 

  • غذاهای پر فیبر از جمله لوبیا، سبزیجات، میوه ها، غلات کامل و سبوس را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
  • کمتر غذاهای حاوی فیبر کم مانند غذاهای فرآوری شده و لبنیات و محصولات گوشتی مصرف کنید.
  • به مقدار زیاد مایعات بنوشید.
  • تا حد امکان فعال بمانید و سعی کنید به طور منظم ورزش کنید.
  • سعی کنید استرس را مدیریت کنید.
  • تمایل به دفع مدفوع را نادیده نگیرید.
  • سعی کنید یک برنامه منظم برای اجابت مزاج به خصوص بعد از غذا ایجاد کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که کودکانی که شروع به خوردن غذاهای جامد می کنند، فیبر زیادی در رژیم غذایی خود دریافت می کنند.
  •